Αυτό σημαίνει πώς ΗΠΑ και Ευρώπη βρίσκονται σε έναν οικονομικό «πόλεμο» και αυτό φαίνεται και από τη στάση που κρατούν στην υπόθεση της Ελλάδας, αν η ίδια η χώρα μας δεν είναι θύμα αυτής της σύγκρουσης. Αυτό προκύπτει επίσης και από τη στάση του ΔΝΤ για το θέμα του χρέους, αλλά και από τα ήξεις αφίξεις για την έλευση της εκπροσώπου του Ταμείου στην Ελλάδα.
Το Νο2 του Ταμείου, ο Ντέιβιντ Λίπτον, μιλώντας χθες στο BBC εξήγησε ότι η παράδοση σύμφωνα με την οποία ένας Ευρωπαίος είναι επικεφαλής του ΔΝΤ, ενώ η Παγκόσμια Τράπεζα διοικείται από Αμερικανό, δέχεται πιέσεις και η επόμενη επιλογή θα είναι «αυστηρά αξιοκρατική».
Παράλληλα, ο Λίπτον τόνισε πως όταν η Κριστίν Λαγκάρντ αποσυρθεί, ο διάδοχός της θα προέρχεται πιθανότατα από μη ευρωπαϊκή χώρα. «Με τους υποψήφιους να προέρχονται από όλο τον κόσμο, πιστεύω ότι είναι πιο πιθανό από ποτέ πλέον», πρόσθεσε.
Και ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Κένεθ Ρόγκοφ, σημείωσε ότι αυτό που θεωρείται παράδοση αμφισβητήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ευρωζώνη. Χαρακτήρισε μάλιστα το ισχύον καθεστώς ως «απίστευτο αναχρονισμό».
Σημειώνεται πώς η Κριστίν Λαγκάρντ ανέλαβε το πόσο της γενικής διευθύντρια του ΔΝΤ του 2011, όταν ο Ντομινίκ Στρος-Καν αναγκάστηκε να παραιτηθεί έπειτα από το σεξουαλικό σκάνδαλο. Η πενταετής θητεία της ολοκληρώνεται τον επόμενο χρόνο, αλλά τον προηγούμενο μήνα φέρεται να δήλωσε πως σκέφτεται μία δεύτερη θητεία, αν έχει την υποστήριξη των μελών του Ταμείου.
Όλα αυτά δείχνουν πώς η Κριστίν Λαγκάρντ οδηγείται προς την έξοδο από το Ταμείο και μάλιστα πολιτικά λαβωμένη, δεδομένου ότι ήθελε να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας. Κάτι που φαντάζει δύσκολο μετά την αποτυχία του ΔΝΤ στο θέμα της Ελλάδας.
Πολλά κράτη-εκπρόσωποι στο Ταμείο κατηγόρησαν την Λαγκάρντ για τον τρόπο που χειρίστηκε την υπόθεση της Ελλάδας και συνέβαλε στο να μην πληρωθεί δόση από αναπτυγμένη χώρα για πρώτη φορά στην ιστορία του Ταμείου. Με λίγα λόγια την καταλογίζουν ανικανότητα που έπληξε την αξιοπιστία του Ταμείου με ότι αυτό συνεπάγεται.
Σε βάρος της ίδιας μάλιστα ασκείται δριμεία κριτική γιατί μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να βρει έναν τρόπο έτσι ώστε οι Ευρωπαίοι να συνηγορήσουν στην ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, το οποίο, όπως όλοι παραδέχονται δεν είναι βιώσιμο. Πόσο μάλλον αν επιβληθούν και τα νέα μέτρα που πέρασε από τη Βουλή η κυβέρνηση.
Φοβούνται πώς με το χρέος να φθάνει στο 200% του ΑΕΠ είναι πολύ πιθανό η οικονομία της Ελλάδα να «σκάσει» και να μην επιστραφούν ποτέ τα χρήματα που έχει δώσει το ΔΝΤ. Και σε αυτό θα έχει μεγάλη ευθύνη η Κριστίν Λαγκάρντ λόγω της τακτικής που επέλεξε να ακολουθήσει.
Αναμφισβήτητα τώρα η υπόθεσης της Ελλάδας λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις και εξελίσσεται σε μία διένεξη μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ ή καλύτερα μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου. Φάνηκε αυτό από τις συνεχείς παρεμβάσεις των Αμερικανών τόσο προς την κυβέρνηση Τσίπρα όσο και προς τις χώρες της Ευρωζώνης με την ανησυχία πώς μία κρίση στην Ελλάδα μπορεί να επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία.
Η ουσία όμως η πολιτική λιτότητας που επιβάλει η Γερμανία στην ΕΕ είναι αυτή που προκαλεί τα προβλήματα και δημιουργεί ζημιές στην αμερικανική οικονομία. Κι αυτό η Ουάσιγκτον δεν φαίνεται διατεθειμένη να το ανεχθεί για πολύ ακόμη.
Το επόμενο διάστημα αναμένονται λοιπόν εξελίξεις και δεδομένου ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο μέσο της αντιπαράθεσης αυτής θα επηρεαστούν σαφώς και οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη της συμφωνίας κυβέρνησης και δανειστών, όπως και το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους που θα ανοίξει επισήμως το Σεπτέμβριο.