Μια μελέτη προβλέπει τις μελλοντικές επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη, και μάλιστα προβλέπει ότι ορισμένα μέρη του κόσμου θα μετατραπούν σε ερήμους.
«Οι κλιματολόγοι προβλέπουν ότι ένας τόπος που μπορεί στο μέλλον να ερημοποιηθεί είναι η νότια Ισπανία. Οι προβλέψεις τους βασίζονται στο προηγούμενο της καταστροφής που σημειώθηκε με την κλιματική αλλαγή στο Σαλέχ, στην περιοχή του Νταρφούρ, στα δυτικά του Σουδάν, όπου η αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών έχουν οδηγήσει τους πολίτες να παίρνουν το δρόμο της μετανάστευσης, εξαιτίας της ερημοποίησης». Αυτό είναι το απόσπασμα ενός άρθρου που δημοσιεύθηκε το 2008 από τον Antonio Gomez Moreno. Ο Moreno, είναι πρόεδρος της Ανθρωπιστικής Οργάνωσης Μάνα Κουράγιο. Το άρθρο είχε τίτλο μια ερώτηση: Οδεύουμε προς την ερημοποίηση στην Ισπανία;
Οκτώ χρόνια αργότερα, η απάντηση είναι σαφής, και είναι καταφατική. Ο διεθνής τύπος ασχολείται με τα ευρήματα μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Science», η οποία ουσιαστικά προβλέπει την ερημοποίηση ορισμένων περιοχών της λεκάνης της Μεσογείου.
Η έκθεση προειδοποιεί για τις συνέπειες μιας αποτυχίας στον πιο σημαντικό στόχο που θέτει η Συμφωνία του Παρισιού, ο οποίος είναι η αύξηση της θερμοκρασίας να μην είναι μεγαλύτερες του 1,5° C, σε σχέση με την θερμοκρασία που επικρατούσε στην προβιομηχανική εποχή. Μια αποτυχία θα προκαλέσει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στις επόμενες δεκαετίες, κυρίως στο οικοσύστημα των χωρών της Μεσογείου, «με έναν τρόπο που θα είναι πρωτοφανής για τα τελευταία 10.000 χρόνια».
Η Ισπανία είναι μία από τις χώρες που έχει υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 26 Δεκεμβρίου του 1996, αλλά από τότε, ο κίνδυνος έχει αυξηθεί. Στην πραγματικότητα, οι υπολογισμοί των εμπειρογνωμόνων Joel Guiot και Wolfgang Cramer (Ευρωπαϊκό Κέντρο Γεωεπιστημών του Περιβάλλοντος), προβλέπουν ότι αν η εξέλιξη του κλίματος συνεχίσει στον πλανήτη με την τάση των τελευταίων δύο δεκαετιών, στο τέλος αυτού του αιώνα, όλος ο νότος της Ιβηρικής Χερσονήσου θα είναι μια περιοχή ερήμου. Παρόμοιο θα είναι το μέλλον για το νότιο τμήμα της Ιταλίας και της Ελλάδας.
Στη μελέτη αυτή χρησιμοποιήθηκαν δείγματα του πυρήνα των ιζημάτων στην περιοχή της Μεσογείου, τα οποία επέτρεψαν, ιστορικά, να ανασυσταθεί η μεταβλητότητα του κλίματος και των οικοσυστημάτων των τελευταίων 10.000 ετών. Αυτή ανασύσταση, στη συνέχεια, χρησιμοποιήθηκε ως σημείο εκκίνησης για την πρόβλεψη μελλοντικών σεναρίων ανάλογα με την αύξηση της θερμοκρασίας που μπορεί να προκύψει κατά τις επόμενες δεκαετίες.
Επιμέλεια: Θ. Αγουρίδου