Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΤΟΣ 1986

Αφορμή για το άρθρο του αυτό ήταν η Έκθεση του κατά την εποχή εκείνη Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Δημ. Χαλικιά. Το περισπούδαστο πια αυτό άρθρο μας το προσέφερε ο κ. Σταύρος Πολυμέρης, τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά. 

_________΄Ηταν η εποχή, που μεσουρανούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου! Σε προεκλογική ομιλία του είχε πεί το αμίμητο εκείνο: “Τσοβόλα, δώστα όλα”.Σήμερα φθάσαμε πια στο πάτο της αβύσσου. Σήμερα το σλόγκαν των δανειστών μας είναι “Ελλάδα, στα πήραμε όλα!” 

_______________Έλληνες αδελφοί μου, τα χειρότερα έρχονται! Αντιστάσεως μη ούσης, θα μας πάρουν και τα “βρακιά” μας (Παρακαλώ, να μου συγχωρείστε την έκφραση. Είναι ο μοναδικός τρόπος, για να εκφράσω την αγανάκτησή μου).”Είναι νοητό, γράφει πολύ εύστοχα ο κ. Βασ. Κόκκινος, τέως Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, να αξιώνει η Τρόϊκα να φορολογούνται οι νέοι των 18 ετών, έστω και αν είναι άνεργοι ή να φορολογούνται οι γονείς τους με φόρο δωρεάς, διότι τους συντηρούν;” (Εστία, 28 Ιουνίου 2013). Και εμείς προσθέτουμε: Είναι λογικό ο πατέρας, που ζεί στην Επαρχία, να πληρώνει φόρο δωρεάς στο Ελληνικό Δημόσιο, επειδή έχει ενα διαμερισματάκι στην Αθηνα και σήμερα το χρησιμοποιεί ο φοιτητής γυιός του;

___________Η Ελλάδα μοιάζει με την αγελάδα, που το αφεντικό της την αρμέγει συνεχώς, αλλά ούτε την ταΐζει, ούτε την ποτίζει! Τί θα γίνει λοιπόν; Η αγελάδα αυτή πολύ σύντομα θα τα τινάξει! Αυτό θα γίνει τώρα με την Ελλάδα μας, δηλ. με τον καθένα μας! 

___________Μοναδική σανιδα σωτηρίας μας είναι η εν μετανοία επιστροφή στο δρόμο του Θεού. Θεοποιήσαμε το χρήμα και φθάσαμε στην πτώχευση! Ας ξαναγυρίσουμε στο δρόμο του Θεού για να διορθωθή η ζωή μας. Το εξομολογητήριο μας περιμένει! Η επιστροφή του Ασώτου υιού ας γίνει ο οδηγός μας. Ο Φιλάνθρωπος Θεός μας περιμένει με ανοικτές τις αγκάλες Του. Αμήν!
__________Έπειτα απ’ αυτά μελετήστε, παρακαλώ, το άρθρο του κ. Μαρίνου. 

 
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Αίγιον, 10 Ιουλίου 2013

***********************

Ο κ. Γιάννης Μαρίνος έγραφε:

«Και ιδού πού φθάσαμε: Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα, να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.Αντί να φτιάχνουμε νέα εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν. Αντί να εκσυγχρονίζουμε τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν παλιοσίδερα. 

Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα. Αντί να προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.

Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.

Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.

Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες τους, πολλοί απ’ αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας, καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.

Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας, σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης γραφειοκρατίας.

Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της οικονομίας μας, το’χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.

Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.»

Αυτή είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται ότι προτιμούν να καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού.

Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και περιορίζονται.».

Το 1986!
Ποιός τον άκουσε, όταν τα κύμβαλα αλαλλάζοντα αποθέωναν τον Ανδρέα Παπανδρέου
ΤΟΝ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ;;;

Από την Γενεύη με αγάπη
Dr Nicolas Kaloy-Καλογερόπουλος, Ph.D. Geneva

attikanea.blogspot.com