Μνημονιακό ψέμα Νο 133: “Μετά από 5 χρόνια δύσκολης προσαρμογής η κατάσταση είχε βελτιωθεί. Είχαμε φάει το γάιδαρο κι είχε μείνει η ουρά.”

άρθρο του Γιάννη Π. Αντωνιάδη, Φυσικού, ΕΠΑΛ Καλαμαριάς

Λοιπόν, πάρτε χαρτί και σημείωνετε:

Απαιτήσεις του μνημονίου ΙΙ που υπέγραψαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις:
Τα δημοσιονομικά πρωτογενή πλεονάσματα που απαιτούσε η Τρόϊκα στο μνημόνιο ΙΙ (και αποδέχτηκε ο Σαμαράς) δεσμεύοντας είτε κυβέρνηση ΝΔ ή μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για την τετραετία 2015-2018 ήταν: 3%, 4,5%, 4,5% και 4,5% του ΑΕΠ αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει ότι σε καθεστώς ύφεσης (ή έστω οριακής ανάπτυξης) θα έπρεπε να μας περισσεύουν στον προϋπολογισμό 5,4 δις το ’15 και 8,1 δις για κάθε ένα από τα επόμενα τρία χρόνια!

Σύνολο απαιτήσεων: 29,7 δις (σε πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία θα κατευθύνονταν αποκλειστικά και μόνον στην εξυπηρέτηση του χρέους). Ερωτώ: Πώς θα κατορθώναμε αυτόν τοναπίθανο άθλο με την οικονομία όντας κατεστραμμένη, όταν το 2014 οι Άγιοι της δημοσιονομικής πειθαρχίας Στουρνάρας και στη συνέχεια ο Χαρδούβελης καταϊδρωμένοι πέτυχαν πλεόνασμα μόλις 1,8% και τούτο μόνον ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ, διότι είχαμε δημοσιονομικά κενά. Για τα δημοσιονομικά κενά του 2014 λοιπόν απαιτήθηκαν τα μέτρα του e-mail Χαρδούβελη. (Παρένθεση: Η σύγκριση των μέτρων του e-mail Χαρδούβελη με δήθεν τα δεκαπλάσιας αξίας (8 δις) μέτρα που έφερε ο Τσίπρας είναι σαν να συγκρίνεις αχλάδια με φυστικοβούτυρο. Αφορούν δύο διαφορετικές περιόδους: τα μέν πρώτα αφορούν το κλείσιμο του δημοσιονομικού κενού του 2014, ενώ τα δεύτερα αφορούν την επίτευξη πλεονασμάτων για την περίοδο 2015-2016 συν τα δημοσιονομικά κενά του 2014.

Δημοσιονομικά πλεονάσματα τα οποία συμφωνήθηκαν με κυβέρνηση Τσίπρα:
Ο Τσίπρας -μ΄αυτά και με κείνα- διαπραγματεύτηκε και συμφώνησε αντίστοιχα πλεονάσματα 1%, 2%, 3% και 3,5% για την αυτή τετραετία (πάλι εξαιρετικά υψηλά για την κατάσταση που βρισκόμαστε, δύσκολα επιτυγχάνονται). Αν κάνετε την αριθμητική βγαίνει σύνολο 17,1 δις πλεόνασμα. Σύγκρινετέ το με τα 29,7 δις που είχε δεσμευτεί ο Σαμαράς, και θα δείτε ότι είναι λιγότερα κατά 12,6 δις. Άρα με τη συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ΓΛΥΤΩΝΑΜΕ 12,6 δις σε εξτρά μέτρα δηλαδή 7% του ΑΕΠ. Αντε να δώσω και 2% αβάντζα, λόγω της υστέρησης των εσόδων που θα μου πείτε ότι πιθανότατα θα φέρει η καθυστέρηση της 5μηνης διαπραγμάτευσης (την οποία δεν θα έκανε ο Σαμαράς), πάμε στο 5% του ΑΕΠ λιγότερα μέτρα δηλαδή στη χειρότερη περίπτωση 9 δις λιγότερα μέτρα στην τετραετία ’15-’18, με τη συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε σχέση με τη συμφωνία της προηγούμενης κυβέρνησης.

Πέρα όμως από την οποιαδήποτε σύγκριση, είτε με τα εξωφρενικά υψηλά πλεονάσματα του Σαμαρά, είτε με τα αισθητά καλύτερα, αλλά πάλι υψηλά πλεονάσματα του Τσίπρα οποιαδήποτε κυβέρνηση μ’ αυτούς τους τρελούς Ευρωπαίους που μπλέξαμε, θα είχε να φορτώσει στις πλάτες του λαού πολλά νέα δημοσιονομικά μέτρα, για την τετραετία ’15-’18, περισσότερα ίσως και από αυτά που είχαν παρθεί μέχρι και το 2014.

Δεν μας είχε μείνει λοιπόν η ουρά, μας είχε μείνει ο γάιδαρος και αυτό το απέκρυψε έντεχνα η προηγούμενη κυβέρνηση φεύγοντας από΄την εξουσία και λέγοντας ψέμματα ότι οι “θυσίες τελειωνουν”,”βγαίνουμε από τα μνημόνια” κ. ά. Ψέμματα, ψέμματα, ψέμματα. Μην την ψάχνουμε. Δεν “βγαίναμε” και δεν “βγαίνουμε” με αυτήν την πολιτική. Έπρεπε να αλλάξει: Ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ναι, αλλά με το πολύ 1% πλεονάσματα επί του ΑΕΠ. Και μόνον η ανακοίνωση μιας τέτοιας συμφωνίας που δεν θα πνίγει την Ελλάδα (φυσικά με εγγυήσεις ότι δεν θα γίνουν “τρέλες” στα έξοδα), θα έφερνε την εμπιστοσύνη στις αγορές, θα γυρίζαμε σε αυτές το 2017 και φυσικά σε προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων που θα έφερναν ανάπτυξη, άρα αυξημένα δημόσια έσοδα, άρα και καλύτερα πλεονάσματα. Δυστυχώς, οι ιδεοληψίες και η εντελώς παράλογη στάση των ευρωπαίων δανειστών (που εκφράζονται και στην συμφωνία που έχουμε να εγκρίνουμε την Κυριακή) μας καταδικάζουν για άλλη μια τετραετία στο τέλμα.

Eίναι λυπηρό που και η παρούσα κυβέρνηση αποδέχτηκε υψηλά πλεονάσματα. Το μόνο που θα έσωζε κάπως την κατάσταση θα ήταν μία καλή συμφωνία για απομείωση του χρέους και ένα γερό πακέτο δωρεάν βοήθειας για ανάπτυξη.