Και επιβεβαιώνει την “χρεοκοπία” της αμερικανικής, βρετανική και γενικότερα δυτικής πολιτικής στο Ιράν, όπου 11 χρόνια και 3 μήνες μετά την εισβολή και κατοχή του Ιράκ, όχι απλώς φεύγουν κυνηγημένοι, αλλά αναγκάζονται να ζητήσουν την βοήθεια του … Ιράν (!) για να εμποδιστεί η προέλαση του ISIL.
Το σιιτικό Ιράν και το συριακό καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ αυτή την στιγμή σε μία περίοργη ανασγροφή της Ιστορίας είναι οι μοναδικές ελπίδες για να εμποδιστεί μια δολοφονική οργάνωση να στήσει ένα κράτος τρόμου στην Μέση Ανατολή. Μια οργάνωση, μπροστά στηνοποία η Αλ Κάϊντα, μοιάζει με μετριοπαθή πολιτική-θρησκευτική οργάνωση!
Η σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης ήδη ζήτησε βοήθεια από το Ιράν και ο Ιρανός υποστράτηγος Κασέμ Σουλεϊμάν, με σημαντικό αριθμό από την επίλεκτης ιρανική δύναμης «Quds», βρίσκεται στην Βαγδάτη και συμμετέχει στον σχεδιασμό της αναμενόμενης αντεπίθεσης
Ο Σουλεϊμάνι, ταξίδεψε στη Βαγδάτη την περασμένη εβδομάδα με περίπου 70 άνδρες του και θα συντονίσει τον εξοπλισμό και την αναδιοργάνωση του ιρακινού στρατού, που παρά τις πανάκριβες αγορές δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις ΗΠΑ αποδεικνύεται “χάρτινος πύργος”.
Αυτή την στιγμή πρακτικά το Ιράν έχει αναλάβει την άμυνα της Βαγδάτης και δύο Ταξιαρχίες ετοιμάζονται να μεταφερθούν αεροπορικώς και οδικώς στην Βαγδάτη.
Την ίδια στιγμή οι Σύροι έχουν υποσχεθεί να ξεκινήσουν μεγάλης έκτασης επίθεση στο Χαλέπι προκειμένου να δημιουργήσουν ένα δεύτερο μέτωπο στο ISIL, ενώ η Τουρκία ακολουθεί επαμφοτερίζουσα πολιτική, η οποία επιφανειακά είναι απέναντι στους ισλαμιστές, αλλά η ΜΙΤ εξακολουθεί και τους εφοδιάζει με όπλα και πυρομαχικά, ενώ το Κατάρ εξακολουθεί να είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της οργάνωσης.
Ο κίνδυνος του ISIL έφερε κοντά στους Κούρδους του Ιράκ με τους ομοεθνείς τους της Συρίας, oι οποίοι επιχειρήθηκαν να ξεκληριστούν από το ISIL με χρηματοδότηση και εφοδιασμό σε όπλα από την ΜΙΤ (!) κάτι το οποίο μπορεί να έχει τεράστιες συνέπειες σε περίπτωση που το ISIL καταφέρει να δημιουργήσει μία σταθερή δομή στην Συρία και στο Ιράκ, δηλαδή εάν τα σύνορα των δύο αυτών κρατών καταρρεύσουν.
Είναι προφανές πως μία ενοποίηση Κούρδων της Συρίας και του Ιράκ σε περίπτωση που τα κράτη αυτά καταρρεύσουν είναι αναπόφευκτη.
Ζούμε ιστορικές στιγμές στη Μέση Ανατολή ανάλογες με εκείνες της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1914.
Πάντως είναι σαφές ότι έχουμε ένα μέτωπο Τουρκίας-ISIL-Kατάρ στην περιοχή και αν είχαμε παίξει πιο έξυπνα το “χαρτί” της Συρίας, όταν ο ένας μετά τον άλλον οι Ελληνες αξιωματούχοι κατακεραύνωναν τον Μπασάρ αλ Ασαντ, σίγουρα θα είχαμε ήδη μεγάλα στρατηγικά οφέλη, αφού ο σιιτικός-αλεβίτικος άξονας αποδεικνύεται τελικά ο βασικός πόλος σταθερότητας στην περιοχή.
Την ίδια στιγμή η Ρωσία παρακολουθεί πολύ στενά τις εξελίξεις και εκτός του ότι δικαιώνετα για την πολιτική στήριξης στον Μπασάρ αλ Ασαντ, αναζητεί επέκταση των στρατηγικών ερεισμάτων της σε Ελλάδα και Κύπρο, προκειμένου η ρωσική παρουσία στην Συρία να αποκτήσει στρατηγικό βάθος. Ερχονται πολύ ενδιαφέρουσες εξελίξεις…