ΕΤΙΚΕΤΕΣ:
«Πριν από πολλά χρόνια εν μέσω της ελληνικής κρίσης, είχα ρωτήσει έναν φίλο πώς λέγεται στα ελληνικά ο "ενάρετος κύκλος" και μου απάντησε ότι στην Ελλάδα χρησιμοποιείται μόνο ο όρος "φαύλος κύκλος"», γράφει ο Χιούγκο Ντίξον σε άρθρο στο πρακτορείο Reuters του για τις προκλήσεις που θα συναντήσει ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, εφόσον εκλεγεί πρωθυπουργός.
«Ο φίλος μου έκανε λάθος», αναφέρει, «η έννοια του "ενάρετου κύκλου" υπάρχει και η χώρα μπορεί να εισέλθει σε έναν, μετά τις εκλογές της Κυριακής».
«Οι επενδυτές είναι ήδη ενθουσιασμένοι με το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόκειται να αναλάβει την εξουσία από τον Αλέξη Τσίπρα, έναν ριζοσπάστη αριστερό που οδήγησε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας το 2015. Μετά τις ευρωεκλογές του Μαΐου, στις οποίες η ΝΔ κέρδισε με μεγάλη διαφορά, ο Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών σημειώσε αύξηση 19%, ενώ η απόδοση του δεκαετούς ομόλογου έχει πέσει από το 3,4% στο 2,2% – κάτι που σημαίνει ότι οι επενδυτές θεωρούν το ελληνικό χρέος σχεδόν το ίδιο ελκυστικό με το ιταλικό», τονίζει ο Ντίξον.
«Κανείς δεν μπορεί όμως να εγγυηθεί ότι η Ελλάδα θα εισέλθει σε αυτόν τον "ενάρετο κύκλο", τονίζει. «Ο Μητσοτάκης θα πρέπει να είναι γενναίος και τυχερός. Για να δημιουργήσει και να συντηρήσει την αποκατάσταση της ελληνικής οικονομίας μέσω επενδύσεων, θα πρέπει να αφήσει πίσω τις κακές πρακτικές που ταλανίζουν τη χώρα για δεκαετίες. Θα ήταν λάθος να θεωρήσει κάποιος ότι για όλα τα προβλήματα της Ελλάδας ευθύνεται ο Τσίπρας», αναφέρει.
«Βέβαια, ο Τσίπρας και ο πρώην υπουργός Οικονομικών του, Γιάνης Βαρουφάκης πρέπει να απαντήσουν σε πολλά. Οι επισφαλείς τακτικές τους ζημίωσαν βαθιά την αξιοπιστία της χώρας. Μόνο μετά τις δημοσιονομικές περικοπές και την αύξηση της φορολογίας που εφάρμοσε ο πρωθυπουργός με αντάλλαγμα τις ενέσεις ρευστότητας από την ευρωζώνη, η ελληνική οικονομία άρχισε να τονώνεται», σημειώνεται στο άρθρο.
«Ακόμη, όμως και αυτή η τόνωση δεν ήταν έντονη», προσθέτει ο Βρετανός αρθρογράφος. «Ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι για να μπει η ελληνική οικονομία σε θετική τροχιά, οι επενδύσεις πρέπει να αυξηθούν τουλάχιστον κατά 20% του ΑΕΠ».
Το καλό σενάριο
«Το οπτιμιστικό σενάριο έχει ως εξής: η Νέα Δημοκρατία εξέρχεται από τις εκλογές με αυτοδυναμία και ο Μητσοτάκης δεν χρειάζεται να κάνει αλλαγές στο πρόγραμμα του, κάνοντας συμφωνίες με άλλα κόμματα. Στη συνέχεια, τοποθετεί στο υπουργικό συμβούλιο ταλαντούχους ανθρώπους, από όλο το πολιτικό φάσμα, οι οποίοι μπορούν υλοποιήσουν το πρόγραμμα του», τονίζει ο Ντίξον.
«Τότε ο νέος πρωθυπουργός απελευθερώνει τις ιδιωτικοποιήσεις και τα επενδυτικά σχέδια τα οποία δεν έχουν προχωρήσει επί Τσίπρα. Τελειώνει με τα capital controls, εκδίδει το δεκαετές ομόλογο, επεκτείνοντας τις ημερομηνίες λήξης που έχει πετύχει η τωρινή κυβέρνηση, επιδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι οι επενδυτές εμπιστεύονται το όραμα του», υπογραμμίζει. «Μετά από αυτό το “θετικό σοκ”, o Μητσοτάκης προσεγγίζει την ευρωζώνη και ζητά τη χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων, που απαιτούν ετήσιο πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5%»
«Η Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες που επέμεναν σε αυστηρότερο δημοσιονομικό έλεγχο επειδή πίστευαν ότι ήταν ο μόνο τρόπος να ελεγχθεί το ελληνικό χρέος. Ο Μητσοτάκης όμως μπορεί να τους πείσει ότι με την οικονομική ανάπτυξη η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της και με μικρότερα πλεονάσματα», αναφέρει το άρθρο. «Η χαλάρωση των στόχων βοηθά την Ελλάδα να αναπτυχθεί».
Οι κίνδυνοι
«Τι θα μπορούσε να χαλάσει αυτό το παραμύθι;» αναρωτιέται ο Ντίξον. «Δυστυχώς αρκετά», απαντά ο ίδιος. «Καταρχάς, ο Μητσοτάκης ίσως δεν καταφέρει να εξασφαλίσει αυτοδυναμία ή θα μπορούσε να διορίσει “εκπροσώπους του παλαιού κατεστημένου σε μία προσπάθεια να ηρεμήσει τα πνεύματα μεταξύ των διαφορετικών ομάδων στο κόμμα του», σημειώνεται στο άρθρο.
«Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί βραχυπρόθεσμοι δημοσιονομικοί κίνδυνοι. Ο Τσίπρας αύξησε πρόσφατα τις συντάξεις για πολιτικούς λόγους. Ο προϋπολογισμός τώρα ίσως βρίσκεται 1 τοίς εκατό εκτός στόχου», αναφέρει. «Ο Μητσοτάκης θέλει να μειώσει τη φορολογία, συμπεριλαμβανομένων και των εταιρικών φόρων, με σκοπό να τονώσει τις επενδύσεις. Πώς, όμως, μπορεί να το κάνει αυτό;».
«Κίνδυνοι βέβαια υπάρχουν και από το εξωτερικό. Η ανοδική πορεία της παγκόσμιας οικονομίας βρίσκεται σε ώριμο στάδιο. Επιπλέον, άνοδος της τουριστικής βιομηχανίας – από τις 22 στις 30 εκατομμύρια ετήσιες αφίξεις τα τελευταία χρόνια – ευθύνονται εν μέρει οι πολιτικές αναταραχές στις γειτονικές Τουρκία και Αίγυπτο. Το εξωτερικό περιβάλλον δεν είναι πιθανόν να βοηθήσει τόσο στο μέλλον».
«Αν ο Μητσοτάκης καταφέρει να προσπεράσει αυτούς τους σκοπέλους, υπάρχει ακόμα το πρόβλημα του μεσοπρόθεσμου χρέους. Η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετεί τον τεράστιο δανεισμό της επειδή η ευρωζώνη δεν είναι αυστηρή σχετικά με τα επιτόκια και τις κεφαλαιακές αποπληρωμές. Αυτό όμως τελειώνει το 2032», προειδοποιεί ο Ντίξον.
«Τέλος, ο πληθυσμός μειώνεται – κυρίως λόγω του brain drain και εν μέρει λόγω του δημογραφικού. Η έλλειψη εμπιστοσύνης είναι ο βασικός λόγος», υπογραμμίζει ο Ντίξον. «Αν η Ελλάδα θέλει να εισέλθει σε έναν βιώσιμο “ενάρετο κύκλο”, ο Μητσοτάκης θα πρέπει να είναι τολμηρός και να εκσυγχρονίσει τη χώρα. Θα πρέπει να “καθαρίσει” το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, να βάλει το δικαστικό σώμα πάνω από την πολιτική, να δημιουργήσει επαγγελματίες δημόσιους υπαλλήλους, να μην κλείσει συμφωνίες με καλά δικτυωμένους ολιγάρχες και να κινητοποιήσει τους πολίτες, ώστε να πληρώνουν τους φόρους τους».
«Ακόμα και με τις καλυτερες των προθέσεων αυτή είναι δουλειά για τουλάχιστον δύο θήτειες, ο Μητσοτάκης, όμως, μπορεί να ξεκινήσει από την επόμενη εβδομάδα. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και έτσι η βασική προτεραιότητα του νέου πρωθυπουργό πρέπει να είναι η μηδενική ανοχή στις κακές πρακτικές από τους υπουργούς του. Τότε η Ελλάδα θα έχει μία ευκαιρία να αναστρέψει τον κύκλο ύφεσης», καταλήγει ο Ντίξον.
* Ο Χιούγκο Ντίξον είναι πρόεδρος της InFacts, μια δημοσιογραφική προσπάθεια υπερ της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Πηγή άρθρου – kathimerini.gr
Use Facebook to Comment on this Post
