Του Θωμά Ακρωτηριανάκη
Η πιο όψιμη ημερομηνία του εβραϊκού Πάσχα που μπορεί να…
υπάρξει είναι η 25η Απριλίου,με το νέο ημερολόγιο (και θα συμβεί
μετά από 30 χρόνια,το 2043).Το χριστιανικό Πάσχα αρχικά ορίστηκε
με βάση την ιδέα να είναι πάντα την πρώτη Κυριακή μετά το εβραϊκό,
ή,τότε,όπερ ταυτό,μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο (αυτό για να
μνημονεύεται το των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας «θεοκτόνοι
Ιουδαίοι»).Ομως μετέπειτα οι Ιουδαίοι τροποποίησαν το ημερολόγιό
τους,και το πιο πάνω,με την πρώτη Κυριακή μετά το εβραϊκό,
ατόνησε,δεν ισχύει τόσο.Οπότε τώρα πια νομίζω ότι δεν έχει νόημα
η εμμονή στη μη μεταρρύθμιση του χριστιανικού πασχαλίου.
Μια ιδέα για μεταρρύθμιση του χριστιανικού πασχαλίου,και
προκειμένου το χριστιανικό Πάσχα να είναι μια σταθερή Κυριακή,
είναι να εορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την
25η Απριλίου,με το νέο ημερολόγιο.Ετσι και το Πάσχα θα είναι,
επιτέλους,μια σταθερή Κυριακή (και μάλιστα την κορυφαία εαρινή
Κυριακή,διότι το επταήμερο μετά την 25η Απριλίου είναι το
κορυφαίο της Ανοιξης),αλλά και θα είναι πάντα μετά το εβραϊκό Πάσχα,
έστω και όχι την πρώτη Κυριακή μετά,πράγμα που επίσης θα διατηρεί
την ανωτέρω μνημόνευση.Ειρήσθω δε εν παρόδω,ότι η πιο όψιμη
ημερομηνία του Δυτικού χριστιανικού Πάσχα που μπορεί να υπάρξει,
επίσης είναι η 25η Απριλίου,με το νέο ημερολόγιο.Αυτό νομίζω ότι δεν
είναι αξεπέραστο κώλυμα,ως προς το να αποδεχτούν και οι Δυτικοί την
ανωτέρω μεταρρύθμιση.