Προφητεύω νέα ιατρική ειδικότητα: l Σβερκογιατρός – ή σβερκίατρος, επί το επιστημονικότερον. l Κύφωση σβέρκου l νέα άμεση απειλή για το ανθρώπινο είδος. l Οχι θανατηφόρα l -ίσως· διότι ποιος μπορεί να ξέρει στα σίγουρα τι φέρνει η χρόνια κατάσταση- l αλλά επιφέρουσα επώδυνη και ανήκεστη βλάβη. l Ζευγαράκι καθισμένο δίπλα δίπλα παρά θίν’ αλός, σε ερημική σχετικά παραλία, και το κεφάλι τους σκυμμένο μπροστά, μπαχανταλεύοντας καθένας (όχι τον άλλον, αλλά) το κινητό του. l Καφετέρια γεμάτη παρέες νεαρών, κοριτσιών τε και αγοριών, l αραδιασμένα όλα ολόγυρα από τραπεζάκια, l με τα μπουτάκια τους εκτεθειμένα και απλωμένα ραχατλίδικα στο χάδι ανέμων και οφθαλμών l («σαν το θηρίο που δεν τολμά ν’ αγγίξει») l και τα κεφαλάκια τους γερμένα να εποπτεύουν την ιδιωτεία ταχύρρυθμων δακτύλων επί κινητών. l Αλλά και σύμπας ο πληθυσμός, τουλάχιστον μέχρι μια κάποια ηλικία, με τα κινητά στο χέρι l ακόμα και μέσα στη θάλασσα – για «σέλφι» και για «κέφι». l «Το Μαύρο Κέφι», που έλεγε κάποτε για άλλα πράγματα ένας «άλλος» Λαζόπουλος. l Βουτηγμένοι στα βαλτονέρια του Διαδικτύου: l Μόνο οι Ελληνες εμπιστεύονται τα λεγόμενα «σόσιαλ μίντια» περισσότερο από τα παραδοσιακά ΜΜΕ (εφημερίδες, ράδια, τηλεοράσεις κ.λπ.) l σύμφωνα με πρόσφατη ευρωπαϊκή έρευνα που διενεργήθηκε σε 38 χώρες l και μας γνωστοποίησε η ΔιαΝΕΟσις. l Στις άλλες χώρες οι πολίτες τους ενημερώνονται από δυο τρεις ειδησεογραφικές πηγές – εμείς εδώ από πλείστες όσες l «πηγές» ή πληγές. l Και το οφθαλμοφανέστατον: Το 54% δεν ενημερώνεται καν. l Απού τίποτις. l Ντιπ καταντίπ. l Μαύρ’ είν’ η νύχτα στα βουνά. l
Αλλά «άποψη»; Επί παντός. l Και «κάθετη» μάλιστα. l Οταν κάποτε l μετά κάνα μισό αιώνα l γίνουμε «κανονική χώρα», l με κανονικά κι όχι μπάστε σκύλοι αλέστε πανεπιστήμια l (και αυτό δεν αφορά μόνο τα του «ασύλου» -διότι εκειμέσα ποικίλοι σκύλοι ποικίλα αλέθουν, δεκαετίες τώρα, και δεν εννοώ μόνο τα κόμματα), l τότε ίσως βρεθούν έμφρονες δημόσιοι άνδρες και υπεύθυνοι πολιτικοί σχηματισμοί που θα ασχοληθούν και με την ουσία της παρεχόμενης εκπαίδευσης l -προγράμματα σπουδών, τρόπος και βαθμός εφαρμογής τους, επίπεδο και επαγγελματική υπευθυνότητα εκπαιδευτικού προσωπικού, αξιολόγηση και βελτίωσή του, και άλλα σχετικά. l Προς το παρόν, το ελάχιστο που θα περίμενε κανείς από μια νέα, σχετικά φιλόδοξη κυβέρνηση είναι να ασχοληθεί με το πώς l και κατά πόσο l διδάσκεται η ελληνική γλώσσα σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες l -γιατί όλες ευθύνονται για την άθλια γλωσσική κατάρτισή μας, που γίνεται όλο και αθλιότερη. l Αλλά ούτε αυτό διαφαίνεται στον ορίζοντα. l Και μετά όχι μισόν, αλλά ολόκληρο αιώνα ίσως υπάρξει κάποια νέα κυβέρνηση που θα θελήσει να σκεφτεί: l Για κάτσε ρε, τι γίνεται εδώ; l Είμαστε δεν είμαστε 10 εκατομμύρια ψυχές l (αν δεν έχουμε απομείνει οι μισοί έως τότε) l και διατηρούμε 23 πανεπιστήμια (εικοστρία!), l διασκορπισμένα μάλιστα σε 55 πόλεις και ραχούλες; l Αν δεν έχει «υλοποιηθεί» ώς τότε και το «σχέδιο» των συριζαίων για την ίδρυση άλλων 38 τμημάτων σε επιπλέον 6 πόλεις, l όπως μας άφησε παρακαταθήκη ο αλήστου Γαβρόγλου l -στη λύσσα τους για προεκλογικές πάσης φύσεως «παροχές» μεν, αλλά εξ όνυχος το «όραμα». l Η Ολλανδία, με αντίστοιχο πληθυσμό και ασυγκρίτως δυναμικότερη οικονομία, έχει μόνο 13 ΑΕΙ l -ένα δείγμα πώς έχουν τα πράγματα στον οργανωμένο κόσμο. l Εμείς εδώ ξεφτιλίσαμε το 2012-13 την προσπάθεια των δανειστών να μας επιβάλουν κάποιον εξορθολογισμό στην οργάνωση της ανώτατης εκπαίδευσης l -μ’ εκείνο το μίζερο «σχέδιο Αθηνά» l που το καταντήσαμε και φιάσκο «εφαρμόζοντάς» το. l Σε κάναν αιώνα βλέπουμε.
ΈντυπηΠηγή άρθρου – kathimerini.gr
Use Facebook to Comment on this Post