ΟΜΙΛΙΑ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Γεώργιος Καρανίκας

Σήμερα, συγκεντρωθήκαμε όλοι μας εδώ για να γιορτάσουμε την…

επέτειο του ελληνικού ΟΧΙ στις δυνάμεις του άξονα και για να τιμήσουμε

τους προγόνους μας, που αγωνίστηκαν στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του

1940-41. Η λέξη ΟΧΙ σε αυτούς που ήθελαν να κατακτήσουν την πατρίδα

μας, φαντάζει για εμάς τους Έλληνες ως η μόνη επιλογή. Τα τρία αυτά

γράμματα περικλείουν το ηθικό μεγαλείο του ελληνικού λαού ενάντια σε

κάθε εχθρό στις κρισιμότερες φάσεις της ιστορίας μας. Είναι μια μικρή λέξη

που λίγοι όμως έχουν το θάρρος να την προφέρουν και ακόμη λιγότεροι να

την εφαρμόσουν και να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων.

Το βροντοφώνησαν εκείνες τις μέρες του 40 που μια Ευρώπη

ολόκληρη είχε υποταχθεί στις δυνάμεις του άξονα. Μέσα σε δυο βδομάδες

κατέρρευσε η Πολωνία με τα τριάντα εκατομμύρια κατοίκους και την

ίδια τύχη είχαν το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Γαλλία, η Νορβηγία, η Δανία, η

Τσεχοσλοβακία και η Ουγγαρία, ενώ η Αγγλία εξουθενωμένη περίμενε από

στιγμή σε στιγμή την απόβαση του εχθρού στα εδάφη της.

Ο ελληνικός στρατός αντιμετωπίζοντας την ιταλική επίθεση,

συμπτύχθηκε σε θέσεις άμυνας στη γραμμή Καλαμά – Καλπακίου στην

Πίνδο και καθήλωσε τους Ιταλούς, αναχαιτίζοντας την προέλαση τους προς

τα Ιωάννινα και το Μέτσοβο. Στις 14 Νοεμβρίου άρχισε την αντεπίθεση

σε όλο το μήκος του μετώπου, απελευθερώνοντας την Κορυτσά, τη

Μοσχόπολη, τους Άγιους Σαράντα και το Αργυρόκαστρο. Όλη η Βόρειος

Ήπειρος είχε απελευθερωθεί για τρίτη φορά στη νεότερη ιστορία μας από

τον ελληνικό στρατό και οι Ιταλοί είχαν απωθηθεί σε βάθος 60 χιλιομέτρων

από τη μεθόριο μας.

Οι Έλληνες φαντάροι κλήθηκαν να υπερασπίσουν τα πάτρια εδάφη

και την ανεξαρτησία της χώρας τους, την τιμή της οικογένειας και την

ιστορία της πατρίδας τους και ρίχτηκαν σε ένα σκληρό αγώνα πάνω σε

δύσβατα βουνά, υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν τη βροχή, το αφόρητο

κρύο και το πυκνό χιόνι.

Έξι ολόκληρους μήνες κρατήσαμε τους κατακτητές πέρα από την

πατρίδα μας, ώσπου την άνοιξη του 1941 δεχθήκαμε και την επίθεση της

χιτλερικής Γερμανίας. Η μικρή Ελλάδα αναγκάζεται να υποκύψει, αλλά

αναμφισβήτητα η ελληνική αντίσταση ανέτρεψε τα ιταλικά σχέδια στη Βόρεια

Αφρική και έδωσε στην Αγγλία το χρόνο να σταθεροποιήσει τη θέση της στη

Μέση Ανατολή.

Στην Ήπειρο, στη Μακεδονία, στη Θεσσαλία, στη Ρούμελη, στην

Αττική οι Γερμανοί έβρισκαν σθεναρά εμπόδια. Η μάχη της Κρήτης θα μείνει

στην ιστορία για το θάρρος των Ελλήνων και των συμμάχων τους, οι οποίοι

καθυστέρησαν την εισβολή των Γερμανών στην τότε Σοβιετική Ένωση.

Αποτέλεσμα ήταν ο γερμανικός στρατός να έρθει αντιμέτωπος με το βαρύ

ρωσικό χειμώνα, ένα γεγονός που άλλαξε το ρου του πολέμου υπέρ των

συμμαχικών δυνάμεων αλλά και την ίδια την ιστορία.

Ο αγώνας του ελληνικού λαού και των στρατιωτών του καταγράφηκε

στην παγκόσμια ιστορία ως κατόρθωμα. Ο πρωθυπουργός της Μεγάλης

Βρετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ έγραψε: «Από τώρα και στο εξής δεν πρέπει

να λέμε ότι οι Έλληνες πολέμησαν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν

ως Έλληνες».

Τα χρόνια της κατοχής που ακολούθησαν ο λαός μας δε σταμάτησε

να αγωνίζεται. Η εθνική αντίσταση δημιούργησε πολλά προβλήματα

στον κατακτητή με αποκορύφωμα το σαμποτάζ στο Γοργοπόταμο, που

δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στον ανεφοδιασμό των δυνάμεων κατοχής.

Ωστόσο, πρέπει να καταλάβουμε ότι οι στρατιώτες εκείνοι δεν ήταν

υπεράνθρωποι. Ήταν καθημερινοί άνθρωποι, όπως όλοι όσοι βρισκόμαστε

εδώ σήμερα και η αντίστασή τους πληρώθηκε με βαρύ τίμημα. Η σκληρή

γερμανική κατοχή έφερε την πείνα στις μεγάλες πόλεις, τα βασανιστήρια και

τους θανάτους πολλών αθώων πολιτών, οι οποίοι εξοντώθηκαν στο όνομα

της εκδίκησης. Η Κάνδανος στην Κρήτη, τα Καλάβρυτα στην Πελοπόννησο

και ο Χορτιάτης στη Θεσσαλονίκη, είναι μερικοί από τους πολλούς τόπους

μαρτυρίου. Οι Έλληνες στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο έχασαν το 12% του

πληθυσμού τους, ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά μεταξύ των συμμάχων

τους και το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών της χώρας καταστράφηκε.

Σήμερα, ο λαός μας περνάει μια ακόμα δοκιμασία. Δεν

αντιμετωπίζουμε πολυάριθμα και καλύτερα εξοπλισμένα στρατεύματα,

αλλά μια πρωτόγνωρη για τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα οικονομική

κρίση. Αν αναλογιστούμε όμως όλα όσα υπέφεραν οι Έλληνες τη δεκαετία

του 1940, αλλά παρόλα αυτά στάθηκαν όρθιοι και με μεγάλη προσπάθεια

παρέδωσαν στην επόμενη γενιά μια καλύτερη και ελεύθερη Ελλάδα, εμείς οι

σημερινοί Έλληνες δεν πρέπει να χάνουμε τις ελπίδες μας, αλλά αντίθετα

να αφυπνιστούμε από το δικό τους αγώνα και να παραδώσουμε με τη σειρά

μας στην επόμενη γενιά μία Ελλάδα απαλλαγμένη από την οικονομική

κρίση, δημιουργώντας ταυτόχρονα ένα κράτος με σύγχρονη παιδεία,

κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπο.

Γεώργιος Καρανίκας

Διευθυντής Δημοτικού

Σχολείου Καλοχωρίου – Παντειχίου

Use Facebook to Comment on this Post