Οι φτωχές-πλην-τίμιες καραμελίτσες λοιπόν, είχαν τρελό σουξέ και αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά οι δοκιμαστές, οι οποίοι ήταν ουκ ολίγοι. Γιατί, αυτό το βάζο παραδόθηκε στην κολλητηκουμπάρα βράδυ, καθώς είχαμε βγει για ποτό και εννοείται ότι κεράσαμε (εγώ δηλαδή) όλους τους γνωστούς που συναντήσαμε (και τους γνωστούς αυτών, γιατί έπεσε σύρμα).
Κλασσικές καραμέλες βουτύρου, από τις παιδικές, σε ενήλικη βερσιόν με μια πολύ μικρή εσάνς ουισκιού (εγώ που σιχαίνομαι με πάθος το ουίσκι δεν κατάλαβα έντονη γεύση) και από πάνω λίγο αλατάκι για να σου σκάει αλμύρα και να τονίζει ακόμα πιο πολύ την καραμελένια γέυση. Επειδή δεν ήξερα αν θα αρέσει η προσθήκη αλατιού το κράτησα λίγο (η αλήθεια είναι ότι το ξέχασα και το θυμήθηκα λίγο καθυστερημένα).
Λίγα λόγια για την προετοιμασία καραμέλας (από την πολύ μικρή μου εμπειρία):
1. Επενδύουμε σε ένα θερμόμετρο ζαχαροπλαστικής
2. Φοράμε ρούχα, που να μας καλύπτουν επαρκώς (όχι naked chef και βλακείες) γιατί το μείγμα μπορεί να μας πιτσιλίσει και συνεπώς να μας κάψει (duh!) – και καίει σαν τον διάολο, πιστέψτε με)
3. Καλό είναι να έχουμε όλα τα υλικά, εργαλεία & όργανα ζαχαροπλαστικής έτοιμα (καθώς επίσης φωτογραφικές, κινητά, καφέδες, τσιγάρα και ότι θέλουμε να έχουμε κοντά μας), γιατί δεν υπάρχει πολύς χρόνος για χάσιμο, ούτε να πάμε στο άλλο δωμάτιο. Επίσης γιατί τα μείγματα αναπτύσσουν μεγάλες θερμοκρασίες και πάντα υπάρχει κίνδυνος να πιτσιλιστούμε με καραμέλα (που καίει σαν τον διάολο, το είπαμε) ή να καταστρέψουμε κάτι (πχ να μας λιώσει η “και καλά αντικολλητική σπάτουλα” μέσα στο μείγμα και άλλα τέτοια σχετικά).
3. Η υγρασία δεν είναι φίλη της καραμέλας και καλό είναι να αποφεύγουμε να φτιάχνουμε όταν έχει υγρασία
4. Άμα έχουμε πολλά μαλλιά ή/ και σε έντονα χρώματα, φροντίζουμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτά, γιατί ατυχήματα συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες (αυτό ισχύει για όλες τις μαγειρικές/ζαχαροπλαστικές εκτελέσεις)
5. Επίσης απομακρύνουμε τους περίεργους/ενοχλητικούς/περαστικούς από την κουζίνα, οι οποίοι θέλουν την αμέριστη προσοχή μας, για παράδειγμα ενώ είμαστε πάνω από την καραμέλα και περιμένουμε να ανέβει 1 βαθμό για να πάμε στο επόμενο βήμα, ή μας ζαλίζουν τα @@ ενώ κάνουμε μετρήσεις υλικών και δεν μας αφήνουν να κάνουμε ότι είναι με ησυχία και πρέπει να εξηγήσουμε -τι είναι αυτό;- και -πως γίνεται;- και -γιατί γίνεται έτσι;- κλπ κλπ (ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ)
Αυτά προς το παρόν. Καλή τύχη.
Καραμέλες γάλακτος με ουίσκι και ανθο αλατιού
Υλικά
5 κ.Σ. (71 γρ.) βούτυρο
1 κούπα κρέμα γάλακτος
¼ κούπας (60ml) ουίσκι
1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
¼ κ.γ. χοντρό αλάτι
1 ½ κούπα (337γρ) ζάχαρη
¼ κούπας γλυκόζη
¼ κούπας νερό
1 κ.Σ ανθό αλατιού (fleur de sel) ή χοντρό αλάτι (για να ρίξουμε από πάνω στο τέλος -προαιρετικά)
Εκτέλεση
Στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί ένα ταψί 23×23εκ (να κρέμεται το χαρτί στα πλάγια για να ξεφορμάρουμε εύκολα την καραμέλλα στο τέλος) και το λαδώνουμε καλά.
Σε μια μικρή κατσαρόλα ή τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο, την κρέμα γάλακτος, το ουίσκι, τη βανίλια και το ¼ κ.γ αλάτι, ανακατεύοντας συχνά. Το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε στην άκρη.
Σε μια μεσαία/μεγάλη κατσαρόλα (καλό είναι να είναι ψηλή γιατί το μείγμα θα αρχίσει να κοχλάζει δυνατά σε κάποια στιγμή), σε μεσαία-ψηλή θερμοκρασία ρίχνουμε τη ζάχαρη, τη γλυκόζη και το νερό και χωρίς να ανακατεύουμετα βάζουμε να βράσουν, μέχρι η ζάχαρη να πάρει ελαφρύ χρυσό χρώμα και το θερμόμετρο καραμέλας να φτάσει στους 154⁰C.
Όταν το μείγμα φτάσει στους 154⁰C, προσθέτουμε το μείγμα με την κρέμα γάλακτος (ΠΡΟΣΟΧΗ μην καείτε γιατί το μείγμα θα αρχίσει να χοχλάζει βίαια), ανακατεύοντας με ένα σύρμα, μέχρι το θερμόμετρο να φτάσει στους 120⁰C.
Ρίχνουμε την καραμέλα στο ταψί που προετοιμάσαμε και την αφήνουμε να κρυώσει για 10 λεπτά. Πασπαλίζουμε με το αλάτι και την αφήνουμε να κρυώσει τελείως.
Με ένα μαχαίρι την κόβουμε σε κυβάκια, τα οποία τυλίγουμε με αντικολλητικό χαρτί (αν κολλάει το μαχαίρι στην καραμέλα καθώς την κόβετε, λαδώστε το).
thegreenmixer.com