Μετακάλαντα Δεκαετίας
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
πάει κι η δέκατη χρονιά
της Κρίσης Μαύροι Χρόνοι
του σθένους δολοφόνοι.
Εκεί που βγήκε ο ληστής
και της ελπίδας θεριστής
στη γη να περπατήσει
κι όλους να μας ζεματήσει,
εκεί τύχαμε «ολίγιστους»
ηγέτες επονείδιστους
ανάξιους να ηγηθούν
μόν’ άξιους να ωφεληθούν.
Ο Κώστας ο Καραμανλής
απρόσεχτος και αμελής
κράτησε λάσκα γκέμια
και φτάσαμε στα γκρέμια.
Και τότε ήρθε φουσκωτός
και αεροκοπανιστός
ο τρίτος Παπανδρέου
ανάδοχος μοιραίου.
Κι εκεί που θα περίμενες
να βάλουν όλοι πλάτη
όπως σωφρόνως έγινε
στα άλλα όμοια κράτη,
είχες κοράκια απ’ τη μια
και γύπες απ’ την άλλη,
Αριστερά και Δεξιά,
εμπάθεια και κραιπάλη.
Ετσι ανήλθε ο Σαμαράς
στο θώκο του Μαξίμου
θωπεύοντας με «Ζάππεια»
τις οιμωγές του δήμου.
Και μόλις σωφρονίστηκε
πιάνοντας το τιμόνι
μας βγήκαν οι χειρότεροι
από το παραγώνι
κι η Κρίση εξελίχθηκε
σε άπατο βαρέλι
-ζητήστε τον πρωταίτιο,
τον άφρονα Κουβέλη.
Αυτός έγινε η γέφυρα
πάρωρα να ’ρθει «ο Μάγος»,
ο αδίστακτος δημαγωγός
Τσίπρας -αυτό το άγος.
Τα πέντε αυτά ονόματα
σα μάθημα μακάβριο
για πάντα ας μείνουνε στο νου
αν θέμε να ’χουμε αύριο.
Έντυπηkathimerini.gr