ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
Σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες διαδικασίες, την ώρα που διεξαγόταν το συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος για το Μακεδονικό, η πλειοψηφία για την κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών αυξανόταν με τον Θανάση Θεοχαρόπουλο να προστίθεται στην κυβερνητική πλειοψηφία μετά την απόφαση της ΔΗΜΑΡ.
Η πραγματικότητα, είτε μας αρέσει είτε όχι, έχει ως εξής:
Η συμφωνία των Πρεσπών σε περίπου μια εβδομάδα θα είναι μία πραγματικότητα που δεν θα μπορεί να αλλάξει. Όχι μόνο άμεσα, αλλά και στο μέλλον, καθώς η συμφωνία δημιουργεί τετελεσμένα και για τις επόμενες κυβερνήσεις.
Το σημερινό συλλαλητήριο από την άλλη καλώς έγινε. Ηταν αναφαίρετο δικαίωμα και δημοκρατική έκφραση των πολιτών που είναι αντίθετοι στην συμφωνία και ήθελαν να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση. Από εκεί και πέρα καταγράφηκε αλλά δεν μπορεί να παράξει πολιτικό αποτέλεσμα, ούτε να ανατρέψει κάποιο δεδομένο.
Συνεπώς, στο ερώτημα αν μπορεί να ανατραπεί η συμφωνία ή ακόμα και να βελτιωθεί η απάντηση είναι όχι.
Μπορεί όμως κάτι να χειροτερεύσει; Η απάντηση είναι ναι.
Η πόλωση που μπορεί να φέρει ο διαχωρισμός σε «προδότες» από τη μία και «ακροδεξιούς» από την άλλη, μπορεί να δημιουργήσει τέτοια ζημιά στον εθνικό κορμό, μεγαλύτερη ακόμα και από οπουδήποτε συμφωνία μεταξύ δύο κρατών.
Δυστυχώς τα δείγματα δεν είναι καλά. Τις τελευταίες ημέρες, οι τόνοι ανεβαίνουν διαρκώς, με τα δύο στρατοπέδα μάλιστα να διεκδικούν ένα ιδιότυπο μονοπώλιο πατριωτισμού, που ο καθένας νομίζει πως είναι μόνο στα μέτρα του.
Οι μεν λένε πως πράττουν το «πατριωτικό» τους καθήκον έναντι των «ακροδεξιών», οι δε πως είναι οι μόνοι που κατέχουν την εθνική αλήθεια απέναντι σε «προδότες».
Η ανακοίνωση του Μαξίμου μετά τα επεισόδια έριξε και άλλο νερό στο μύλο σε μία μέρα φορτισμένη.
Με δεδομένο πως στην Ελλάδα τα πράγματα δε θέλουν και πολύ να ξεφύγουν και να πάρουν ανεξέλεγκτη τροπή, όπως έχει φανεί τόσες φορές στην πράξη από το 1831 έως σήμερα, ο μεγαλύτερος πατριωτισμός αυτή την στιγμή είναι οι χαμηλοί τόνοι. Οποιος έχει το σθένος να αντισταθεί στις λεκτικές ακρότητες προσφέρει εθνικές υπηρεσίες. Γιατί η λεκτική βία δεν είναι πιο ακίνδυνη από την κανονική. Οι λέξεις μπορεί να πυροβολήσουν και να δημιουργήσουν μεγάλες πληγές. Είναι πατριωτικό καθήκον όλων, πολιτών και πολιτικών οι τόνοι να πέσουν όσο γίνεται. Έστω να γίνει προσπάθεια.
Τουλάχιστον τα όποια προβλήματα παράγει η συμφωνία να μην μετατραπούν σε έναν νέο βαρύ εθνικό διχασμό. Επίκαιρη αυτή την ώρα είναι μία αποστροφή, σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του, το 1992, του Κωνσταντίνου Καραμανλή: «αυτό που συστήνω σε ηγεσία, τύπο και λαό είναι ψυχραιμία. Γιατί μόνο σε κλίμα ψυχραιμίας μπορεί να ληφθούν σωστές και υγιείς αποφάσεις».
Πηγή άρθρου – kathimerini.gr
Use Facebook to Comment on this Post
