ΣΚΟΥΛΗΚΟΤΡΥΠΕΣ & ΥΠΕΡΔΙΑΣΤΗΜΑ
Η θεωρία του Υπερδιαστήματος υποθέτει πως είναι πιθανόν να ταξιδέψουμε με ταχύτητες υψηλότερες εκείνης του φωτός όταν καταφέρουμε να χρησιμοποιήσουμε τις ενεργειακές εκροές άλλων διαστάσεων και είναι μία ιδέα που δημιουργήθηκε μέσα από τις συγγραφικές απόπειρες των Συγγραφέων της Λογοτεχνίας του Φανταστικού. Η Έννοια του Υπερδιαστημικού ταξιδιού είναι επίσης γνωστή και ως Hyperdrive.
Ο Φυσικός Paul Davies κάποτε έδωσε απάντηση στο ερώτημα: Τι μπορούμε να περιμένουμε όταν λύσουμε τα μυστήρια της ένωσης όλων των δυνάμεων σε μία και μοναδική Υπερδύναμη; Εκείνος έγραψε πως θα μπορούσαμε να διαμορφώσουμε την ίδια την δομή του Χώρου και του Χρόνου, να 
Πότε υπολογίζεται να κατακτήσουμε και να ελέγξουμε την δύναμη του Υπερδιαστήματος; Η Πειραματική απόδειξη για την Θεωρία του Υπερδιαστήματος ίσως έρθει κατά την διάρκεια του 21ου Αιώνα. Παρ’όλα αυτά ο βαθμός της Ενέργειας που απαιτείται για να χειραγωγήσουμε (και όχι απλά να επιβεβαιώσουμε) τον Χωροχρόνο των Δέκα διαστάσεων, για να γίνουμε οι «Άρχοντες του Σύμπαντος» απέχει αρκετούς αιώνες από την τεχνολογική εξέλιξη του σήμερα. Απαιτούνται τεράστιες πηγές Ενέργειας που είναι απαραίτητες για να επιτύχουμε θαυματουργά αποτελέσματα όπως η δημιουργία σκουληκότρυπων και η μεταβολή της κατεύθυνσης του Χρόνου.
Για να γίνουμε άρχοντες της 10ης Διάστασεις θα πρέπει είτε να διδαχθούμε από κάποια ευφυή μορφή ζωής μέσα στον Γαλαξία που κατέχει ήδη αυτά τα αστρονομικά επίπεδα ενέργειας, ή να παλέψουμε για χιλιάδες χρόνια τεχνολογικά προτού κατακτήσουμε και οι ίδιοι αυτή την δυνατότητα. Η τεχνολογία που θα είναι απαραίτητη για να επιτύχουμε αυτά τα επίπεδα ενέργειας ίσως απαιτήσει Ατομικούς Επιταχυντές που είναι εκατομμύρια χιλιόμετρα σε μήκος ή μία νέα Τεχνολογία εξ’ολοκλήρου. Ακόμα και αν είχαμε την δυνατότητα να ρευστοποιήσουμε όλο το Ακαθάριστο Εθνικο προιόν του Πλανήτη και χτίσουμε με αυτά τα χρήματα έναν πολύ δυνατό Επιταχυντή δεν θα μπορύσαμε κ πάλι να πλησιάσουμε στο ελάχιστο τα ενεργειακά επίπεδα που απαιτούνται για κάτι τέτοιο.
Άλλες Διαστάσεις
Οι Φυσικοί υποδεικνύουν πως όντως υπάρχουν παρακάμψεις διαμέσω του διαστήματος. Πρόκειται για την καμπυλωτή φύση του Διαστήματος που ως θεωρία ανέπτυξε πρώτος ο Αινστάιν και οδήγησε στην ανάπτυξη της θεωρίας των σκουληκότρυπων: Ένα τμήμα του διαστήματος που καμπυλώνεται προς τον εαυτό του συνδέοντας δύο εντελώς απομακρυσμένα σημεία του Χώρου. Έτσι, ένα όχημα θα μπορούσε να παρακάμψει ένα τεράστιο κομμάτι χώρου αν εισχωρήσει σε κάποια τέτοια σκουληκότρυπα
Όπως συμβαίνει και στο γνώριμο για εμάς σύμπαν, τα αντικείμενα που περνούν μέσα από κάποια σκουληκότρυπα θα έπρεπε να ταξιδεύουν σε χαμηλότερες ταχύτητες από εκείνη του φωτός. Όμως, ένα σκάφος που θα ξεπερνά αυτά τα όρια θα μπορούσε να ανακαλυφθεί και να καταφέρει να καλύψει το ταξίδι αρκετών χιλιάδων Ετών Φωτός και να προσεγγίσει έτσι κάποιο άλλο Αστρικό σύστημα μέσα σε δίαστημα μερικών ωρών.
Όμως η πρόσβασή μας σε αυτές τις υπερ-διαστημικές λεωφόρους θα μπορούσε να περιοριστεί από το μέγεθος της «πύλης». Οι Σκουληκότρυπες δημιουργούνται συνεχώς σε μικροσκοπικό επίπεδο,όμως είναι αυτό αρκετό για να ταξιδέψουμε μέσα τους;
Το να αναζητήσουμε ή να δημιουργήσουμε μία σκουληκότρυπα που θα βρίσκεται στο κατάλληλο σημείο για να την διαπεράσουμε προτού κλείσει και καταστρέψει ότι βρίσκεται εκείνη την στιγμή μέσα της είναι ένα ζήτημα που δεν έχει βρει λύση ακόμη.
ΠΕΡΊ ΤΗΛΕΜΕΤΑΦΟΡΆΣ
Μία σχετική ιδέα που προέκυψε από την επιστημονική φαντασία είναι η θεωρία της Τηλεμεταφοράς. Η στιγμιαία μεταφορά ενος αντικειμένου σε ένα στοχευμένο σημείο του σύμπαντος. Φαίνεται πως υπάρχει κάποια επιστημονική βάση στην ιδέα μιάς και οι επιστήμονες έχουν αποδείξει πως τα υπο-ατομικά σωματίδια μπορούν να μεταφερθούν από ένα σημείο σε ένα άλλο με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός.
Όμως η ικανότητα της διάσπασης και επανατοποθέτησης ενός ολόκληρου ανθρώπου φαίνεται πως είναι αδύνατη και άρα το άμεσο ταξίδι μέσω της Τηλεμεταφοράς παραμένει ως τώρα ένα ουτοπικό θεώρημα στα βιβλία των Συγγραφέων Επιστημονικής Φαντασίας.