ΣΤΕΝΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ…

Είναι φανερό πλέον ότι οι παγκοσμιοποιητικές δυνάμεις της Δύσης θέλουν να προκαλέσουν παγκόσμια σύρραξη, προκειμένου να βγει η Ρωσία από την μέση αλλά να ελεγχθεί και το αχανές κράτος της Κίνας.

Αυτό παραδέχθηκε ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών των Η.Π.Α., Paul Craig Roberts, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Φωνή της Ρωσίας», δηλώνοντας ότι κέντρα στην άλλη μεριά του Ατλαντικού πιέζουν για πόλεμο εναντίον Ρωσίας και Κίνας. Ποιο κανάλι στην Ελλάδα, άραγε μετέδωσε την συγκεκριμένη δήλωση;

Οι λόγοι που παρουσιάζονται είναι οικονομικοί, προκειμένου μέσω ενός παγκοσμίου πολέμου το δολάριο να κερδίσει το χαμένο έδαφος απέναντι στο ρούβλι και το γουάν αλλά και οι υπερχρεωμένες Η.Π.Α. να σταματήσουν να χρωστούν στην Κίνα.

Στην πραγματικότητα όμως το όλον ζήτημα έχει να κάνει με την εδραίωση ενός κέντρου εξουσίας στον πλανήτη κατά τα αμερικανικά πρότυπα, κάτι που εμποδίζεται κυρίως από την Ρωσία του Πούτιν.

Έτσι μια ενδεχόμενη εξαγωγή της αμερικανικής κρίσης χρέους στον υπόλοιπο κόσμο, θα οδηγήσει τα πράγματα σε γενικευμένη σύρραξη στον πλανήτη. Άλλωστε ο αμερικανικός μισθοφορικός στρατός μπορεί να διεξάγει πόλεμο ακόμα και μετά από χρεοκοπία των Η.Π.Α., καθότι χρηματοδοτείται από πολυεθνικές της παγκόσμιας διαπλοκής.

Ήδη, όπως βλέπετε τα μέτωπα στην Ευρασία ανοίγουν το ένα μετά το άλλο, με τελευταίο την κλιμάκωση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Στην Αν. Ουκρανία η Ρωσία δέχεται πιέσεις από τους ρωσικούς και ρωσόφιλους πληθυσμούς να επέμβει με «ειρηνευτικές δυνάμεις», μετά και από το νέο έγκλημα πολέμου και τον θάνατο 150 ατόμων στην πόλη Νικολάγεβκα, όπου οι δυνάμεις του ναζιστικού καθεστώτος του Κιέβο εξαπέλυσαν επίθεση.

Τα περιθώρια στενεύουν λοιπόν για όλους. Η Ρωσία δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί με διπλωματικά μέσα. Μέχρι στιγμής το Κρεμλίνο έχει σταθεί επιτυχώς απέναντι στις προκλήσεις της Δύσης και συνεχίζει να ανεβάζει το παγκόσμιο πρεστίζ του, μετά και από την διαγραφή του κουβανικού χρέους στην Σοβιετική Ένωση.

Αντίθετα στην Ουάσινγκτον χάνουν όλο και περισσότερο διπλωματικό έδαφος και πλέον η λύση του πολέμου φαντάζει όλο και πιο αναγκαία στα κέντρα, στα οποία αναφέρθηκε ο Roberts. Ένας πόλεμος όμως που ίσως δεν φέρει το επιθυμητό στους παγκοσμιοποιητές αποτέλεσμα