Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για το ποιο γκολ που χάρηκε περισσότερο στο Euro 2004:
«Το γκολ με τη Γαλλία είναι εκείνο που χάρηκα περισσότερο από όλα. Εκτός από πολύ όμορφο τέρμα, ήταν απέναντι σε μία ομάδα όπως είναι τώρα η Ισπανία. Έπαιζε καταπληκτικό ποδόσφαιρο, ήταν η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και για αυτό είναι το πιο όμορφο γκολ που είχα πετύχει στην καριέρα μου»
Για το πότε άρχισε να πιστεύει στον όνειρο της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος:
«Όταν ξεκίνησε το Τουρνουά τότε, όταν κερδίσαμε το πρώτο παιχνίδι, καταλάβαμε ότι μπορούμε να περάσουμε στην επόμενη φάση, χωρίς βέβαια να πιστεύουμε ότι θα φτάσουμε τόσο ψηλά. Όταν αντιμετωπίσαμε τη Γαλλία, όλοι είπαμε ότι αυτό το ματς θα είναι το μεγάλο τεστ για νε μετρήσουμε τις δυνάμεις μας. Μετά το παιχνίδι με τη Γαλλία όλοι λέγαμε ότι “τώρα μπορούμε να το σηκώσουμε”! Τότε ανέβηκε κατακόρυφα η ψυχολογία μας και αυτό φάνηκε και στο γήπεδο».
Για το αν υπήρχε εντολή σε εκείνον ή τους συμπαίκτες του να παίζουμε ψηλά:
«Ο Ότο (Ρεχάγκελ) ήταν παρεξηγημένος προπονητής. Ήταν εκείνος που έλεγε ότι η κάθε ομάδα έχει τα χαρακτηριστικά της, το μοντέρνο ποδόσφαιρο είναι εκείνο που κερδίζει και τα δικά μας ήταν πως ο καθένας ήξερε που χρειάζεται να παίξει. Είχαμε και εμείς τα δικά μας ταλέντα που έπρεπε να εκμεταλλευτούμε. Το δικό μου ταλέντο ήταν το ψηλό παιχνίδι και αυτό ακριβώς ήθελε να εκμεταλλευτεί ο προπονητής. Δεν θυμάμαι παιχνίδι που να μην με σημάδευαν οι συμπαίκτες μου. Είχα τα χαρακτηριστικά ποδοσφαιριστή που βοηθούσε και στην αμυντική λειτουργία, για αυτό με έβαζε στα πλάγια. Θυμάμαι πως όταν τελείωσε το Euro μού είπε ότι θα με χρησιμοποιήσει προς τα μέσα για να ξεκουραστώ. Ωστόσο, αυτό δεν έγινε ποτέ, ούτε και με τον κ. Σάντος (γέλια)».
Για τις ομοιότητες εκείνης της ομάδας με την τωρινή ομάδα που πάει στη Βραζιλία:
«Είναι δύσκολο να πεις κάτι τέτοιο, αφού πρόκειται για δύο διαφορετικές γενιές ποδοσφαιριστών που τις συνδέουν ο Καραγκούνης και ο Κατσουράνης. Είναι αυτοί που κρατούν τη σημαία και δίνουν το παράδειγμα στα νέα παιδιά. Αυτό φαίνεται και από τις προκρίσεις της Εθνικής στις μεγάλες διοργανώσεις. Η Εθνική έχει καταφέρει να φτάσει στο Μουντιάλ. Μία ομοιότητα είναι πως έχει μάθει να προκρίνεται και να μην χάνει εύκολα από τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Αυτό φάνηκε και στην προκριματική φάση του Μουντιάλ, αφού μόνο η Βοσνία μας δυσκόλεψε. Τώρα στο Παγκόσμιο Κύπελλο θα αντιμετωπίσουμε τρεις διαφορετικές σχολές. Το 2010 παίξαμε με την Παραγουάη και τότε ήταν ένα σοκ για εμάς, αφού έπαιζε γρήγορο ποδόσφαιρο και είχε εξαιρετική ποιότητα ως σύνολο. Δεν έχουμε αντιμετωπίσει τέτοιες ομάδες. Να ευχηθώ καλή επιτυχία στην Εθνική, η οποία όσο περίεργες να είναι οι εποχές και τα προβλήματα που έχει καταφέρνει να δυναμώσει και είμαι αισιόδοξος. Εύχομαι πραγματικά όλοι να είναι υγιείς και να παίξουν όλοι το ποδόσφαιρο που ξέρουν».
Για το αν ανησυχεί για την επόμενη μέρα μετά την αποχώρηση του Καραγκούνη ή του Κατσουράνη:
«Ναι, με ανησυχεί. Αισθανόμουν μεγαλύτερη σιγουριά με αυτά τα δύο παιδιά στην ομάδα, αφού βοηθούσαν τον προπονητή να καταλάβει πού ήρθε. Ο κάθε προπονητής χρειάζεται κάποιους παίκτες να τον βάλουν στο κλίμα. Πιστεύω ότι ο Σάντος βοηθήθηκε αρκετά από τους δύο παίκτες και κατανόησε ότι δεν μπορεί να αλλάξει τη φιλοσοφία της Εθνικής. Και τελικά αυτό έγινε. Αποδέχθηκε τη φιλοσοφία της Εθνικής, βάζοντας πάνω από όλα την ομάδα και πρόσθεσε τα δικά του κομμάτι. Έτσι καταφέραμε να φτάσουμε στην πρώτη δεκάδα».
Για το μέλλον του:
«Δεν το έχω δηλώσει μέχρι στιγμής. Είμαι λίγο περίεργος σε αυτά τα πράγματα. Δεν μου αρέσουν οι αποχαιρετισμοί. Καμιά φορά δεν το πιστεύεις και μέσα σου ότι σταματάς το ποδόσφαιρο. Όλα δείχνουν ότι θα σταματήσω να παίζω επαγγελματικά. Είναι κάτι που ήρθε πολύ ομαλά στην καριέρα μου. Στεναχωριέμαι για κάποια παιδιά, αφού είναι δύσκολο να αγωνίζεσαι σε υψηλό επίπεδο και ξαφνικά να σταματήσεις την καριέρα σου. Είμαι γεμάτος μέσα μου και είμαι ευλογημένος για όλα αυτά που έζησα στην καριέρα μου. Ακόμα και σήμερα ο κόσμος μου δείχνει την αγάπη του και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο».