-Για τις φωτιές που εγώ ανάβω στο πέρασμά μου υπάρχει ποτέ περίπτωση
κάποιος να μιλήσει, ή θα σιωπούμε όλοι για πάντα;
-Όταν βαριέμαι πηγαίνω σε πάρκινγκ αυτοκινήτων και αφήνω σε τυχαία αυτοκίνητα ένα χαρτάκι που γράφει:
“Ωραία περάσαμε χθες, να το επαναλάβουμε…”
-Αυτή την αδυναμία που έχετε εσείς οι γυναίκες στις γάτες, δεν την καταλαβαίνω …
Έχουν τρίχες, έχουν μουστάκι, είναι ζώα…
Εμάς τι μας λείπει δηλαδή …??
–Πρώτη φορά φέτος που δεν πήρα κιλά στις διακοπές.
-Πρόσεχες;
-Δεν πήγα.
-Προσκυνώ αυτόν που ανακαλυψε την πενικιλίνη,
αλλα και εσυ που σκεφτηκες να ρίξεις την πατάτα
στο τηγάνι ένα βραβείο το θες…
-Πήρα ένα απ’αυτά τα βραχιολάκια για τα κουνούπια, ξέρει κανείς πως τους τα φοράμε?
-Έρωτας είναι να κάθεστε ο ένας πάνω στον άλλο κάτω από τον καυτό ήλιο.
Λογικά δηλαδή αυτό είναι…
Αλλιώς δε μπορώ να εξηγήσω τη μαλακία σας αυτή.
-Πρώτα ο τσολιάς που δακρύζει, τώρα ο πυροσβέστης στις φωτιές.
Ο ήρωας σουβλατζής που στάζει κάθε μέρα στον ιδρώτα για να φάτε στα παπαρια σας….εεε??
— Σε θέλω.
– Εγώ θέλω να παίρνεις τα χάπια σου.
-Όχι ότι βαριέμαι πολύ σήμερα αλλά έχω ένα λουλούδι μπροστα μου τωρα που έχει 123 μεγάλα φύλλα 87 μεσαία και 64 μικρά..