Η κρίση Δημοκρατίας την οποία βιώνει εδώ και αρκετές μέρες η Ιταλία, με ένταση και πολυεπίπεδες παραμέτρους και επιπτώσεις, διατηρεί την προνομιακή διάσταση να λειτουργήσει ως… ηθικό ξυπνητήρι.
Εφόσον φυσικά δεν έχει ανακληθεί η γενετική νομοτέλεια της ανθρώπινης φύσης: Να περνάμε στις γενιές που ακολουθούν, στο μέλλον, αναλλοίωτη ως προς τα δομικά χαρακτηριστικά της, την προίκα αξιών που μας κληρονόμησε το παρελθόν. Με συγκυριακές βελτιώσεις. Όχι ακρωτηριασμούς.
Η Δημοκρατία είναι το αρτιότερο των πολιτευμάτων που επινόησε η ανθρωπότητα. Με τις «ατέλειές» του να το κάνουν ακόμη περισσότερο συναρπαστικό, και να ανακυτταρώνουν την ιστορική χρησιμότητά του ως ανάχωμα ανάσχεσης της διολίσθησης στην τυραννία. Τη δικτατορία. Την εξουσία ως προνόμιο μιας (ψευδο) ελίτ.
Το μάθημα Δημοκρατίας στο οποίο εξετάζεται η Ιταλία έχει μη αναστρέψιμη δυναμική. Μετά τη Ρώμη, σειρά θα πάρουν οι Βρυξέλλες. Το Παρίσι. Το Βερολίνο. Η Μαδρίτη. Η Αθήνα, ως μαιευτήριο της ίδιας της Δημοκρατίας. Η Ενωμένη Ευρώπη στο σύνολό της.
Η ατροφική προσέγγιση της Δημοκρατίας από τον Ιταλό Πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα, άνοιξε το δρόμο και ανατροφοδοτεί τα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν. Λειτουργώντας ως «ψηφοθηρικό αναβολικό» για το πολιτικό αφήγημα το οποίο προσπάθησε να ακυρώσει.
Η Ευρώπη των λαών δεν θα περπατήσει στο μέλλον, αν πολλαπλασιαστούν αντίστοιχα φαινόμενα… αλλεργίας προς τη Δημοκρατία. Δεύτερων αναγνώσεων. Ανοχής στη διαφορετική ερμηνεία του ίδιου του πυρήνα της.
Και πυρήνας κάθε Δημοκρατίας είναι η αδιαπραγμάτευτη αρχή ότι, για το μέλλον αποφασίζουν οι πλειοψηφίες. Όπως κι αν εκδηλώνονται. Όσα λάθη κι αν κάνουν. Όσο… παραπλανημένες και αν είναι.
Κάθε άλλη προσέγγιση υπηρετεί την εκτροπή. Και γεννά περισσότερα «τέρατα» από όσα επιχειρεί να καταπνίξει.
Φυσικά, ο «πειρασμός» είναι κατανοητός. Όχι όμως ανεκτός. Αυτό είναι το βαρύ τίμημα που πληρώνουν οι κοινωνίες της πιο συναρπαστικής ηπείρου του πλανήτη μας, από τη στιγμή που, αντί για ηγέτες, πρωταγωνιστές γίνονται «άχρωμοι» τεχνοκράτες.
Μια «παιδική χαρά», που συμβολίζει το τέλος της αθωότητας. Και θέτει σε κίνδυνο το μέλλον της Ευρώπης.
Του Μάνου Οικονομίδη
[email protected]
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 2 Ιουνίου 2018
Labels Άρθρα Loading… Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Πηγή – ksipnistere.com
Use Facebook to Comment on this Post
