Την αριστερή ιστορική αναγκαιότητα, με το ΣΥΡΙΖΑ ως πρωταγωνιστή, την (ξανα)επέλεξε ο Λαός από τις εκλογές 2012.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, στη χθεσινή έναρξη της ίδρυσής τους, άφησε κυρίαρχα κενά.
Οφείλει ( μέχρι τη λήξη, με κλείσιμο Τσίπρα – Συμπεράσματα) ν´ ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Λαού!…
Ο Λαός (όλοι οι Λαοί), πάντα απαιτεί Αριστερό: όραμα-στρατηγικές-πολιτικές-διακυβέρνηση. Και απεχθάνεται τιμωρεί τις προδοσίες (όπως συνέβη με ΠΑΣΟΚ. Και παγκόσμια, με Σ.Ε…)
Ένα ιδρυτικό Συνέδριο στην (υπαρκτή-δομημένη) Αριστερά, σε αυτήν την παγκόσμια στιγμή, κατ’ αρχήν πρέπει ν’ ανταποκρίνεται στις κυρίαρχες απαιτήσεις:
-Να δίνει το όραμα.
-Να αναλύει την παγκόσμια-ευρωπαϊκή-εθνική κατάσταση
-Να περιγράφει (έως και τις παγκόσμιες) στρατηγικές και πολιτικές και να αναφέρει αυτές που προτείνει.
-Να αναλύει το παγκόσμιο Δεξιό Σύστημα και τους πυλώνες του (Θρησκεία-άδικο Κράτος- εκμεταλλευτικό Κεφάλαιο).
-Να τοποθετείται απέναντι στη μέχρι σήμερα ονοματισμένη παγκόσμια Αριστερή πορεία :
(αν)“ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ”-ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (ο πυρήνας των θέσεων της αριστεράς, είναι αιώνιος).
-Να τοποθετείται απέναντι στο δίπολο Δεξιά-Αριστερά.
-Να περιγράφει σαφώς τις κυρίαρχες διαφορές Αριστεράς και Δεξιάς .
-Να αναλύει την Ευρωπαϊκή και Ελληνική πραγματικότητα και να τοποθετείται απέναντί της.
-Να αναλύει τους μηχανισμούς της Δεξιάς εξουσίας στην Ελλάδα (θρησκευτική-παρακρατική-κρατική-κομματική-συνδικαλιστική-κεφαλαιακή) και να τοποθετείται σαφώς.
-Να αναλύει τους μηχανισμούς εκμετάλλευσης τους λαού και να τοποθετείται σαφώς.
-Να αναλύει την αντιλαϊκή κρατική οντότητα και να τοποθετείται σαφώς.
-Να αναδείξει το Μνημόνιο ως κεντρική Δεξιά συνεπή επιλογή και πως , σαφώς, διαφοροποιείται. Το αντιμΜνιμόνιο ως κυρίαρχη στρατηγική ωφελεί τη ΔΕΞΙΑ. Έτσι προεβλήθη-αγιάστηκε ο Σαμαράς και , μετά, επιβάλλει χειρότερα Μνημόνια. Το ίδιο και η Ντροπή της ιστορίας.
-Να διακηρύσσει σαφώς την Αριστερή βούληση για διακυβέρνηση με κυρίαρχη θέση: την άμεση “καταστροφή” των δομών του Δεξιού παρακράτους του Κράτους.
-Να αναλύσει τις στρατηγικές και πολιτικές της Αριστερής διακυβέρνησης.
-Να καταγράφει την κομματική λειτουργία και πως δε θα είναι λειτουργία διεφθαρμένων μηχανισμών που θα καταπνίγουν κάθε άλλη βούληση.
Αυτά, είτε λείπουν είτε είναι γενικά και ασαφή.
Αυτό είναι τεράστιο έως επικίνδυνο κενό.
Η Αριστερά, ας μην κάμει ένα νέο έγκλημα κατά της Παγκοσμοκοινωνίας.
Όταν η Αριστερά παραβλέπει τα παραπάνω, επιφυλάσσει ρόλο Δεξιού υποστυλώματος.
Και η Αριστερά, συχνά-παντού, αναλαμβάνει τέτοιο ρόλο.
Σε αντίθεση με τη Δεξιά συνέπεια! Ποτέ-πουθενά, δε γίνεται Αριστερό υποστύλωμα!
