Ο εφησυχασμός του Ντράγκι οδηγεί το ευρώ στο 1,40 δολ.

Στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 2,5 ετών (από τον Οκτώβριο του 2011), στο 1,3915 δολ./ευρώ «πέταξε» χθες το ευρώ έναντι του δολαρίου, στον απόηχο του μηνύματος που έστειλε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι την Πέμπτη ότι η ΕΚΤ δεν προτίθεται να …
χαλαρώσει περαιτέρω τη νομισματική πολιτική στο εγγύς μέλλον, εκτιμώντας ότι σοβαρός κίνδυνος αποπληθωρισμού δεν υφίσταται κι ότι η Ευρωζώνη ανακάμπτει, έστω και με ρυθμό χελώνας. Καταλύτης για την χθεσινή κίνηση ήταν τα στοιχεία ότι οι τράπεζες της Ευρωζώνης θα αποπληρώσουν την επόμενη εβδομάδα μεγάλο μέρος των τριετών δανείων που είχαν λάβει από την ΕΚΤ στο τέλος του 2011 και στις αρχές του 2012.
Εξέλιξη που παραπέμπει σε συρρίκνωση του ισολογισμού της ΕΚΤ, τη στιγμή που η αμερικανική κεντρική τράπεζα Fed και η Τράπεζα της Ιαπωνίας κινούνται σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση, αφού εξακολουθούν να επεκτείνουν τους ισολογισμούς τους τυπώνοντας χρήμα, έστω και με βραδύτερους ρυθμούς στην περίπτωση της πρώτης. Τα καλύτερα του αναμενόμενου στοιχεία για την αγορά εργασίας των ΗΠΑ ανέκοψαν προσωρινά την υψηλή πτήση του ευρώ (που επέστρεψε κάτω από τα 1,39 δολ./ευρώ στις απογευματινές συναλλαγές). Η δυναμική του ενιαίου νομίσματος, ωστόσο, διατηρείται και μεγάλη μερίδα της αγοράς προεξοφλεί περαιτέρω κέρδη για το ευρώ, με τη διάσπαση του ψυχολογικού φράγματος των 1,40 δολ./ευρώ να αναδεικνύεται ως το επόμενο πεδίο αντίστασης.
Ανατροπές
Η επιμονή του ευρώ να… διατηρεί «σκληρή στάση» έναντι του δολαρίου έχει ανατρέψει το σκηνικό στην αγορά συναλλάγματος, όπου πολλοί διαπραγματευτές που πόνταραν στην αποδυνάμωσή του λόγω της προοπτικής περαιτέρω χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ, την στιγμή που η αμερικανική Fed κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση αναγκάζονται να ανακρούσουν πρύμναν. Η Morgan Stanley, για παράδειγμα, παραδέχεται ότι η «πεποίθησή της ότι η ΕΚΤ θα προχωρήσει σύντομα σε νέα μείωση επιτοκίων δέχθηκε ισχυρό πλήγμα», προσθέτοντας ότι το… dolce far niente («γλυκιά απραξία» σε ελεύθερη μετάφραση) της Φραγκφούρτης υποδεικνύει ότι το ευρώ θα παραμείνει σε ανοδική τροχιά. Αυτό συνιστά έμμεση αμφισβήτηση των ίδιων της των προβλέψεων, που «έβλεπαν» το ευρώ στοα 1,34 δολάρια στο α’ τρίμηνο του έτους, στο 1,31 δολ. στο β’ τρίμηνο, στο 1,27 στο γ’ τρίμηνο και στο 1,24 ευρώ στο τέλος του 2015.
Το ισχυρό ευρώ, εξάλλου, εντείνει την απειλή του αποπληθωρισμού που «ξορκίζει» ο κ. Ντράγκι: Στις τελευταίες της προβλέψεις (που για πρώτη φορά εκτείνονται σε επίπεδο τριετίας, έως το 2016) η ΕΚΤ κάνει λόγο για μέσο πληθωρισμό 1% φέτος, 1,3% το 2014 και 1,5% το 2016. Βλέπει, δηλαδή, επιστροφή στα συμβατά με τη σταθερότητα των τιμών επίπεδα (κοντά, αλλά κάτω από το 2%) στο… τέλος του 2016 και φαίνεται να μην ανησυχεί ιδιαίτερα για τη διατήρηση του πληθωρισμού σε πολύ χαμηλά επίπεδα, πέριξ του 1% για την επόμενη διετία.
Πολ Κρούγκμαν
Πολλοί αναλυτές, ωστόσο, κάνουν λόγο για επικίνδυνο εφησυχασμό, εκτιμώντας ότι ακόμα και αν ο «τυπικός» αποπληθωρισμός (με τον δείκτη τιμών καταναλωτή σε αρνητικό πρόσημο) αποφευχθεί, η ΕΚΤ υποτιμά τους κινδύνους που εγκυμονεί ο υπερβολικά χαμηλός πληθωρισμός επί μακρόν, αυτό που ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν αποκαλεί «lowflation». Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν, το lowflation είναι τεράστιο πρόβλημα, ειδικά για τις υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας της Ευρωζώνης, καθώς λειτουργεί ως τροχοπέδη στις προσπάθειες μείωσης του χρέους. «Επομένως, όταν κάποιοι προειδοποιούν για τον κίνδυνο «ιαπωνοποίησης» της Ευρωζώνης… έχουν χάσει τεύχη. Η Ευρώπη ήδη υφίσταται τα δεινά που συνδέονται με τον αποπληθωρισμό. Όσο για το ανθρώπινο και κοινωνικό κόστος, είναι φυσικά πολύ υψηλότερο από αυτό που βίωσε η Ιαπωνία…».

imerisia.gr