Η αγωνιστική ανωτερότητα του Ολυμπιακού είναι ένα στοιχείο που δύσκολα αμφισβητείται, ακόμη και μετά το χθεσινο 2-1 που -όπως και να το κάνεις- αμβλύνει αρκετά τις εντυπώσεις και δημιουργεί ρωγμές στην εικόνα του «άτρωτου» προφίλ που έχτισαν οι ερυθρόλευκοι στη διάρκεια της χρονιάς.
Έχοντας δύο νίκες στα τρία μεταξύ τους φετινά παιχνίδια με το ένα εξ αυτών να είναι ματς τίτλου, κάθε οπαδός της Ένωσης έχει το δικαίωμα να αισθάνεται υπερήφανος για την ομάδα του και παράλληλα να ονειρεύεται ακόμη περισσότερα για το μέλλον. Αυτή η ελπίδα, ο άνεμος αλλαγής, δεν σχετίζεται μόνο με όσα αποτυπώθηκαν στο χορτάρι αλλά και εκείνα που προηγήθηκαν του τελικού και συνέβησαν σε μία χρονική συγκυρία για την οποία αρκετοί θεωρούν πως κυοφορεί κοσμογονικές διαφοροποιήσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο στους μήνες που έρχονται.
Ο θρίαμβος της ΑΕΚ απόψε είναι καθαρός και αγωνιστικός. Ωστόσο οι κιτρινόμαυροι μπήκαν σε αυτή τη μάχη έχοντας ήδη καταστεί νικητές σε επικοινωνιακό επίπεδο αλλά και σε εκείνο του «στρατηγικού» σχεδιασμού και της προσέγγισης του αγώνα.
Όσα προηγήθηκαν το περασμένο διάστημα αποτέλεσαν μια κινούμενη άμμο στην οποία σιγά-σιγά βυθίστηκαν οι Πειραιώτες σε μία από τις σπάνιες φορές που βρέθηκαν να κυνηγούν τις εξελίξεις και όχι να τις καθορίζουν. Εκείνη η επίσημη θέση των ερυθρολεύκων τις μέρες πριν την επισημοποίηση της ημερομηνίας του τελικού ήρθε πολύ αργά. Πάρα πολύ αργά όπως αποδείχθηκε. Αντί από την πρώτη στιγμή να πουν «παίζουμε τώρα με όποιον διαιτητή θέλετε» και να επιδιώξουν ασκώντας οποιαδήποτε επιρροή έχουν προς την κατεύθυνση της άμεσης διεξαγωγής του αγώνα, οι άνθρωποι του Ολυμπιακού απλά παρατηρούσαν τα γεγονότα, με τη βεβαιότητα που έδειξε ο λαγός όταν έπαιρνε έναν υπνάκο περιμένοντας τη χελώνα…
Έτσι, ένα μήνα ακριβώς μετά από το τελευταίο επίσημο παιχνίδι, μετά από 30 μέρες απραξίαςδηλαδή, οι παίκτες του Μάρκο Σίλβα μπήκαν στο γήπεδο έχοντας ξεχάσει πόσα ρεπό απήλαυσαν αυτό το διάστημα και μαυρισμένοι από τις αποδράσεις τους σε κοντινές παραλίες… Επιπλέον,έπαιξαν κουβαλώντας την ταμπέλα του αδιαφιλονίκητου φαβορί, πράγμα που συνεπάγεται ποδόσφαιρο κατοχής. Μια ομάδα που δεν έχει αγωνιστεί τόσο καιρό, δίχως ρυθμό και τρέχουσες πρόσφατες παραστάσεις απέναντι στους με το μαχαίρι στα δόντια για χιλιάδες λόγους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ και σε έναν Στέλιο Μανωλά που γνώριζε όλα τα παραπάνω και πόνταρε πάνω τους.
Οι φωνές του Μάρκο Σίλβα για πίεση μετά το 60’ βρισκόταν σε απόλυτη αναντιστοιχία με τις δυνατότητες των παικτών του που όχι μόνο να πιέσουν μπορούσαν, αλλά ούτε καν να κοντράρουν τους αντιπάλους τους όταν έφευγαν στην αντεπίθεση.
Ίσως οι ερυθρόλευκοι να έπεσαν μόνοι στην παγίδα της ανωτερότητάς τους. Βέβαιοι πως έχουν ξεφύγει τόσο πολύ από τον ανταγωνισμό που θα ήταν σε θέση να τον συνθλίψουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος πως έκαναν λάθος κι έτσι έχασαν μια ευκαιρία να εξωραΐσουν τη φετινή εικόνα τους. Γι’ αυτούς μια νίκη απέναντι στην ομάδα που τους έσπασε το αήττητο στο πρωτάθλημα, μετά από όσα είχαν συμβεί με τον κίνδυνο περί grexit, τον ορισμό Σιδηρόπουλου, τους βοηθούς του και την αντικατάστασή τους, θα ήταν ένα φλερτ με την απόλυτη παντοδυναμία και ό,τι πιο κοντινό στην καθολική αναγνώριση. Μια ευκαιρία να επαναφέρουν την ατζέντα της συζήτησης στο πόσο καλύτεροι είναι από τους άλλους…
Αντίθετα, πλάκα-πλάκα, πιάστηκαν κορόιδα από την ΑΕΚ για την οποία αυτή η βραδιά είναι και ιστορική, καθώς είναι ο τίτλος-σηματοδότης της εποχής του «ερχόμαστε», και παράλληλα πολυεπίπεδα συμβολική. Ίσως οι προεκτάσεις του να μην φτάνουν μέχρι εκεί που θα ήθελαν ή θα ονειρεύονταν οι φίλοι της. Ίσως αυτός ο τίτλος να μην είναι το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς που θα οδηγήσει στη μετάβαση σε ένα νέο στάτους κβο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ακόμη κι έτσι, μόνο και μόνο η κούπα και η ικανοποίηση πως απέναντι σε αυτόν που αποκλήθηκε «καλύτερος Ολυμπιακός της εικοσαετίας» έκανε το δύο στα τρία, αποτελούν λόγους για πλατιά χαμόγελα στον κόσμο της.
Στο κάτω-κάτω της γραφής, μιλάμε για έναν τίτλο με προεκτάσεις κόντρα σε έναν Ολυμπιακό με τον οποίο η πρώτη φετινή συνάντηση στην επιστροφή της ΑΕΚ στη μεγάλη κατηγορίασυνοδεύτηκε από «τεσσάρα» στο τραυματικό ματς του πρώτου γύρου στο «Καραϊσκάκης» και αποχώρηση του Τραϊανού Δέλλα…
Πηγη sportfm
Use Facebook to Comment on this Post
