Σε πλήρη εξέλιξη ο αγώνας δρόμου και οι παρουσιάσεις στους ξένους επενδυτές.
Μάλιστα όπως εύστοχα επισημαίνουν πολλοί τραπεζίτες, ο κίνδυνος δεν είναι μόνο οι τράπεζες να κρατικοποιηθούν. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι τράπεζες που …
δεν θα καταφέρουν να πετύχουν το στόχο του 10% θα οδηγηθούν στο ΤΧΣ, το οποίο θα αποφασίσει για την πώλησή τους, με τους όρους που το ταμείο εκτιμά πως θα πρέπει να γίνει η πώληση αυτή.
Όλοι μιλούν για κίνδυνο αφελληνισμού του τραπεζικού συστήματος, κάποιοι διαβλέπουν όμως ορατή την πιθανότητα να αποσπαστούν τμήματα από τα μεγάλα τραπεζικά σχήματα -θυγατρικές, δραστηριότητες κ.ά.- που θα οδηγηθούν πρώτα σε πώληση και στη συνέχεια τα μικρότερα τραπεζικά σχήματα να πουληθούν και αυτά στη συνέχεια.
Είναι πάντως σαφές πως η τρόικα δεν επιθυμεί κρατικές τράπεζες- το έχει δηλώσει σε όλους τους τόνους και νωπές είναι ακόμη οι δηλώσεις του κ. Τόμσεν εκπροσώπου του ΔΝΤ στην τρόικα ο οποίος στο πρόσφατο συνέδριο του Economist είχε καταστήσει απολύτως σαφές πως οι πιστωτές της χώρας δεν επιθυμούν το κράτος να ασκεί πολιτική στις τράπεζες. Μάλιστα σύμφωνα με κάποιες πηγές αρμόδιοι κύκλοι προσδιορίζουν ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα είναι σύντομο και το διάστημα ολοκλήρωσης της πώλησης των πιστωτικών ιδρυμάτων, που θα καταλήξουν ενδεχομένως στο ΤΧΣ, ακόμη και μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Για όλους αυτούς τους λόγους οι τράπεζες, η κάθε μία με τη στρατηγική της, επιδίδονται σε έναν πραγματικό μαραθώνιο προκειμένου να καταφέρουν να καλύψουν στον χρονικό ορίζοντα που απομένει μέχρι το τέλος του Απριλίου πρώτον όλες τις διαδικασίες και δεύτερον να διασφαλίσουν τα απαραίτητα κεφάλαια.
Η παραπάνω προσπάθεια αυτή έχει, χωρίς υπερβολή, εθνικά χαρακτηριστικά, αφού μία δυνητική αλλαγή μετοχικής σκυτάλης στα μεγάλα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας σημαίνει πολλά και για τον ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο. Αρωγός στην προσπάθεια των τραπεζών δεν είναι μόνον πολιτικές δυνάμεις που καταβάλλουν και αυτές σημαντική προσπάθεια, αλλά κυρίως μεγάλοι επιχειρηματίες και εφοπλιστές, που δηλώνουν πως θα «βάλουν πλάτη» σε αυτό το εγχείρημα.
Πολλά ονόματα είδαν το φως της δημοσιότητας το προηγούμενο διάστημα χωρίς την επίσημη επιβεβαίωση από τις τράπεζες ή και από τους επιχειρηματίες. Από την πλευρά τους οι τράπεζες επιθυμούν να κρατήσουν «κλειστά» τα χαρτιά τους στο επίπεδο αυτό, αφού άλλωστε όπως λένε πριν την έναρξη των δημοσίων εγγραφών και με τόσο ρευστή κατάσταση διεθνώς, καλύτερα είναι να μην ανακοινώνονται σταθερές αφού άλλωστε αυτές μπορούν να ανατραπούν.
Επιχειρηματίες
Ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος της χώρας άλλωστε είναι οι μικροί και μεγάλοι πελάτες του τραπεζικού συστήματος, που ταλανίζονται 4 χρόνια τώρα από την αδυναμία των τραπεζών να παράσχουν ικανοποιητική ρευστότητα και προσδοκούν στις ενέργειες των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας προκειμένου να αποκατασταθεί η ισορροπία. Ανάμεσα σε αυτούς είναι μεγάλοι επιχειρηματίες, μέτοχοι των τραπεζών, ο εφοπλιστικός κόσμος της χώρας, μεσαίοι και μικρότεροι επιχειρηματίες, απλοί ιδιώτες πελάτες των τραπεζών, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στις τράπεζες που ανησυχούν για το άμεσο και το απώτερο μέλλον τους.
Όπως εύστοχα είπε στην «Η» κορυφαίος τραπεζίτης, ποτέ άλλοτε οι τράπεζες δεν είχαν συγκεντρώσει τη συμπάθεια και την κατανόηση όλων αυτών των ετερόκλιτων πελατών τους και ίσως η τρέχουσα συγκυρία αποτελεί μία μοναδική ευκαιρία για τα πιστωτικά ιδρύματα, ώστε να γίνει κατανοητός ο ρόλος τον οποίον διαδραματίζουν στο συνολικό γίγνεσθαι της χώρας.
Ήδη οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι κύριοι μέτοχοι των τραπεζών έχουν διαβεβαιώσει τις διοικήσεις για τη συμμετοχή τους στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.
Πρόκειται για γνωστά ονόματα επιχειρηματιών που κατέχουν μεγάλο πακέτο μετοχών.
Θεωρείται σχεδόν βέβαιη η συμμετοχή του μεγαλομετόχου Σπ. Λάτση που μετά την ανταλλαγή μετοχών Eurobank – Εθνικής κατέχει πάνω από το 11% της ΕΤΕ.
Βέβαια, η ίδια η διοίκηση της Εθνικής δεν επιβεβαιώνει ούτε διαψεύδει την πληροφορία, ωστόσο κινείται με δεδομένη τη συμμετοχή του μεγαλομετόχου στην επικείμενη αύξηση κεφαλαίου.
Εντυπωσιακό στοιχείο στην προσπάθεια των τραπεζών είναι ότι για πρώτη φορά οι διοικήσεις δεν κινούνται ανταγωνιστικά.
Επιδιώκουν τη συγκέντρωση των απαιτούμενων κεφαλαίων της τράπεζάς τους, αφήνοντας χώρο για συμμετοχή των συνομιλητών τους και στις άλλες τράπεζες, αναγνωρίζοντας έτσι ότι πρόκειται για εθνική υπόθεση.
Έτσι μεγάλα ονόματα επιχειρήσεων δεν αποκλείεται να συμμετάσχουν στις ταυτόχρονες αυξήσεις κεφαλαίου σε δύο ή τρεις τράπεζες.
Από την άλλη πλευρά οι τράπεζες απευθύνονται και σε ξένους μεγάλους επενδυτές και όπως καταγράφεται στα road shows υπάρχει ανταπόκριση και μάλιστα σημαντική.
ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΑΠΟ ΗΠΑ, ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Γιατί είναι οι τράπεζες ελκυστικές για τους ξένους
Τι καθιστά στην παρούσα συγκυρία τις ελληνικές τράπεζες ελκυστικές στους ξένους:
O πρώτος σημαντικός παράγοντας είναι πως οι τράπεζες είναι πια, μετά τη συγκέντρωση που υπήρξε στον κλάδο, υπολογίσιμα. Δηλαδή μεγέθη άξια λόγου για επένδυση μεγάλων χαρτοφυλακίων, υπό μία προϋπόθεση πως τα χαρτοφυλάκια αυτά έχουν πιστέψει στην ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας, αφού η πορεία των τραπεζών είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πορεία της οικονομίας.
Πολλά από αυτά τα ξένα χαρτοφυλάκια θα πρέπει να ειπωθεί, πως όχι μόνον εκτιμούν πως η ανάκαμψη στην χώρα δεν θα αργήσει, αλλά πιστεύουν και πως η ανάκαμψη θα έρθει εξαιτίας της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Οι τράπεζες εκτιμούν ότι θα καταφέρουν στη συνέχεια να βγουν στις αγορές, και να αποκτήσουν ρευστότητα διοχετεύοντας την στην ελληνική αγορά.
Ωστόσο υπάρχει και ένας δεύτερος σημαντικός παράγοντας ιδίως για τους ξένους που θέλουν και θα αποκτήσουν μέσω της ανακεφαλαιοποίησης στρατηγική συμμετοχή στις ελληνικές τράπεζες. Αυτός ο παράγοντας σχετίζεται με το γεγονός πως η ΕΚΤ για την Ευρώπη στο επόμενο διάστημα, δεν πρόκειται να εκδώσει καινούριες τραπεζικές άδειες. Αν λοιπόν κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα επιθυμούν να αποκτήσουν τραπεζική παρουσία στην Ευρώπη, τώρα είναι η ώρα, λένε έγκυροι τραπεζικοί παράγοντες.
Με αυτήν την παράμετρο αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένα ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν κοιτούν μόνον το ενδεχόμενο απόκτησης παρουσίας σε μεγάλες και συστημικές τράπεζες, αλλά και παρουσίας σε μικρές τράπεζες οι οποίες- κάποιες από αυτές τουλάχιστον- επίσης οργώνουν τα επενδυτικά φόρα Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών.
Η προσπάθεια των τραπεζών στρέφεται λοιπόν σε επιχειρηματίες εντός και εκτός Ελλάδος. Εκτός Ελλάδος κινείται στο χώρο των ΗΠΑ, ολόκληρης της Ευρώπης, της και της Μέσης Ανατολής.Με αυτήν την παράμετρο αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένα ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα δεν κοιτούν μόνον το ενδεχόμενο απόκτησης παρουσίας σε μεγάλες και συστημικές τράπεζες, αλλά και παρουσίας σε μικρές τράπεζες οι οποίες -κάποιες από αυτές τουλάχιστον- επίσης «οργώνουν» τα επενδυτικά φόρα Ευρώπης και ΗΠΑ.
Η προσπάθεια των τραπεζών στρέφεται λοιπόν σε επιχειρηματίες εντός και εκτός Ελλάδος. Εκτός Ελλάδος αναζητούν επενδυτές στις ΗΠΑ, την Ευρώπης, και την Μέση Ανατολή.
imerisia.gr