Ο λόγος για τον οποίο απομακρύνονται οι τεκτονικές πλάκες αποτελεί διαχρονικό ζήτημα συζήτησης στους επιστημονικούς κύκλους. Αρκετοί γεωφυσικοί πιστεύουν ότι οφείλεται σε ένα γιγαντιαίο κομμάτι του μανδύα της γης που μεταφέρει θερμότητα από τον πυρήνα προς το φλοιό, και όπως ανυψώνεται χωρίζει σταδιακά την αφρικανική τεκτονική πλάκα στα δύο.
Ως απόδειξη της κίνησης αυτής αναφέρουν την ύπαρξη δύο μεγάλων οροπεδίων στην Αιθιοπία και την Κένυα, τα οποία δημιουργήθηκαν όταν ο μανδύας πιέστηκε προς τα πάνω από ένα παρόμοιο φαινόμενο.
Ωστόσο στους επιστημονικούς κύκλους μέχρι σήμερα υπήρχαν δύο ανταγωνιζόμενες θεωρίες όσον αφορά το αν τα δύο οροπέδια ανυψώθηκαν ταυτόχρονα ή από δύο ξεχωριστά, μη σχετιζόμενα γεγονότα. Το 2006 και το 2011 ο Ντέηβιντ Χίλτον, επικεφαλής της έρευνας, ταξίδεψε στην Κοιλάδα του Μεγάλου Ρήγματος στην Ανατολική Αφρική για να επαληθεύσει μία από τις δύο θεωρίες.
Η ομάδα του Χίλτον συνέλεξε δείγματα από πετρώματα στα δύο οροπέδια, τα οποία συνορεύουν με την κοιλάδα του ρήγματος, και εξέτασαν για ήλιο-3 και νέον-22, συγκεκριμένες μορφές των ευγενών αυτών αερίων που μπορούν να δώσουν στοιχεία για το πώς δημιουργήθηκαν τα οροπέδια.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι αναλογίες των δύο αερίων ήταν πανομοιότυπες σε όλα τα δείγματα, επιβεβαιώνοντας την υπόθεση ότι και τα δύο οροπέδια, και συνεπώς το ρήγμα, δημιουργήθηκαν από μία μαζική ανύψωση του μανδύα.
Φυσικά η διάσπαση της ηπείρου δεν αποτελεί πρόβλημα στο εγγύς μέλλον, αλλά η ανακάλυψη αυτή αποτελεί άλλο ένα βήμα στην κατανόηση του πώς σχηματίστηκε και λειτουργεί ο πλανήτης μας.
naftemporiki.gr