Είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι η τριχόπτωση σχετίζεται με υψηλά επίπεδα άγχους και συγκεκριμένα με τρεις τύπους απώλειας μαλλιών:
Γυροειδής αλωπεκία
Το ανοσοποιητικό επιτίθεται στους θυλάκους των τριχών προκαλώντας τοπικές αραιώσεις λίγων εκατοστών. Προκαλείται από διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων και το έντονο άγχος.
Τελογενής τριχόπτωση
Σχετίζεται με το άγχος και παρατηρείται μεγάλη απώλεια των τριχών. Σε φάσεις ηρεμίας πέφτουν περίπου 50-100 τρίχες την ημέρα, ενώ σε περιόδους στρες ο αριθμός αυτός μπορεί να αυξηθεί πολύ.
Τριχοτιλλομανία
Πρόκειται για την ακατανίκητη επιθυμία να τραβάει κάποιος τα μαλλιά του ή τις τρίχες από τα φρύδια ή από άλλες περιοχές του σώματος. Θεωρείται ότι είναι ένας τρόπος για την αντιμετώπιση δυσάρεστων συναισθημάτων, όπως το άγχος, η ένταση, η μοναξιά, η πλήξη και η απογοήτευση.
Στις περισσότερες περιπτώσεις απώλειας μαλλιών λόγω στρες, τα μαλλιά επανέρχονται εντός 6 μηνών. Όμως σε σημαντικό ποσοστό, αυτό το είδος απώλειας μαλλιών είναι η απαρχή ενός σοβαρότερου μακροχρόνιου προβλήματος.
Αντιμετώπιση
Εάν αντιληφθείτε ότι ξαφνικά αρχίζετε να χάνετε μαλλιά, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε άμεσα το δερματολόγο σας.
Μεταξύ των τεστ που πρέπει να γίνονται, περιλαμβάνονται ο έλεγχος του σιδήρου στον οργανισμό, η αξιολόγηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ορμονών.
Σε νεαρές γυναίκες είναι συχνό εύρημα τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου στον οργανισμό. Η χορήγηση σιδήρου ή η αύξηση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος στη διατροφή, μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο απώλειας μαλλιών λόγω χαμηλού σιδήρου.
Η οριστική λύση πάντως, θα έρθει όταν καταφέρετε να ελέγχετε και να χειρίζεστε καλύτερα τις καταστάσεις που το προκαλούν. Αντίθετα, περισσότερο έντονο στρες μπορεί να είναι αιτία μακροχρόνιας απώλειας μαλλιών.