Ξερω οτι υπαρχουν πραγματα που σε πνιγουν καθημερινα.Πραγματα που πολλες φορες οι αλλοι δεν…
μπορουν να καταλαβουν η να δουν ισως γιατι κι αυτοι ειναι βουτηγμενοι μεσα στη δικη τους λαιλαπα των πραγματων…
Ξερω οτι εκανες πολλες φορες ασχημες σκεψεις.Θολωσε το μυαλο
κι εγιναν ολα μαυρα.Ενα ριγος διαπερασε το κορμι σου και ησουν ενα βημα πριν την απελπισια…
Σε ειδα να κοιτας εξω απο το παραθυρο μα δεν κοιταγες τον ουρανο αλλα το δρομο….Σε ειδα να εχεις κατεβασμενο το κεφαλι γιατι δεν μπορουσες ν ανταπεξελθεις στις υποχρεωσεις σου κι ενιωθες ντροπη…Σε ειδα να κοιταζεις τα παιδια σου και να κλαις κρυφα γιατι δεν μπορεις να κανεις αυτα που πρεπει…
Ξερω πως ειναι οταν πονας και πως ειναι να σκιζεται το μεσα σου…Ξερω πως εχεις φιλοτιμο και εισαι αξιοπρεπης…Ξερω πως τα ματια σου εχουν μελανιασει απο το κλαμα σαν κρυβεσαι σε καποια γωνια για να μην σε δουν οι αλλοι….Ξερω πως ωρες ωρες νιωθεις πως δεν εχεις μεσα σου ζωη μα και οταν νιωθεις οτι εχεις,αυτη την αισθανεσαι σαν βαρος…Ξερω πως ειναι να μιλας μονος γιατι δεν εχεις καπου να τα πεις….να πιασεις ενα χερι….ν ακουμπησεις σ εναν ωμο…να βρεθει καποιος να σου δωσει ενα χαρτομαντηλο να σκουπισεις τα δακρυα σου….
Ομως ανθρωπε κοιτα….Θα σε ακουσω εγω….Μη χαρισεις τη ζωη σου στο τιποτα….Θα εκπλαγεις οταν καταλαβεις ποσοι αλλοι ανθρωποι ειχαν αναγκη τελικα το χαμογελο σου….Παντα θα υπαρχουν δικοι σου ανθρωποι μην αρνεισαι να τους δεις….Μην φοβασαι να μιλησεις….Μοιρασου τις σκεψεις σου,τις ανασφαλειες σου,τους φοβους σου με τους διπλα και θα δεις ποσο τελικα μοιαζετε….
Ασε το ξυραφι κατω…..Ασε το σχοινι παραπερα….Κατεβα απο το παραθυρο…Δεν σου το ε
πιτρεπω ανθρωπε….Οχι μονο γιατι ειναι κριμα αλλα γιατι ολοι οι υπολλοιποι που θες ν αφησεις πισω εχουμε αναγκη εσενα…..Εισαι σημαντικος αλλα δεν το ηξερες…..το ξερεις ομως τωρα….!!!
Ξερω οτι εκανες πολλες φορες ασχημες σκεψεις.Θολωσε το μυαλο
κι εγιναν ολα μαυρα.Ενα ριγος διαπερασε το κορμι σου και ησουν ενα βημα πριν την απελπισια…
Σε ειδα να κοιτας εξω απο το παραθυρο μα δεν κοιταγες τον ουρανο αλλα το δρομο….Σε ειδα να εχεις κατεβασμενο το κεφαλι γιατι δεν μπορουσες ν ανταπεξελθεις στις υποχρεωσεις σου κι ενιωθες ντροπη…Σε ειδα να κοιταζεις τα παιδια σου και να κλαις κρυφα γιατι δεν μπορεις να κανεις αυτα που πρεπει…
Ξερω πως ειναι οταν πονας και πως ειναι να σκιζεται το μεσα σου…Ξερω πως εχεις φιλοτιμο και εισαι αξιοπρεπης…Ξερω πως τα ματια σου εχουν μελανιασει απο το κλαμα σαν κρυβεσαι σε καποια γωνια για να μην σε δουν οι αλλοι….Ξερω πως ωρες ωρες νιωθεις πως δεν εχεις μεσα σου ζωη μα και οταν νιωθεις οτι εχεις,αυτη την αισθανεσαι σαν βαρος…Ξερω πως ειναι να μιλας μονος γιατι δεν εχεις καπου να τα πεις….να πιασεις ενα χερι….ν ακουμπησεις σ εναν ωμο…να βρεθει καποιος να σου δωσει ενα χαρτομαντηλο να σκουπισεις τα δακρυα σου….
Ομως ανθρωπε κοιτα….Θα σε ακουσω εγω….Μη χαρισεις τη ζωη σου στο τιποτα….Θα εκπλαγεις οταν καταλαβεις ποσοι αλλοι ανθρωποι ειχαν αναγκη τελικα το χαμογελο σου….Παντα θα υπαρχουν δικοι σου ανθρωποι μην αρνεισαι να τους δεις….Μην φοβασαι να μιλησεις….Μοιρασου τις σκεψεις σου,τις ανασφαλειες σου,τους φοβους σου με τους διπλα και θα δεις ποσο τελικα μοιαζετε….
Ασε το ξυραφι κατω…..Ασε το σχοινι παραπερα….Κατεβα απο το παραθυρο…Δεν σου το ε
πιτρεπω ανθρωπε….Οχι μονο γιατι ειναι κριμα αλλα γιατι ολοι οι υπολλοιποι που θες ν αφησεις πισω εχουμε αναγκη εσενα…..Εισαι σημαντικος αλλα δεν το ηξερες…..το ξερεις ομως τωρα….!!!
SINOMOSIOLOGOS