Από το 2010 που ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα και υπεγράφη το πρώτο μνημόνιο η Γερμανία έχει όφελος 100 δισ. ευρώ. Κι αυτό το λέει το ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό Ινστιτούτο Οικονομικής έρευνας Leibniz, που τονίζει ότι τα κέρδη για το Βερολίνο προέρχονται από τα χαμηλά επιτόκια σε ποσά που η κυβέρνηση δανείστηκε εν μέσω της «φυγής προς την ασφάλεια» των επενδυτών.
Σύμφωνα με τη μελέτη κάθε φορά που οι οικονομικές αγορές έπαιρναν αρνητικά νέα για την Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, τα επιτόκια των ομολόγων της γερμανικής κυβέρνησης έπεφταν και κάθε φορά που υπήρχαν καλά νέα, ανέβαιναν με αποτέλεσμα να εισρέουν στην γερμανική οικονομία ποσά που φθάνουν τα 100 δισ. ευρώ και το 3% του ΑΕΠ της Γερμανίας.
«Ακόμη κι αν η Ελλάδα δεν αποπληρώσει ούτε σεντ, το γερμανικό δημόσιο πορτοφόλι έχει ωφεληθεί οικονομικά από την κρίση», τόνισε το Ινστιτούτο. Αυτό εξηγεί γιατί ο Β. Σόιμπλε και η Α. Μέρκελ παίζουν με την Ελλάδα και είναι μία ζέστη και μία κρύο, αφού σε κάθε περίπτωση είναι ωφελημένη η Γερμανία.
Αν δεν υπάρξει συμφωνία, όπως θέλει το Βερολίνο, αλλά ένα νέο πρόγραμμα-γέφυρα τότε η ανασφάλεια στην Ελλάδα θα διατηρηθεί και πολλά ακόμη δισ. επενδυτών θα καταλήξουν στις γερμανικές τράπεζες. Αν πάλι δεν υπάρξει συμφωνία, με την απειλή του Grexit ο κ. Σόιμπλε θα ρίξει ξανά τα επιτόκια και θα φέρει πάλι χρήματα στη χώρα του.
Το παιχνίδι δε της Γερμανίας έχει να κάνει και με το ευρώ, αφού όσο περισσότερο πέφτει τόσο πιο ανταγωνιστική γίνεται στις εξαγωγές της σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, οι οποίες χάνουν. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους η Ουάσιγκτον θέλει τη σταθερότητα στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη.
Με τους χειρισμούς τους τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και αυτή του Αλέξη Τσίπρα που εξελέγη για να βάλει επιτέλους ένα τέλος στα μνημόνια ρίχνει νερό στο μύλο του κ. Σόιμπλε, ο οποίος κατάφερε να φτιάξει έτσι τα πράγματα που μονά ζυγά είναι δικά του.
Πλανώνται πλάνην οικτάν όσοι νομίζουν πώς αν υπογραφεί η συμφωνία τότε μπαίνει στο περιθώριο ο κ. Σόιμπλε και η παρέα του. Εκείνο που καταφέρνει η κυβέρνηση είναι απλά να διαλύει την ελληνική οικονομία και την κοινωνία με μέτρα που απλά δεν αντέχονται, όπως ο ΦΠΑ σε προιόντα ευρείας κατανάλωσης, ο ΦΠΑ στα σχολεία και στα φροντιστήρια (γιατί μας θέλουν γκαρσόνια της Ευρώπης), οι μειώσεις, έμμεσες ή άμεσες στους μισθούς και στις συντάξεις, η φορολογία στα ακίνητα και πολλά άλλα.
Και συν της άλλης η κυβέρνηση δεν τα βρίσκει με τους δανειστές ούτε στα «κόκκινα δάνεια», ούτε στο ταμείο των αποκρατικοποιήσεων, ούτε στην ενέργεια. Αυτά είναι τα «αγκάθια» της διαπραγμάτευσης που κράτησαν τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Γιώργο Σταθάκη μέχρι πρωί στο Χίλτον να συζητούν και να αναζητούν λύση με τους εκπροσώπους των δανειστών.
Για τα «κόκκινα» δάνεια» οι δανειστές επιμένουν στη δυνατότητα πώλησης τους σε funds, κάτι που αρνείται η κυβέρνηση. Πιθανόν να δημιουργηθεί ένα σχήμα με τη συμμετοχή ξένων funds το οποίο θα αναλάβει τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι επί τάπητος τίθενται και οι αλλαγές στον νόμο Κατσέλη.
Όσον αφορά στις αποκρατικοποιήσεις, οι δανειστές θέλουν να μπούν στο νέο Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας ότι υπάρχει από περιουσιακό στοιχείο προκειμένου να το ελέγχουν μέσω της διοίκησης του, ενώ θέλουν και την ιδιωτικοποίηση της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ» για να ελέγξουν τα αποθέματα λιγνίτη.
Στην «κλίνη του Προκρούστη» έχουν μπει οι πρόωρες συντάξεις, ενώ στο φορολογικό μέτωπο, η αύξηση της επιβάρυνσης των αγροτών αναμένεται να ξεκινήσει από τον φόρο στο αγροτικό πετρέλαιο, ο οποίος θα αυξηθεί από τα 0,066 στα 0,33 ευρώ το λίτρο σε δύο δόσεις: η μισή αύξηση θα εφαρμοστεί από τον προσεχή Οκτώβριο και η άλλη μισή από τον Οκτώβριο του 2016.
Όσον αφορά στα μακροοικονομικά μεγέθη, κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πως η συμφωνία θα προβλέπει για φέτος ύφεση 2,1%-2,3% και μηδενικό πρωτογενές πλεόνασμα ή 0,25% (αντί για 3% που προβλεπόταν στον προϋπολογισμό).
Για το 2016 ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα είναι να φτάσει το 0,5% (αντικαθιστώντας το 4,5% για το 2016-2018), ενώ το 2017 θα πρέπει να φτάσει το 1,75% αντί για 4,5%. Το 3,5% που έπρεπε να επιτευχθεί τη διετία 2015-2016 ορίστηκε σαν στόχος για το 2018, αντί του αρχικού 4,5%.
Κυβερνητική πηγή επισήμανε ότι αναμένεται ύφεση 0,5% και το 2016, επιστροφή στην ανάπτυξη το β’ εξάμηνο του 2016 και επισήμως ανάπτυξη 2,3% το 2017 (για φέτος η ύφεση υπολογιζόταν στο 2,1%-2,3%).
Κι όλα αυτά βέβαια σε περίπτωση που εφαρμοστεί η συμφωνία, κάτι που είναι εξαιρετικά δύσκολο καθ’ ότι η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων είναι πλέον ανύπαρκτη, οι επιχειρήσεις ειδικά μετά την εφαρμογή των capital controls κλείνουν η μία μετά την άλλη, η ανεργία φουντώνει και πάλι και γενικώς η οικονομία της χώρας διαλύεται.