Το κορίτσι που δεν μπορούσε να σταματήσει να γελάει

Όχι δεν ήταν από τη χαρά της, αλλά οφειλόταν σε έναν όγκο στον εγκέφαλο της

Ένα εξάχρονο κορίτσι από τη Βολιβία είχε ένα χαρακτηριστικό: δεν μπορούσε να σταματήσει να γελάει. Μπορεί αυτό να ακούγεται χαριτωμένο αρχικά αλλά στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια ασθένεια. Οι συνέπειες της μάλιστα, το συνεχές και αδιάλειπτο γέλιο, τρομοκρατούσε τους ανθρώπους και τους απομάκρυνε.

Το φαινόμενο οφειλόταν σε μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση, το κορίτσι είχε έναν όγκο στον εγκέφαλο της.

Στην αρχή οι γιατροί νόμιζαν ότι είχαν να κάνουν απλώς με ένα πρόβλημα ανεξέλεγκτης συμπεριφοράς, που αναγόταν στη σφαίρα ενός ψυχολόγου μάλλον, παρά ενός νευρολόγου. Αν και οι γιατροί της χορηγούσαν δύο αντιεπιληπτικά φάρμακα σε πολύ υψηλή δοσολογία, οι κρίσεις γέλιου δεν έλεγαν να σταματήσουν.

“Το κορίτσι αντιμετωπιζόταν ως κακομαθημένο, τρελό, ακόμη και δαινομισμένο”, όπως αναφέρουν οι επιστήμονες που ανακάλυψαν ότι η πραγματική αιτία για τις κρίσεις ανεξέλεγκτου και ενοχλητικού (για την ίδια και τους γύρω της) γέλιου ήταν ένα αμάρτωμα, ένας μικρός καλοήθης όγκος, που πίεζε τον κροταφικό λοβό του παιδιού. Μετά την χειρουργική αφαίρεση του όγκου, το κορίτσι δεν έχει πια ξεσπάσματα γέλιου εκτός ελέγχου και γελάει φυσιολογικά.

Οι λεγόμενες γελαστικές κρίσεις (που για πρώτη φορά περιγράφηκαν από τον Τρουσό το 1877) αποτελούν μία σπάνια μορφή επιληψίας. Συνήθως, ιδίως στα παιδιά, προκαλούνται από όγκους στον υποθάλαμο, αλλά σπανιότερα και σε άλλα σημεία του εγκεφάλου. Μολονότι το πιο συχνό σύμπτωμα είναι το ασυγκράτητο και υστερικό γέλιο, οι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν και αντίστοιχο κλάμα.

Όγκοι αυτού του είδους μπορεί επίσης να προκαλέσουν αναπτυξιακά προβλήματα, αν πιέζουν την υπόφυση. Αν και μέχρι πριν μερικά χρόνια η χειρουργική αφαίρεσή τους ήταν μια δύσκολη και επικίνδυνη διαδικασία, σήμερα πια, χάρη σε μία νέα νευροχειρουργική τεχνική, είναι πολύ πιο ακίνδυνη.

Η εν λόγω περίπτωση, σύμφωνα με τους γιατρούς, δείχνει ότι, μερικές φορές, τα προβλήματα συμπεριφοράς ορισμένων ανηλίκων και ενηλίκων μπορεί να έχουν συγκεκριμένη οργανική αιτία.

Η σχετική έρευνα δημοσιεύεται στο ιατρικό περιοδικό “Ecancermedicalscience”.