Το συγκινητικό μήνυμα του Γιάννη Βαρδή για τον πατέρα του, Αντώνη
Τέσσερα χρόνια, χωρίς τον αγαπημένο τραγουδοποιό
Ήταν 2 Σεπτεμβρίου του 2014, όταν «έφυγε» από τη ζωή ο Αντώνης Βαρδής. Ο αγαπημένος καλλιτέχνης μετά από μία γενναία μάχη με τον καρκίνο, δεν τα κατάφερε κι «έφυγε» σε ηλικία 66 χρόνων, σκορπίζοντας θλίψη στην οικογένεια του, αλλά και στον κόσμο που τον αγάπησε, μέσα από τα τραγούδια του.
Με αφορμή τη συμπλήρωση των τεσσάρων χρόνων από το θάνατό του, ο γιος του Γιάννης ανέβασε, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, ένα βίντεο με τον πατέρα του. Και το συνόδευσε με ένα συγκινητικό μήνυμα.
«1460 μέρες λοιπόν. 4 χρόνια μπαμπά μου σαν σήμερα. Αυτή η άτιμη μέρα που μου θυμίζει λίγο παραπάνω απ τις υπόλοιπες μέρες πως έφυγες. Ξέρω, ήταν απόφασή σου. Πάντα εσύ ήσουν το λιοντάρι, πάντα εσύ ήξερες τι πρέπει να γίνει και πως. Το είχες πάρει απόφαση. Απλά δεν μου άρεσε αυτή σου η απόφαση. Πάντα θα στενοχωριέμαι, πάντα θα μελαγχολώ αλλά πάντα θα σκέπτομαι πόσο τυχερός ήμουν και είμαι που σε γνώρισα και έζησα μαζί σου όλα αυτά τα χρόνια. Σε ευχαριστώ μπαμπά μου για κάθε μέρα που ήμουν δίπλα σου. Σ’αγαπαω!!».
1460 μερες λοιπον. 4 χρονια μπαμπα μου σαν σημερα. Αυτη η ατιμη μερα που μου θυμιζει λιγο παραπανω απ τις υπολοιπες μερες πως εφυγες. Ξερω,ηταν αποφαση σου. Παντα εσυ ησουν το λιονταρι,παντα εσυ ηξερες τι πρεπει να γινει και πως. Το ειχες παρει αποφαση. Απλα δεν μου αρεσε αυτη σου η αποφαση. Παντα θα στεναχωριεμαι,παντα θα μελαγχολω αλλα παντα θα σκεφτομαι ποσο τυχερος ημουν και ειμαι που σε γνωρισα και εζησα μαζι σου ολα αυτα τα χρονια.σε ευχαριστω μπαμπα μου για καθε μερα που ημουν διπλα σου. Σαγαπαω!! #antonisvardis #vardis #giannisvardis @antonis_vardis @vardisantonis Περπατώ και λέω μόνο τ’ όνομά σου κάνει κρύο ετούτη εδώ τη νύχτα και φιλάω το κλειδί της καμαράς σου κάνει κρύο ετούτη εδώ τη νύχτα Και φοβάμαι και φοβάμαι να σε φτάσω σαν το φόβο που είχα μη σε χάσω
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη giannisvardis (@giannisvardis) στις
Και συνέχισε το μήνυμα με τους εξής στίχους: «Περπατώ και λέω μόνο τ’ όνομά σου, κάνει κρύο ετούτη εδώ τη νύχτα και φιλάω το κλειδί της καμαράς σου, κάνει κρύο ετούτη εδώ τη νύχτα. Και φοβάμαι και φοβάμαι να σε φτάσω, σαν το φόβο που είχα μη σε χάσω»