Γράφει ο Αιας
Όλες οι ενδείξεις «κραυγάζουν» ότι, το 2013 θα είναι χρονιά βαθιάς ύφεσης και
εφιαλτικής ανεργίας στην Ελλάδα. Ωστόσο, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, πιστοί στα κελεύσματα του Βερολίνου, επιμένουν, πεισματικά, να μην παραδέχονται ότι το “πρόγραμμα” που ακολουθούν, όχι μόνο δεν βγαίνει, αλλά χειροτερεύει την κατάσταση, διογκώνει το χρέος και οδηγεί την οικονομία και την κοινωνία σε αδιέξοδο. Αρνούνται να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΔΝΤ, που τουλάχιστον ομολόγησε το λάθος του, ως προς το ύψος του “πολλαπλασιαστή”.
«Όσο υλοποιείται αυτό το πρόγραμμα, της βίαιης προσαρμογής και της εσωτερικής υποτίμησης, φως στο τούνελ δεν μπορεί να υπάρχει, για ένα απλό οικονομικό λόγο, τον οποίο γνωρίζουν ακόμη και οι φοιτητές της οικονομικής επιστήμης», επισημαίνει η Λούκα Κατσέλη, υπογραμμίζοντας πως «όταν η οικονομία είναι σε τόσο βαθιά ύφεση, κανείς δε μπορεί να πληρώσει κανέναν. Και επομένως δε μπορεί να έχουμε ούτε ανάκαμψη ούτε έξοδο από την κρίση. Ούτε διαρθρωτικές μεταβολές μπορούν να υλοποιηθούν κάτω από τέτοιες συνθήκες και να αποφέρουν αναπτυξιακό αποτέλεσμα».
Μάλιστα, οι περισσότεροι ακηδεμόνευτοι αναλυτές συμφωνούν με τις εκτιμήσεις της Προέδρου της Κοινωνικής Συμφωνίας, Λούκας Κατσέλη, πως ο ρυθμός συρρίκνωσης της οικονομικής δραστηριότητας το 2013 θα ξεπεράσει το 7%!
Ταυτόχρονα, δέκα διαπρεπείς οικονομολόγοι μέσω της ισπανικής εφημερίδας El Pais, ασκούν σκληρή κριτική στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις συνταγές αντιμετώπισης της κρίσης.
Η μεγάλη πλειονότητά τους καταγγέλλει την Κομισιόν ότι εμμένει στην υπαγόρευση συνταγών, που ήδη έχουν αποδειχθεί λάθος και ότι δεν αλλάζει ρότα ακόμη κι όταν συντρίβονται από την πραγματικότητα.
Ιδού η «ετυμηγορία» τους:
Paul de Grauwe, καθηγητής στο London School of Economics: «Οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι υπεύθυνες για την ύφεση μιας και υπέβαλαν ταυτόχρονα σε όλες της χώρες πολιτικές λιτότητας οι οποίες ενίσχυσαν τις αρνητικές τους συνέπειες. Η μακροοικονομική πολιτική της ευρωζώνης είναι καταστροφή».
James Gallbraith καθηγητής στη Σχολή Lyndon B. Johnson στο πανεπιστήμιο του Τέξας: «Φαίνεται πως η ηγεσία της Κομισιόν λειτουργεί σε μια εναλλακτική πραγματικότητα, εντελώς εξαρτημένη από τα βραχυπρόθεσμα ενδιαφέροντα των τραπεζών και αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πολιτικών της και χωρίς να αναλύει δημοσίως την κατάσταση και την πολιτική της».
Luis Garicano, καθηγητής στο London School of Economics: «Οι Βρυξέλλες είναι πολύ περισσότερο δογματικές απ’ ό,τι το ΔΝΤ. Η κρίση δεν έχει πάει στον Βορρά και γι’ αυτό δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν χώρες που πνίγονται. Η Κομισιόν αμελεί την πιθανότητα ενός σοβαρού ατυχήματος».
Dani Rodrik, καθηγητής στο Χάρβαρντ στην Διεθνή Οικονομική Πολιτική: «Η Ευρώπη χρειάζεται επειγόντως μια στρατηγική ανάπτυξης για να ενεργοποιήσει τη ζήτηση».
Jose Manuel Gonxzalez-Paramo, πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του BCE και καθηγητής του IESE: «Δεν υπάρχει ένας μοναδικός υπεύθυνος για την ύφεση και, κατά κάποιον τρόπο, είμαστε όλοι υπεύθυνοι: οι ιδρυτές του ευρώ, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι κυβερνήσεις, οι ρυθμιστές, οι εποπτικές αρχές κλπ.».
Paul Krugman, καθηγητής και κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας: «Ποια είναι η πρόταση του Ρεν για τις καταστροφικές ειδήσεις που φτάνουν στην Ευρώπη; Ότι πρέπει να σταματήσουμε να ενοχλούμε με οικονομικές μελέτες, γιατί αυτές ελαχιστοποιούν την εμπιστοσύνη στην λιτότητα! Αυτά τα συμπτώματα της σύγχυσης είναι χαρακτηριστικά. Δυστυχώς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάνει απίστευτη ζημιά και ακόμη έχουν την εξουσία να συνεχίσουν».
Desmond Lachman, καθηγητής στο Georgetown: «Η Κομισιόν είναι υπεύθυνη για την επιμονή της στην βιαστική δημοσιονομική σύσφιξη και στο ότι άργησε να καταλήξει στο συμπέρασμα στο οποίο έφθασε το ΔΝΤ: η υπερβολική λιτότητα με το ευρώ ως ζουρλομανδύα, είναι αντιπαραγωγική».
Jonathan Portes, διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής και Κοινωνικής Έρευνας: «Εδώ και δύο χρόνια ο Ρεν προβλέπει ότι χάρη στις εξαίρετες πολιτικές της Κομισιόν η ανάπτυξη έρχεται. Τώρα έχει μια νέα τακτική: επιτίθεται στους οικονομολόγους που κριτικάρουν την Κομισιόν».
Guntram Wolff, αναπληρωτής διευθυντής του Bruegel «Η Κομισιόν έχει υποβληθεί σε πολλούς περιορισμούς. Στην Ελλάδα, ήταν υπερβολικά αισιόδοξη, αλλά έχει κάνει καλή δουλειά στην Πορτογαλία. Έχει αντιμετωπίσει μια οικονομική και πολιτική κατάσταση πολύ δύσκολη. Λαμβάνοντας υπόψη όλους τους περιορισμούς στους οποίους υπόκειται ,σε γενικές γραμμές έχει υιοθετήσει τις κατάλληλες πολιτικές, προσπαθώντας να βρει μια ισορροπία μεταξύ της δημοσιονομικής εξυγίανσης και της στήριξης της οικονομίας».
Charles Wyplosz, καθηγητής Διεθνούς Οικονομίας στο Ινστιτούτο Ginebra: «Η λιτότητα δημιουργεί ύφεση. Η Κομισιόν δεν αναγνωρίζει πως αυτή η πολιτική μας εμποδίζει να ξεφύγουμε από την κατάθλιψη».