Για τους περισσότερους από μας τουλάχιστον αυτή είναι η κανονική ροή των πραγμάτων.
Γιατί υπάρχουν και άνθρωποι στο διάβα της Ιστορίας που αρνήθηκαν πεισματικά να αποσυντεθούν, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο έμοιαζε φυσικό και αναπόδραστο!
Οι «άφθαρτες» αυτοί σοροί ανήκουν συχνά σε απομεινάρια ανθρώπων που θεωρήθηκαν άγιοι ή σεβάσμιες φιγούρες, κάνοντας τη συζήτηση να κινηθεί γύρω από τρανά θαύματα αγιοσύνης.
Πρόκειται λοιπόν πράγματι για θαύματα ή μήπως είναι επιστημονικά αξιοπερίεργα; Ή τέλος κίβδηλες μεταθανάτιες εκδηλώσεις «πειραγμένες» από ανθρώπινο χέρι;
Αγία Betina Zita
Η καλοκάγαθη γυναικεία φιγούρα έζησε μια ζωή που προσιδιάζει στην αγιότητα, αν και θα ήταν μετά τον θάνατό της το 1272 όταν άρχισε να δημιουργείται ο θρύλος της. Κι έτσι περισσότερα από 300 χρόνια αργότερα, όταν ξεθάφτηκε το λείψανό της, δεν είχε αποσυντεθεί ολωσδιόλου! Η σορός της φυλάσσεται και εκτίθεται στη βασιλική του San Frediano στην ιταλική πόλη Λούτσα. Κι αν το πρόσωπό της δεν είναι πλέον αψεγάδιαστο, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι παραείναι καλό για κάποια που μετρά περισσότερα από 700 χρόνια «ζωής»…
Dashi-Dorzho Itigilov
Ο βουδιστής ιερέας ζήτησε το 1927, όντας ακόμα πλήρως ζωντανός, από τους συντρόφους του να ξεκινήσουν τα τελετουργικά για την κηδεία του. Καθισμένος στη γνωστή στάση του λωτού, πέθανε κατά τη διάρκεια του καθημερινού διαλογισμού του. Είχε μάλιστα ζητήσει να ενταφιαστεί ακριβώς στη στάση που είχε πεθάνει, ζητώντας ρητά να ξεθαφτεί έπειτα από μερικά χρόνια. Όπως και έγινε φυσικά. Σε ιατρική εξέταση μάλιστα του λειψάνου του το 2002, η κατάσταση της σορού του χαρακτηρίστηκε ως κάποιου που είχε φύγει από τον κόσμο εδώ και 36 ώρες!
«La Doncella»
Πριν από 500 περίπου χρόνια, μια 15χρονη κοπέλα από τον πολιτισμό των Ίνκας οδηγήθηκε στις απόκρημνες πλαγιές της Αργεντινής. Εκεί, με ένα συντριπτικό χτύπημα στο κεφάλι, έφυγε από τον κόσμο και αφέθηκε στην ίδια καθιστή θέση, ως μέρος του ζοφερού τελετουργικού της ανθρωποθυσίας. Οι ψυχρές θερμοκρασίες και τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου διατήρησαν το σώμα της αναλλοίωτο στους αιώνες που θα έρχονταν, κι έτσι ακριβώς ανακαλύφθηκε το 1999…
Xin Zhui
Σύζυγος χαμηλόβαθμου ευγενούς της κινεζικής δυναστείας των Χαν, η ζωή μέσα στη χλιδή και την πολυτέλεια άφησε το στίγμα της στη γυναίκα, που πέθανε πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς το 163 π.Χ., όσο πιο παχύσαρκη έπαιρνε. Όταν λοιπόν η σορός της ανακαλύφθηκε το 1971, το δέρμα της παρέμενε μαλακό και τα μέλη της μπορούσαν να καμφθούν στις κλειδώσεις. Κι αν δεν μοιάζει πλέον με τη Χιονάτη, η απαράμιλλη διατήρησή της για περισσότερο από 2.000 χρόνια παραμένει χωρίς όμοιο! Και κάτι ακόμα: δεν είναι επιστημονικά σαφές τι οδήγησε στη «μουμιοποίησή» της, καθώς κανένας ταριχευτικός χειρισμός δεν εντοπίστηκε στην ανάλυση…
Αγία Catherine Laboure
Η Catherine Laboure ανέφερε την πρώτη συνάντησή της με την Παρθένο Μαρία στη Γαλλία του 1830, με τις υπερφυσικές ιστορίες της να γίνονται κατόπιν μύθος μεταξύ των πιστών καθολικών, που άρχισαν έτσι να δοξάζουν το όνομά της στα πέρατα της Ευρώπης. Η αγία πέθανε το 1876 και παρέμεινε ενταφιασμένη μέχρι το 1933, όταν το σώμα της ξεθάφτηκε για να αγιοποιηθεί. Περιττό να αναφερθεί ότι η κατάστασή της θεωρήθηκε άψογη! Το μόνο πλαστό πάνω της είναι τα χέρια της, καθώς τα πραγματικά είχαν αφαιρεθεί από το σώμα και ενταφιάστηκαν ξεχωριστά, αφού σύμφωνα με την ίδια είχαν ακουμπήσει πάνω στα γόνατα της Παναγίας…
