Οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι,στα πρόθυρα του νευρικού κλονισμού. Ατελείωτος αυτός ο μήνας των 40 ημερών, που φάνηκαν σαν 40 χρόνια.40 ημέρες, με τις Άγιες μέρες ανάμεσα, που οι περισσότεροι παρακαλούσαν να μην έρθουν ποτέ. Και όχι γιατί έχασαν την πίστη τους ξαφνικά, αλλά γιατί κάπου εκεί στην Πρωτοχρονιά, έληγαν σχεδόν όλες οι υποχρεώσεις των φορολογουμένων. Από πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις. Από τα τέλη κυκλοφορίας; Από την…
Η 31 του μήνα έφτασε, αλλά διαπιστώσαμε πλέον με τα ίδια τα μάτια μας,ότι εκτός του ότι το κράτος αυτόν τον μήνα στην ουσία μας “έφαγε” σχεδόν ένα δεκαήμερο από τις αποδοχές μας,λόγω της μεταφοράς της ημερομηνίας μισθοδοσίας, μας ήρθε καπάκι και το νέο κουτσούρεμα σε μισθούς και συντάξεις,και αρχίζεις να τραβάς τα μαλλιά σου. Κάνεις υπολογισμό, του τί έχεις να δώσεις γι αυτόν τον μήνα, τί μετέφερες λόγω αδυναμίας από τον προηγούμενο μήνα και διαπιστώνεις με απόγνωση, ότι τα 4/5 του μηνιάτικου, πάνε σε λογαριασμούς και υποχρεώσεις. Και σούρχονται στο μυαλό,οι διάφοροι Σαμαράδες, Στουρνάρηδες και Βενιζέλοι να σου λένε με τόση σοβαρότητα και αυστηρότητα, ότι το “καράβι” σώθηκε, ότι η χώρα,σιγούρεψε την παραμονή της στην Ευρωζώνη(λες και θα τολμούσε κανείς εταίρος να μας διώξει), ότι η Ελλάδα έχει περάσει τα χειρότερα…. Η Ελλάδα δεν ξέρω κύριοι “ειδήμονες” αν έχει περάσει τα χειρότερα, μα ένα είναι σίγουρο, ότι ο Έλληνας ακόμη δεν είδε τα χειρότερα.