Υποβολείο

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Αποφεύγω ν’ ασχολούμαι με τον Πολάκη l σήμερα όμως το κάνω για όσους τον αποκαλούν «μάγκα» και κάτι τέτοια. l Ποιος «μάγκας»; l Κουραδόμαγκας είναι. l Διότι κατάπιε το λυμένο ζωνάρι του όταν, μετά την προσχεδιασμένη «αποκάλυψη» του τηλεφωνήματός του στον Στουρνάρα, του σφύριξαν οι μαξιμιαροί πως τέτοιες ενέργειες έχουν και ποινικές συνέπειες, πέρα από τις πολιτικές. l Τότε κούρνιασε η κοτούλα, αφού πρώτα αρνήθηκε με γελοίες στρεψοδικίες όσα την ημέρα της «αποκάλυψης» είχε με έπαρση υποστηρίξει l (ότι «τον έγραψε», τον απείλησε «θα έρθω αποκεί» κ.λπ.). l Στο κοτέτσι της με τον ακακάριστο η κότα, l μέχρι πριν από λίγες μέρες, οπότε η αποστολή της υπόθεσης στη Βουλή πυροδότησε νέα επίθεσή του στη Δικαιοσύνη. l Που αργεί να ασκήσει διώξεις κατά των «διεφθαρμένων», ενώ γι’ αυτόν έσπευσε. l Για την ταμπακιέρα όμως και πάλι δεν κακάρισε τίποτα. l Επομένως μην αποκαλείτε «μάγκα» μια κότα. l «Μη! Μην τον ενθαρρύνετε!», που έλεγε και η αμίμητη η Μάγκι Σμιθ στους χαρτοσυμπαίκτες της, l στο «Downton Abbey» l όταν χειροκροτούσαν έναν ενοχλητικό για τη χαρτοπροσήλωσή της πιανίστα. l

Προσέξατε, όσοι έτυχε να παρακολουθήσετε πρόσφατες απονομές κινηματογραφικών βραβείων (Οσκαρ κ.ά.), l πόσο αβγαταίνουν τα φιρίκια στα ζυγωματικά διεθνούς φήμης πρωταγωνιστριών; l Μπότοξ ή δεν ξέρω ’γω τι, αλλά ως και τα ζυγωματικά της υπέροχης Κέιτ Μπλάνσετ φιρικίασαν. l Ασε τόσες άλλες, που μερικές φορές φρικάρεις πια να τις αναγνωρίσεις. l

Παρατηρώντας αυτή τη μόδα στα ζυγωματικά, l που βεβαίως φιλοδοξούν να υπηρετήσουν την παλινόρθωση των κάτωθί τους περιοχών, l θυμήθηκα αίφνης ένα στίχο του Ελύτη l από το ποίημα «Ο αγράμματος και η ωραία», l που μου είχε κάνει εντύπωση στη νεότητά μου: l «… με την πίκρα στα μάτια και με τα πελώρια, σαν παλιάς ιεροδούλου, ζυγωματικά…». l «Α, ναι; Ηταν χαρακτηριστικό των παλαιών ιερόδουλων τα πελώρια ζυγωματικά;» είχα αναρωτηθεί τότε, θυμάμαι. l Αν έγραφε σήμερα αυτόν το στίχο ο ποιητής, θα το σκεφτόταν πολύ να βάλει μέσα το ίδιο «σαν…». l

Είχα την ικανοποίηση να παρακολουθήσω πρόσφατα στη Λυρική τον Αλκίνοο Ιωαννίδη να τραγουδά γνωστά και άγνωστα έργα του Μάνου Χατζιδάκι. l Ταυτόχρονα διάβασα, εδώ στην «Κ», συνέντευξή του στη Μάρω Βασιλειάδου (25/2) l όπου μεταξύ άλλων έλεγε: l «Εχουμε ανάγκη να θυμόμαστε ποιοι είμαστε και σε ποιον μπορούμε να απευθυνθούμε όταν νιώθουμε χαμένοι μέσα στη σύγχυση του σημερινού κόσμου. l Το έργο του Μάνου Χατζιδάκι είναι φάρος για πολλούς ανθρώπους, l αποτελεί αφετηρία και προορισμό». l

Ας μου επιτραπεί να αναφέρω ότι ένα βιβλίο με γραψίματά μου για τον Χατζιδάκι, το οποίο είχε εκδοθεί δυο χρόνια μετά το θάνατό του από τον «Καστανιώτη», το είχα τιτλοφορήσει «Φάρος στη σιωπή». l Ας μου επιτραπεί ακόμη να προσθέσω το εξής για τον Αλκίνοο Ιωαννίδη: l Ακούγοντάς τον πάλι να τραγουδά Χατζιδάκι l και διαβάζοντας όσα με αφορμή αυτόν είπε, ήταν λες κι ένα σφουγγάρι έσβησε μέσα μου μια κηλίδα. l Την είχε αφήσει η στήριξή του στον Σύριζα, τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του. l Πάντα εκτιμούσα τον Ιωαννίδη, τον παρακολουθώ με ενδιαφέρον από την πρώτη εμφάνισή του μέχρι σήμερα. l Ως εξαίρετο τραγουδοποιό και ερμηνευτή. l

Αλλά και ως σκεπτόμενο, σώφρονα άνθρωπο. l Αισθάνομαι ανακούφιση που πήγε επιτέλους στην ευχή εκείνη η απογοήτευση l -η μεγάλη απορία μάλλον, που είχα νιώσει. l Δεν μπορούσα να καταπιώ με τίποτα l -ενώ στην περίπτωση άλλων καλλιτεχνών που τότε στήριζαν πυρίπνοες τον Σύριζα δεν είχα καμιά απορία-l πώς ήταν δυνατόν τέτοιας ποιότητας άνθρωπος να στηρίζει τέτοια διακυβέρνηση. l Είχα κολλήσει, που λένε. l Παρενέβη ο -και ιαματικός- Χατζιδάκις για να ξεκολλήσω.

ΈντυπηΠηγή άρθρου – kathimerini.gr