Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντγος ε.α. Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.
Η άθλια και σημαδιακή κομματική νοοτροπία της χώρας συμπεραμαρτούσης και της διχόνοιας των Ελλήνων, είναι τα βασικά αίτια που γνωρίζουμε ιστορικά, κατέστρεψαν στο παρελθόν την χώρα μας, τα αυτά καταστρέφουν και
σήμερα την πατρίδα μας, και εξ αιτίας αυτών θα έλθει η ώρα κάποτε και του εξανδραποδισμού των Ελλήνων και της Πατρίδας μας χωρίς γυρισμό. Αυτό προβληματίζει και ανησυχεί κάθε σκεπτόμενο Έλληνα, πλην των Πολιτικών της χώρας μας. Αυτοί μεθυσμένοι από τα θέλγητρα της εξουσίας, μοναδικό σκοπό έχουν οι μεν να παραμείνουν στην εξουσία, οι δε πάση θυσία ν’ ανέλθουν σ’ αυτήν και το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να ρίχνουν νερό στο Μύλο της καταστροφής της χώρας μας.
Το βασικό μας πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι άλλα. Της Παιδείας των νέων, της κατάλυσης του Κράτους, της εύρυθμης λειτουργίας και του κοινωνικού του ρόλου, της κατάλυσης των αρχών και αξιών, της αμφισβήτησης του Έθνους των Ελλήνων, της αμφισβήτησης της πίστεως, που τροφοδοτούσε την Ελπίδα του Έλληνα για την Ελευθερία του ανά τους αιώνες, η υπογεννητικότητα, το Λαθρομεταναστευτικό και πολλά άλλα, τα οποία ο Έλληνας καθημερινά βιώνει στον Αγώνα της ζωής του.
Μπρος σ’ αυτήν την Ιστορική και μοναδική κατάσταση της χώρας μας που θα έπρεπε τα πολιτικά Κόμματα και οι πολιτικοί μας αντί να εξακοντίζουν προπηλακισμούς και ύβρεις και απρέπειες ο ένας στον άλλο, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να ενώσουν τις δυνάμεις τους και με χαραγμένη κοινή εθνική πολιτική, ν’ αγωνισθούν ως εκπρόσωποι του Ελληνικού Λαού, να δώσουν τις δυνατές καλύτερες λύσεις· Αντί αυτού, συνεχίζουν το καταστροφικό τους έργο, με το να βγαίνουν στα Μ.Μ.Ε. να ομιλούν περί προδοσίας και να απαιτούν ο Ελληνικός λαός να πιστέψει ότι, αυτός είναι ο μοναδικός Σωτήρας της Ελλάδος.
Οι Έλληνες πολιτικοί δεν έχουν ούτε την λογική να παραδειγματισθούν τουλάχιστον από τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, που με την συνεργασία των Κομμάτων, δίδουν λύσεις στα προβλήματα της χώρας των.
Διερωτάται με θλίψη ο Σκεπτόμενος Έλληνας, εάν οι πολιτικοί άνδρες της Πατρίδας μας μελέτησαν ποτέ την Ελληνική Ιστορία, για να διαπιστώσουν: γιατί η Ελλάς έδωσε φλόγα από την φλόγα της ανά τον κόσμο και αυτή έμεινε ένα ταπεινό λυχνάρι; Ασφαλώς οι περισσότεροι την διάβασαν, αλλά δυστυχώς δεν έχουν το θάρρος και την τόλμη σαν κόμματα, σαν αρχηγοί κομμάτων, αλλά και σαν μέλη κομμάτων να παραδειγματισθούν, ώστε να μην συνεχίζουν να επαναλαμβάνονται τα εγκληματικά πολιτικά πάθη και λάθη του παρελθόντος. Και! ασφαλώς από την αρχαιότητα και μέχρι σήμερα.
Διερωτάται επίσης ο Σκεπτόμενος Έλληνας, όσο άξιοι, ικανοί και πατριώτες, και εάν είναι οι Έλληνες Πολίτες, πώς; μπορεί να πάει αυτός ο τόπος μπροστά, όταν! όποια κυβέρνηση και εάν βγει από Δημοκρατικές διαδικασίες, αρχίζει την επόμενη ημέρα το καταστροφικό έργο της αντιπολίτευσης, που θεωρεί ότι έχει μοναδικό σκοπό και έργο την μείωση και παρεμπόδιση του έργου της Κυβέρνησης, με τελική προσπάθεια την πτώση αυτής, ακόμη και πριν την ώρα της, έστω και αν χρειασθεί για τον σκοπό αυτό, να συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο. Και, αναφέρομαι για να είμαι σαφής, δυστυχώς αυτός είναι ο Στόχος της εκάστοτε Ελληνικής αντιπολιτεύσεως, ουδεμία σκέψη για συνεργασία.
Διερωτάται τέλος, ο Σκεπτόμενος Έλληνας, πόσο απαρατήρητη δυστυχώς πέρασε η άποψη ενός εκ των κορυφαίων του Άθλιου αυτού πολιτικού συστήματος, που έχει και αυτός ευθύνη για την κατάντια αυτής της χώρας μας, πως «όλοι μαζί τα φάγαμε». Χωρίς μάλιστα να συνοδεύει την ύβρη αυτή από κάποια εξήγηση, για το πώς είναι δυνατόν κάποιοι από τους μετέχοντες της ευωχίας (φαγοπότι), να ψάχνουν σήμερα στα σκουπίδια για να μην πεθάνουν από την πείνα, να είναι αυτόχειρες, άνεργοι και άστεγοι, και αγρίως σκευαζόμενοι και δεινώς εξευτελιζόμενοι, από το άθλιο αυτό πολιτικό Σύστημα; φυσική συνέπεια της χυδαιότητας αυτής ήταν, η απόφαση ημεδαπών και αλλοδαπών φωστήρων και σωτήρων ότι, για τα συντρίμμια της Οικονομίας, φταίνε τα ημεροκάματα των εργατών και οι συντάξεις των γερόντων και όχι η λεηλασία των τριακοσίων δις από κάποιους συνέλληνες με λευκά Κολάρα και μαύρες λιμουζίνες.
Απευθυνόμενος προς την αξιωματική αντιπολίτευση, που βαυκαλίζεται για κάτι νέο, τολμήστε να ξεπεράσετε αυτήν την κατάρα και συνεργαζόμενοι όλοι μαζί ξανακάνετε την πατρίδα μας, ξακουστή και δυνατή όχι μόνο για το παρελθόν της, για το παρόν και για το μέλλον της. Άλλως! δυστυχώς και εσάς, εάν ποτέ γίνετε Κυβέρνηση η ίδια τύχη σας περιμένει, με αποτέλεσμα η Πατρίδα μας θα συνεχίζει να πηγαίνει, παρά την εύπλαστη ευδαιμονία, από το κακό στο χειρότερο.
Βοηθήστε, αγωνισθείτε και φυλάξτε αυτήν την ωραία μας πατρίδα, που είναι η «ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι».
Λέει: ο ΡΟΜΠΕΡΤ ΛΙΝΤΕΛ, «Το Ελληνικό τοπίο αποτελεί την ωραιότερη παρηγοριά για τον άνθρωπο που θρηνεί τον χαμένο του Παράδεισο».Η ελευθερία από τα δεσμά της κομματοκρατίας, θέλει αρετή και τόλμη.