Γιατί οι Εβραίοι δεν πιστεύουν ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας
Ο Μεσσίας και η επικείμενη εμφάνισή του έχουν κεντρική θέση στην Ιουδαϊκή θρησκεία. Μεσσίας (Mašíah ή Moshiah, מָשִׁיחַ, στα εβραϊκά), σημαίνει ο «χρισμένος από τον Θεό». Στα ελληνικά μεταφράζεται «ο Χριστός».
Ο Μεσσίας, για τους Ιουδαίους θα είναι ένας
άνθρωπος με εξαιρετικέςηγετικές ικανότητες, που θα οδηγήσει τον εβραϊκό λαό, αλλά και όλη την ανθρωπότητα στην «μεσσιανική περίοδο», μια εποχή ευημερίας,«παγκόσμιας ειρήνης», αλλά και «θαυμάτων».
Το Ταλμούδ αναφέρει ότι ο Μεσσίας θα εμφανιστεί σε μία περίοδο που η γενιά που θα ζει θα αντιμετωπίσει πάρα πολλά προβλήματα,«σαν ένα ποτάμι από προβλήματα».
Στις «13 Αρχές της Πίστης» του Ορθόδοξου Ιουδαϊσμού, αναφέρεται (12η Αρχή): «Πιστεύω με πλήρη πίστη στον ερχομό του Μεσσία. Και αν ακόμα καθυστερήσει, θα περιμένω την άφιξή του με κάθε μέρα».
- Να ένας οξυδερκής Εβραίος με καταγωγή από τον οίκο του βασιλιά Δαβίδ
- Να είναι ένα συνηθισμένο ανθρώπινο ον (και όχι «Υιός του Θεού»)
- Να φέρει την ειρήνη στον κόσμο
- Να συγκεντρώσει όλους τους Εβραίους πίσω στο Ισραήλ
- Να ξανακτίσει τον αρχαίο Ναό στην Ιερουσαλήμ
- Να ενώσει την ανθρωπότητα στη λατρεία του εβραϊκού Θεού και τη τήρηση της Τορά
Επειδή ο Ιησούς δεν πληρούσε αυτές τις απαιτήσεις, σύμφωνα με τους Εβραίους, δεν ήταν ο Μεσσίας.
«Αν και όλοι οι μαθητές του Ιησού ήταν Εβραίοι, δεν μπορούσαν να πείσουν τους συμπατριώτες τους Εβραίους με τις διδασκαλίες τους. Τα πρώτα δόγματα του χριστιανισμού φαινόταν πιο κοντά σε εκείνα των παγανιστών πολυθεϊστών παρά σε εκείνα των Εβραίων. Όσο περνούσε ο καιρός, όλο και περισσότερο, ο Χριστιανισμός απορρίπτονταν από τους Εβραίους και γινόταν αποδεκτός από τους πολυθεϊστές. Έτσι, σταδιακά εξελίχθηκε σε μια «εθνική εκκλησία», και η στάση του προς τους Εβραίους γινόταν όλο και πιο εχθρική. Μπορεί να έκαναν συνεχώς εκκλήσεις προς τους Εβραίους να αλλάξουν πίστη, μερικές φορές ακόμη και με σκληρότητα και δύναμη, αλλά οιΕβραίοι έμειναν σταθεροί. Ο Χριστιανισμός μπορεί να άλλαξε την ανθρώπινη ιστορία, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να κερδίσει τους Εβραίους. Ο Εβραίος έμεινε πιστός στην Τορά του και περπάτησε τον δικό του δρόμο».
Και παρακάτω: «Στην ουσία, υπήρχαν δύο χριστιανικές διδασκαλίες που ο Εβραίος δεν μπορούσε να δεχθεί. Ο Χριστιανισμός διδάσκει ότι ο Θεός είχε πάρει ανθρώπινη μορφή μέσω του Ιησού, και ότι η Τορά δεν ίσχυε πλέον. Ο Εβραίος απέρριψε αυτά τα δύο δόγματα, ακόμα και υπό την απειλή του θανάτου».
Από το κεφάλαιο «Ήταν ο Ιησούς ο Μεσσίας;» (του Pinchas Stolper) :
Αν οι Χριστιανοί απλώς πίστευαν ότι ο Ιησούς ήταν ο δικός τους Μεσσίας, αυτή η πεποίθηση λίγο θα μας απασχολούσε, ως Εβραίους. Ο ισχυρισμός τους, ωστόσο, δεν είναι ότι είναι ο χριστιανικός Μεσσίας, αλλά ο δικός μας Μεσσίας, ο Μεσσίας των Εβραίων, ο Μεσσίας που προφητεύτηκε από τους Εβραίους Προφήτες. Οι χριστιανοί επιχειρούν να αποδείξει αυτήν την πεποίθηση, παραθέτοντας την δική μας Αγία Γραφή.
Εκείνοι που έχουν φτιάξει την κίνηση “Εβραίοι για τον Ιησού,” προσπαθούν να δελεάσουν τους αφελείς Εβραίους και να τους προσηλυτίσουν στον Χριστιανισμό με ένα παλιό επιχείρημα που λέει “Μην γίνει Χριστιανός, παρέμεινε Ιουδαίος, ωστόσο-, ενώ θα παραμείνεις πιστός Ιουδαίος, να δεχτείς τον Ιησού ως ” Μεσσία “».
1. Ο εβραϊκός Μεσσίας πρέπει να είναι ένας άνθρωπος γεννημένος φυσιολογικά από έναν άντρα και μια γυναίκα. Δεν θα είναι ένας θεός, ούτε ένας άνθρωπος που γεννήθηκε υπερφυσικά ή από παρθενογένεση, όπως αξιώνουν οι χριστιανοί.
Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν μας λέει ότι ο Μεσσίας θα είναι ένας θεός ή σαν τον Θεό. Η ιδέα ότι ο Θεός θα πάρει ανθρώπινη μορφή είναι αποκρουστική για τους Εβραίους, διότι έρχεται σε αντίθεση με την δική μας αντίληψη περί Θεού ως κάτι που είναι πάνω και πέρα από τα όρια του ανθρώπινου σώματος. Οι Εβραίοι πιστεύουν ότι ο Θεός είναι ο μόνος που πρέπει να λατρεύεται, και όχι κάποιο άλλο ον που είναι δημιούργημά Του, είτε άγγελος, είτε άγιος, είτε ακόμα και ο ίδιος ο Μεσσίας.
Πουθενά η Αγία Γραφή δεν προβλέπει ότι ο Μεσσίας θα γεννηθεί από μια παρθένα. Αυτή η ιδέα βρίσκεται μόνο στην ειδωλολατρική μυθολογία. Για τους Εβραίους η ιδέα ότι ο Θεός θα φυτεύσει ένα σπόρο σε μια γυναίκα είναι περιττή και αφύσικη. Άλλωστε τι θετικό σκοπό υπηρετεί; Η όλη ιδέα της παρθενογένεσης δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό, παρά μόνο για να προσελκύσει ειδωλολάτρες στον χριστιανισμό.
2. Ο εβραϊκός Μεσσίας αναμένεται να επιστρέψει τους Εβραίους στη γη τους. Ο Ιησούς γεννήθηκε, ενώ οι Εβραίοι ζούσαν ακόμη στη χώρα τους, πριν φύγουν στην εξορία. Δεν μπορούσε να τους επαναφέρει στη γη τους, επειδή εξακολουθούσαν να ζουν σε αυτή!
4. Η εβραϊκή Βίβλος λέει ότι ο Μεσσίας θα λυτρώσει τον Ισραήλ. Στην περίπτωση του Ιησού, ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Όχι πολύ καιρό μετά το θάνατό του, ο Ιερός Ναός στην Ιερουσαλήμ καταστράφηκε, η Ιερουσαλήμ έγινε συντρίμμια, οι Εβραίοι πήραν τον δρόμο της εξορίας μια μακρά πορεία 1900 χρόνων μέσα στη νύχτα των διωγμών, σε μεγάλο βαθμό από τα χέρια των οπαδών του αυτοαποκαλούμενου “Μεσσία”!
5. Οι προφήτες της Βίβλου προφήτευσαν (Ησαΐας 45 και Σοφονίας 3) ότι, όταν θα έλθει ο Μεσσίας, όλα τα έθνη του κόσμου θα ενωθούν για να αναγνωρίσουν και να λατρεύσουν τον ένα αληθινό Θεό. «Η γνώση του Θεού θα γεμίσει τη γη. Ο κόσμος θα γεμίσει με τη γνώση του Θεού, όπως τα νερά σκεπάζουν τη θάλασσα »(Ησαΐας 11,9). Κανένα τέτοιο γεγονός δεν έλαβε χώρα μετά το θάνατο του Ιησού. Αντίθετα, το Ισλάμ αναπτύχθηκε και έγινε η θρησκεία των Αράβων και πολλών άλλων εθνών, ο Χριστιανισμός χωρίστηκε σε πολλές αντικρουόμενες αιρέσεις που ήταν συνεχώς σε πόλεμο μεταξύ τους, και ένα μεγάλο μέρος του κόσμου συνέχισε να λατρεύει τα είδωλα. Ακόμα και σήμερα ο κόσμος είναι μακριά από τη λατρεία του ενός Θεού.
6. Όταν ο αληθινός Μεσσίας έρθει, η επιρροή του θα επεκταθεί σε όλους τους λαούς που θα λατρέψουν τον Θεό στο Ναό της Ιερουσαλήμ. Ο Προφήτης λέει, «ο οίκος μου θα γίνει οίκος προσευχής για όλους τους λαούς.” Αυτό προφανώς δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί, και, ως εκ τούτου, ο Μεσσίας δεν έχει έρθει ακόμα.
8. Ο αληθινός Μεσσίας θα βασιλεύει ως βασιλιάς των Ιουδαίων. Η σταδιοδρομία του Ιησού, όπως περιγράφεται στην Καινή Διαθήκη κράτησε όλα κι όλα τρία έτη, στο τέλος των οποίων σταυρώθηκε από τους Ρωμαίους ως κοινός εγκληματίας. Ποτέ δεν λειτούργησε ως τίποτα περισσότερο από ένας περιπλανώμενος ιεροκήρυκας και «θεραπευτής». Βεβαίως, δεν κατείχε καμία επίσημη θέση ούτε είχε κάποιους είδους (ανθρώπινης) εξουσίας.
9. Κατά τη διάρκεια του Μεσσία, η προφητεία θα επιστρέψει στον εβραϊκό λαό και η παρουσία του Θεού θα κατοικήσει ανάμεσά μας. (Ιεζεκιήλ 37,27)”. Και μετά από αυτό θα εκχύσω το πνεύμα μου σε όλη την ανθρωπότητα και οι γιοι σας και οι κόρες σας θα προφητεύουν” αυτές οι προβλέψεις, δεν έχουν ακόμη εκπληρωθεί.
10. Ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα του Μεσσία είναι να φέρει την ειρήνη σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην εποχή του Μεσσία, δεν θα υπάρχουν άλλοι πόλεμοι, και η κατασκευή των όπλων θα σταματήσει. Ο Προφήτης Ησαΐας (2,4) λέει, “Και θα σφυρηλατήσουν τα ξίφη τους σε άροτρα και τα δόρατά τους σε δρεπάνια. Έθνος δεν θα σηκώσει σπαθί εναντίον έθνους, ούτε θα μάθουν πια τον πόλεμο. “Ωστόσο, χριστιανικά έθνη συνεχώς διεξάγουν πολέμους, και οι πόλεμοι δεν έχουν σταματήσει από την εποχή του Ιησού μέχρι και σήμερα.
11. Πουθενά στην εβραϊκή Αγία Γραφή δεν λέει ότι ο Μεσσίας θα έρθει κάποτε, θα σκοτωθεί και θα επιστρέψει και πάλι σε μία «δεύτερη έλευση». Η ιδέα του δεύτερου ερχομού είναι ένας καθαρός εξορθολογισμός της αποτυχίας του Ιησού να λειτουργήσει καθ ‘οιονδήποτε τρόπο ως Μεσσίας ή να εκπληρώσει οποιαδήποτε από τις προφητείες της Τορά και των Προφητών. Η ιδέα είναι μια καθαρά χριστιανική εφεύρεση, χωρίς θεμέλια στην Αγία Γραφή.
13. Αν ο Ιησούς ήταν πραγματικά ο Μεσσίας, γιατί η Καινή Διαθήκη παραδέχεται ότι όλοι οι ραβίνοι της εποχής του, χωρίς καμία εξαίρεση, απέρριψαν τους ισχυρισμούς του; Γιατί δεν υπήρχε ούτε ένας εξέχων ηγέτης ο οποίος τον δέχθηκε;
15. Αν ο Θεός έχει “απορρίψει” τους Εβραίους επειδή «δεν δέχτηκαν τον Ιησού» όπως οι χριστιανοί ισχυρίζονται, γιατί έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε 2.000 χρόνια χριστιανικών διωγμών; Πώς εξηγούν οι Χριστιανοί το θαύμα της εβραϊκής επιβίωσης; Γιατί ο Θεός έχει αποκαταστήσει την πόλη της Ιερουσαλήμ και το ομόσπονδο κράτος του Ισραήλ στον λαό Του που έχει «απορρίψει»;