Ανοιχτή επιστολή στην Ιταλία
«Αγαπητέ διευθυντή, αυτή η επιστολή είναι ίσως η μοναδική μου εναλλακτική στην αυτοκτονία». Με αυτά τα λόγια αρχίζει η επιστολή που δημοσιεύτηκε στο πρωτοσέλιδο της ιταλικής εφημερίδας La Repubblica και υπογράφεται από τον 17χρονο Ντάβιντε Τανκρέντι…
«Δεν υπάρχει κανένα λάθος να είσαι αυτός που είσαι. Δεν μας άγγιξε ο δαίμονας όταν ήμασταν στην κούνια. Είμαστε υπερήφανοι Ζητάμε μόνον να μπορούμε να υπάρχουμε»…
Ο Ντάβιντε ζητά να τον ακούσει η κοινωνία, ζητά δικαιώματα και έναν νόμο κατά της ομοφοβίας, συγκινώντας και προβληματίζοντας την Ιταλία.
Στην επιστολή του προς την ιταλική εφημερίδα ο 17χρονος Ντάβιντε Τανκρέντι αναφέρει ότι τον παρακίνησε να γράψει η πρόσφατη αυτοκτονία του στελέχους της γαλλικής Άκρας Δεξιάς Ντομινίκ Βενέρ στην Παναγία των Παρισίων, εκφράζοντας τη διαφωνία του για τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλόφιλων που ενέκρινε η γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Ο Ντάβιντε λέει ότι αντίθετα με τις διδαχές του χριστιανισμού, θεωρεί την αυτοκτονία μία κίνηση άξια σεβασμού. Ένα άτομο που φθάνει να στερηθεί το πιο πολύτιμο αγαθό στο όνομα αυτού που πιστεύει αξίζει μεγάλου σεβασμού, γράφει.
Όμως, συνεχίζει, το να πεθαίνει κανείς για να εναντιωθεί στην εξέλιξη της κοινωνίας, είναι ένδειξη ότι υπερεκτιμά τις δυνάμεις του και δεν διαθέτει ανοικτό μυαλό. «Η ζωή των άλλων συνεχίζεται ακόμη και μετά το τέλος της δικής μας» γράφει.
Όλοι γνωρίζουμε πως η Ιταλία δεν είναι η πιο προοδευτική χώρα, αναφέρει ο 17χρονος ζητώντας να εισακουστεί από μία κοινωνία σαν την ιταλική που δεν τον δέχεται επειδή γεννήθηκε ομοφυλόφιλος.
«Είμαι ομοφυλόφιλος, 17 ετών και αυτή η επιστολή είναι η μόνη μου εναλλακτική στην αυτοκτονία» σε μία κοινωνία και ένα κόσμο που δεν με δέχεται γιατί γεννήθηκα ομοφυλόφιλος, σημειώνει ο Ντάβιντε.
Ως προς τους γάμους των ομόφυλων ζευγαριών, ο Ντάβιντε αναφέρει ότι «η αναγνώριση των γάμων των ομοφυλόφιλων σημαίνει μόνο ότι επιτρέπεται σε δυο ανθρώπους που αγαπιούνται να καλλιεργήσουν τον έρωτά τους».
Τονίζει ότι δεν ζητά από το ιταλικό Κοινοβούλιο να αποφασίσει τη νομιμοποίηση τον γάμων, ζητά μόνο να εισακουστεί. Ζητά έναν νόμο κατά της ομοφοβίας -«ενός κακού που οδηγεί πολλούς νέους να κόβουν το νήμα της ζωής τους για να ξαναβρούν εκείνη την ελευθερία που έχασαν τη στιγμή που ανέπνευσαν για πρώτη φορά».
«Δεν υπάρχει κανένα λάθος να είσαι αυτός που είσαι. Εμείς δεν είμαστε δαίμονες, δεν μας άγγιξε το δαιμόνιο όταν ήμασταν στην κούνια. Είμαστε μόνο άτυχοι συμμέτοχοι ενός μέλλοντος μεταβλητού. Αλλά υπερήφανοι. Ζητάμε μόνο να υπάρχουμε»…
Στην επιστολή του Ντάβιντε απάντησε η πρόεδρος της ιταλικής Βουλής Λάουρα Μπολντρίνι. «Αγαπητέ Ντάβιντε δεν θα σε αφήσουμε μόνο. Η ομοφοβία θα γίνει σύντομα ποινικό αδίκημα» αναφέρει η Μπολντρίνι, επισημαίνοντας ότι μία κοινωνία που δεν γνωρίζει πώς να προστατέψει όλα τα παιδιά της δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πολιτισμένη.
Θέση έλαβαν και ορισμένα στελέχη της μπερλουσκονικής δεξιάς. Ο πρώην υπουργός πολιτισμού Σάντρο Μπόντι και ο πρώην περιφερειάρχης της Βενετίας, Τζανκάρλο Γκαλάν, ζητούν «να τεθεί τέλος στην υποκρισία και να αναγνωρισθούν τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, διότι πρόκειται για υπόθεση που ξεπερνά ιδεολογικούς και πολιτικούς φραγμούς».
