Το βιβλίο που θα σε κάνει να αρρωστήσεις αν το διαβάσεις!

Το βιβλίο το «έγραψε» ο γιατρός Ρόμπερτ Κλαρκ Κέτζι, ο οποίος πέθανε το 1902. Το ονόμασε «σκιές από τον τοίχο του θανάτου» (Shadows from the Walls of Death) και εάν νομίζετε ότι πρόκειται για κάποιο ανάγνωσμα με νεκρούς και σατανάδες, κάνετε λάθος.

Ο γιατρός θέλησε να κάνει ένα πείραμα, που καταδεικνύει τους κινδύνους από τη δηλητηρίαση από αρσενικό. Κάθε σελίδα του βιβλίου, άλλωστε, είναι γεμάτη με αρσενικό. Το μόνο κείμενο του βιβλίου είναι ο πρόλογος του Κέτζι, που ενημερώνει για την υγειονομική απειλή, καθώς και εδάφια από τη Βίβλο που μιλούν για την «πανούκλα» στους τοίχους των σπιτιών.

Γιατί το έκανε αυτό; Επειδή εκείνο τον καιρό στις ΗΠΑ, ήταν μόδα οι ταπετσαρίες στους τοίχους. Οι ταπετσαρίες όμως της εποχής ήταν γεμάτες αρσενικό (τόσο εκείνες όσο και η κόλα που χρησιμοποιούταν. Εκατοντάδες ήταν οι άνθρωποι που πάθαιναν δηλητηρίαση μέσα στα σπίτια τους και κανείς δεν είχε εντοπίσει την αιτία.

Και όμως το βιβλίο αυτό δεν έχει γράμματα. Το 1874, ο δρ. Κέτζι, προκειμένου να αποδείξει στους δύσπιστους συμπατριώτες του τους κινδύνους από τη χρήση αρσενικού στις βαφές, συγκέντρωσε εκατοντάδες τέτοιες ταπετσαρίες από καταστήματα των πόλεων Ντιτρόιτ, Λάνσινγκ και Τζάκσον και κατόπιν τα «έδεσε» σε μορφή βιβλίου.

Συνολικά έφτιαξε εκατό αντίτυπα των «Σκιών από τους Τοίχους του Θανάτου» και τα απέστειλε σε διάφορες βιβλιοθήκες των ΗΠΑ, εφιστώντας την προσοχή των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των Αρχών για τον υγειονομικό αυτό κίνδυνο.

Όσοι επέλεγαν να διαβάσουν το βιβλίο και φυλλομετρούσαν τις σελίδες του, μετά από λίγο αρρώσταιναν, από την τοξικότητα του αρσενικού. Αρχικά παρουσίαζαν πονοκέφαλο, σωματικούς πόνους, πυρετό, διάρροια, τριχόπτωση, αποχρωματισμό του δέρματος, σπασμούς. Τα ίδια ακριβώς συμπτώματα που παρουσίαζαν δηλαδή οι άνθρωποι που είχαν δηλητηριαστεί μέσα στο ίδιο τους το σπίτι από τις ταπετσαρίες.

Από τα 100 αντίτυπα, σήμερα έχουν διασωθεί μόνο 2, τα οποία φυλάσσονται κάτω από ισχυρά μέτρα ασφαλείας, σε ειδικές προθήκες στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Τα βιβλία, 2 αιώνες σχεδόν μετά, παραμένουν εξαιρετικά τοξικά.

Για να τα διαβάσει κάποιος θα πρέπει να πάρει ειδική άδεια από την πρυτανεία, και να φορέσει πλαστικά προστατευτικά γάντια. Το εξώφυλλο του βιβλίου είναι τυλιγμένο με παχιά πλαστική σακούλα, ενώ κάθε σελίδα καλύπτεται ξεχωριστά με πλαστικό περιτύλιγμα.