25 εκατ. αλεβίτες χωρίς καμιά αναγνώριση

Η Κομέρτ Αλέβ, η οποία διδάσκει Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, είπε ότι την τελευταία δεκαετία, στη διάρκεια της διακυβέρνησης Ερντογάν, οι αλεβίτες της Τουρκίας γίνονται όλο και περισσότερο θύματα διακρίσεων. 

Η ισλαμιστική κυβέρνηση της Άγκυρας, καταγγέλλει η FUΑF, προσπαθεί να επιβάλει την πολιτική της «μιας φυλής, μιας θρησκείας, μιας γλώσσας» στην οποία δεν χωρά κανείς εκτός από τους σουνίτες.

 «Οι αλεβίτες αντιμετωπίζονται με καχυποψία. Είμαστε 25 εκατομμύρια στην Τουρκία και στα τόσα χρόνια του τουρκικού κράτους δεν έχουμε εκλέξει ούτε έναν πρόεδρο. Αλεβίτης δεν έχει αναλάβει ποτέ ένα σημαντικό υπουργείο ούτε έχει υπάρξει πρύτανης μεγάλου πανεπιστημίου. Αν ανοίξετε ένα τουρκικό λεξικό, θα δείτε ότι απουσιάζει τελείως ο όρος “αλεβίτης”

. Εδώ στο Στρασβούργο έχουμε δυο-τρεις αλεβιτικούς θρησκευτικούς χώρους λατρείας, Cem Εvi τους αποκαλούμε, δεν είναι τζαμιά, ενώ στην Τουρκία δεν επιτρέπονται. Ζητάμε από το τουρκικό κράτος να αναγνωρίσει την πίστη μας».

Εξηγεί ότι στους αλεβίτες, σε αντίθεση με τους σουνίτες, οι γυναίκες είναι ίσες με τους άντρες. Στους αλεβιτικούς χώρους λατρείας άντρες και γυναίκες προσεύχονται μαζί και όχι χωριστά, όπως στα τζαμιά, ενώ οι αλεβίτες δεν τηρούν το Ραμαζάνι και δεν έχουν ως υποχρεωτικό το προσκύνημα στη Μέκκα. 

Προσθέτει ότι στον μήνα του Ραμαζανιού, που εφέτος διαρκεί ώς τις 18 Αυγούστου, οι αλεβίτες της Τουρκίας την έχουν άσχημα και αναγκάζονται να τρώνε και να πίνουν κρυφά μέσα στην ημέρα όσο οι σουνίτες νηστεύουν. 

Λέει ότι στη Μαλάτεια της Νοτιοανατολικής Τουρκίας μια οικογένεια αλεβιτών έπεσε θύμα επίθεσης την περασμένη εβδομάδα επειδή δεν τηρούσε τη νηστεία του Ραμαζανιού. «Έχουμε πολλές ομοιότητες με τους αλεβίτες της Συρίας αλλά δεν είμαστε πανομοιότυποι» προσθέτει.

 «Στη Συρία οι άντρες αλεβίτες προσεύχονται χωριστά από τις γυναίκες και μερικοί ακολουθούν το Ραμαζάνι. Οι αλεβίτες είναι παραδοσιακά αριστεροί. Στην Τουρκία πάντα υποστηρίζαμε τους λαούς που υπέφεραν, τους Αρμενίους, τους Κούρδους. Σήμερα είμαστε κατά των ενεργειών ανάμεσα στο ΡΚΚ και στην Τουρκία. Στη Συρία, τη μοναδική χώρα που κυβερνάται από αλεβίτη, οι αλεβίτες είναι πρώτα Σύροι αλλά αισθάνονται μεγάλη εγγύτητα με τους σιίτες».

Οι αλεβίτες ζητούν την «αποϊσλαμοποίηση της Τουρκίας» ώστε να δημιουργηθεί μια χώρα στην οποία δεν θα έχουν σημασία τα χαρακτηριστικά κάθε κοινότητας αλλά «θα είναι όλοι ίσοι». Θεωρεί ότι «οι αλεβίτες αποτελούν εμπόδιο στα σχέδια του Ερντογάν για την ισλαμοποίηση της Τουρκίας, στα οποία έχει την υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας. 

Οι ΗΠΑ κρατούν τα μάτια κλειστά όσο ικανοποιούνται τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή. Ο Ερντογάν άλλαξε στάση απέναντι στη Δαμασκό διότι δεν τον συμφέρει μια γειτονική χώρα να κυβερνάται από Αλεβίτη».

«Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει μια στρατηγική για την ανατροπή του Μπασάρ αλ Ασαντ, καθώς και ευρύτερα γεωπολιτικά παιχνίδια στην περιοχή» απαντά. «Από την άλλη πλευρά, η Συρία είναι μια γειτονική χώρα. Όποια και αν είναι τα θύματα του πολέμου εκεί, πρέπει να τα υποστηρίξουμε. Επιμένω όμως ότι το θέμα είναι γεωπολιτικό: αναμειγνύονται το Ιράν, οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία».