προγραμματισμένα ζωντανά κύτταρα.
Όπως αναφέρει το ΜΙΤ News, τα κύτταρα αυτά είναι σχεδιασμένα να φωτίζονται ανταποκρινόμενα σε ένα εύρος ερεθισμάτων. Όταν αναμειγνύονται με ένα μείγμα υδροτζέλ και θρεπτικών ουσιών, τα κύτταρα αυτά μπορούν να εκτυπωθούν, στρώμα- στρώμα, για τη δημιουργία τρισδιάστατων, διαδραστικών δομών και συσκευών.
Οι επιστήμονες της ομάδας επέδειξαν τη συγκεκριμένη τεχνική εκτυπώνοντας ένα «ζωντανό τατουάζ»: Ένα λεπτό, διάφανο αυτοκόλλητο που είχε πάνω του ζωντανά βακτηριακά κύτταρα στο σχήμα ενός δέντρου. Το κάθε κλαδί του δέντρου αυτού περιλαμβάνει κύτταρα τα οποία είναι ευαίσθητα σε διαφορετικά χημικά ή βιολογικά στοιχεία. Όταν το αυτοκόλλητο τοποθετείται σε δέρμα το οποίο έχει εκτεθεί στις ίδιες ουσίες, οι αντίστοιχες περιοχές του δέντρου φωτίζονται, ανταποκρινόμενες σε αυτό.
Οι ερευνητές, των οποίων ηγήθηκαν οι Ξουάνε Ζάο και Τίμοθι Λου, υποστηρίζουν πως η τεχνική τους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή «ενεργών» υλικών για wearable αισθητήρες και διαδραστικές οθόνες. Τέτοια υλικά στη συνέχεια μπορούν να «ενισχυθούν» με ζωντανά κύτταρα, σχεδιασμένα να αντιλαμβάνονται χημικά στο περιβάλλον και μολύνσεις, καθώς και αλλαγές στο pH και τη θερμοκρασία. Επίσης, η ομάδα ανέπτυξε ένα μοντέλο πρόβλεψης των αλληλεπιδράσεων μεταξύ κυττάρων εντός μιας δεδομένης 3-D printed δομής, υπό ένα εύρος συνθηκών. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το μοντέλο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «οδηγός» για τον σχεδιασμό ζωντανών υλικών που αντιδρούν/ ανταποκρίνονται σε συγκεκριμένες συνθήκες και ουσίες/ στοιχεία.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως οι ερευνητές «προγραμμάτισαν» βακτήρια να επικοινωνούν μεταξύ τους, πχ κάποια να φωτίζονται όταν λαμβάνουν ένα συγκεκριμένο σήμα από κάποιο άλλο. Αυτό, όπως λένε κάποιοι εξ αυτών, καθιστά πιθανή τη χρήση αυτής της τεχνικής στο μέλλον για εκτύπωση «ζωντανών υπολογιστών»- δομών με πολλαπλά είδη κυττάρων που επικοινωνούν μεταξύ τους, στέλνοντας σήματα μπρος και πίσω, όπως τα τρανζίστορ σε ένα μικροτσίπ.