Αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με κάποιες ιστορικές σπαζοκεφαλιές, που από την αρχή της ανακάλυψής τους έχουν δημιουργήσει πολλά ερωτήματα και η σύγχρονη επιστήμη ακόμα αναζητά απαντήσεις.
Η πυραμίδα της Ανταρκτικής
Μια μυστηριώδης πυραμίδα έχει ανακαλυφθεί στην Ανταρκτική, χάρη στο Google Earth. Η πρώτη φορά που έγινε λόγος για μία από αυτές, ήταν κατά τη διάρκεια της βρετανικής εκστρατείας εξερεύνησης στο νότιο πόλο τις χρονιές 1910-1913. Έκτοτε, επιστήμονες από όλο το κόσμο διαφωνούν για το αν είναι ένας τέλειος φυσικός σχηματισμός βουνού ή ίχνη ενός αρχαίου πολιτισμού. Σύμφωνα με τους επιστήμονες πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια, η Ανταρκτική ήταν καλυμμένη με τροπικά δάση.
Ο Δίσκος της Φαιστού
Κατά τη διάρκεια εκσκαφών στο μινωικό παλάτι της Φαιστού στην Κρήτη το 1908, βρέθηκε αυτός ο περίεργος δίσκος, και αυτή η ανακάλυψη αμέσως προκάλεσε το ενδιαφέρον ιστορικών και αρχαιολόγων από διαφορετικές χώρες. Ο δίσκος είναι κατασκευασμένος από ψημένο πηλό και περιέχει μυστηριώδη σύμβολα που ενδέχεται να αντιπροσωπεύουν μια άγνωστη μορφή ιερογλυφικών. Ο δίσκος πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε το 1.600 π.Χ. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι τα ιερογλυφικά μοιάζουν με τα σύμβολα της Γραμμικής Α και της Γραμμικής Β, που χρησιμοποιήθηκαν κάποτε στην αρχαία Κρήτη. Όμως η Γραμμική Α μέχρι σήμερα δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί.
Ο αλγόριθμος κρυπτογράφησης Beale
Ο αλγόριθμος κρυπτογράφησης Beale περιλαμβάνει τρία κρυπτοκείμενα που υποτίθεται ότι αποκαλύπτουν την τοποθεσία ενός από τους μεγαλύτερους κρυμμένους θησαυρούς στην ιστορία των ΗΠΑ: χιλιάδες λίρες από χρυσό, ασήμι και κοσμήματα. Η ύπαρξη του θησαυρού αρχικά «εντοπίστηκε» από έναν μυστηριώδη άνδρα με το (γνωστό) όνομα Thomas Jefferson Beale, το 1818 στο Κολοράντο. Μέχρι σήμερα, είναι άγνωστο αν είναι μια καλοστημμένη φάρσα ή οι πραγματικές συντεταγμένος ενός θησαυρού αμύθητης αξίας.
Από τα τρία κρυπτοκείμενα, μόνο το δεύτερο αποκωδικοποιήθηκε. Έχει ενδιαφέρον ότι η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ ήταν το κλειδί για να γίνει η αποκρυπτογράφηση. Πρόκειται για ένα περίεργο γεγονός, δεδομένου ότι ο Beale μοιράζεται το όνομά του με τον συγγραφέα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας.
Το «σπασμένο» κείμενο αποκαλύπτει την κομητεία όπου ο θησαυρός θάφτηκε: το Bedford County στη Βιρτζίνια, αλλά η ακριβής τοποθεσία του είναι πιθανόν κωδικοποιημένη σε έναν από τους δύο υπόλοιπους αλγόριθμους κρυπτογράφησης. Μέχρι σήμερα, κυνηγοί θησαυρών εξακολουθούν τις εκσκαφές στην περιοχή, πολλές φορές παράνομα.
Από τα τρία κρυπτοκείμενα, μόνο το δεύτερο αποκωδικοποιήθηκε. Έχει ενδιαφέρον ότι η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ ήταν το κλειδί για να γίνει η αποκρυπτογράφηση. Πρόκειται για ένα περίεργο γεγονός, δεδομένου ότι ο Beale μοιράζεται το όνομά του με τον συγγραφέα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας.
Το «σπασμένο» κείμενο αποκαλύπτει την κομητεία όπου ο θησαυρός θάφτηκε: το Bedford County στη Βιρτζίνια, αλλά η ακριβής τοποθεσία του είναι πιθανόν κωδικοποιημένη σε έναν από τους δύο υπόλοιπους αλγόριθμους κρυπτογράφησης. Μέχρι σήμερα, κυνηγοί θησαυρών εξακολουθούν τις εκσκαφές στην περιοχή, πολλές φορές παράνομα.
Το Ρωμαϊκό δωδεκάεδρο
Αυτά τα μεταλλικά, γεωμετρικά σχήματα, διαμέτρου 4-11 εκατοστών, χρονολογούνται από τον 2ο-3ο αιώνα π.Χ.
Κάθε γεωμετρικό σχήμα έχει 12 έδρες και κάθε έδρα έχει σχήμα πεντάγωνου. Τα ρωμαϊκά αυτά δωδεκάεδρα διακοσμούνται με μικρά σβωλάκια σε κάθε γωνία του πενταγώνου, ενώ τις περισσότερες φορές οι έδρες έχουν τρύπες. Αν και έχουν περάσει πάνω από 200 χρόνια από την ανακάλυψή τους, αυτά τα αντικείμενα εξακολουθούν να παραμένουν ένα άλυτο μυστήριο. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί περισσότερα από 100 τέτοια αντικείμενα σε διάφορες χώρες, που ήταν στα όρια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Με κάθε νέα ανακάλυψη τίθεται το ερώτημα για ποιο σκοπό δημιουργήθηκαν.
Οι απόψεις ποικίλλουν: ζάρια, όργανα μέτρησης, συσκευές που καθόριζαν την καλύτερη εποχή για καλλιέργεια σιτηρών, όργανα μέτρησης για πίεση σε σωλήνες, βασιλικά σκήπτρα, παιχνίδια, ή απλώς γεωμετρικά γλυπτά. Το πιο ενδιαφέρον όμως ότι σε κανένα ρωμαϊκό έγγραφο δεν υπάρχει κάποια αναφορά για αυτά τα γεωμετρικά σχήματα.
Χάρτης του Πίρι Ρέις
Πως είναι δυνατόν ένας χάρτης του 1513 να συμπεριλαμβάνει την Ανταρκτική, όταν επίσημα εξερευνήθηκε το 1820; Ο χάρτης του Πίρι Ρέις όπως είναι γνωστός, έχει ορθογώνιο σχήμα με διαστάσεις περίπου 60×86 cm και περιλαμβάνει την Πορτογαλία, την Ισπανία, τη δυτική Αφρική, τον κεντρικό και νότιο Ατλαντικό, την Καραϊβική, το ανατολικό μισό της νότιας Αμερικής και στο κατώτατο τμήμα του τα χρακτηριστικά της Ανταρκτικής, απαλλαγμένης όμως από τα στρώματα πάγου που την καλύπτουν. Τον ανακάλυψε τυχαία τον Νοέμβριο του 1929 ο Καλίλ Εντέμ, ο διευθυντής του Εθνικού Μουσείου της Τουρκίας, αρχειοθετώντας κάποια έγγραφα. Η έρευνα έδειξε πως ήταν ένα αυθεντικό έγγραφο που σχεδιάστηκε το 1513 πάνω σε δέρμα γαζέλας από τον Πίρι Ρέις, διάσημο ναύαρχο του τουρκικού στόλου κατά τον 16ο αιώνα. Για την ακρίβεια του χάρτη έχουν προταθεί αρκετές θεωρίες, αρκετές από τις οποίες περνούν στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, καθώς προϋποθέτουν εναέρια παρατήρηση. Η ακρίβεια, ωστόσο, του χάρτη προϋποθέτει γνώσεις σφαιρικής τριγωνομετρίας και γνώση της μεθόδου της αζιμουθιακής προβολής των ίσων αποστάσεων. Η παραδοχή του τούρκου ναυάρχου ότι χρησιμοποίησε παλαιότερους χάρτες, οδηγεί στην υπόθεση ότι υπήρχε η δυνατότητα τέτοιου είδους μετρήσεων σε παλαιότερες περιόδους της ιστορίας, πριν τη χριστιανική εποχή. (Wikipedia)
Δίσκος Sabu
Το 1936, ένας παράξενος δίσκος ήρθε στο φως στην άκρη του οροπεδίου της Βόρειας Σακκάρα, περίπου 1,7 χλμ βόρεια από την Πυραμίδα του Djoser στην Αίγυπτο. Ο δίσκος από σχιστόλιθο παραμένει ανεξήγητο μυστήριο. Η ανακάλυψη του μυστηριώδους προϊστορικού τεχνουργήματος, που πολλοί θεωρούσαν ως μια συσκευή, έγινε στο λεγόμενο Μασταμπά του Sabu. Ο Sabu ήταν γιος του Φαραώ Aneddzhiba (πέμπτος κυβερνήτης της πρώτης δυναστείας της αρχαίας Αιγύπτου) και ανώτερος υπάλληλος ή διαχειριστής μιας πόλης ή επαρχίας, ενδεχομένως, που ονομάζεται «αστέρι της οικογένειας του Horus». Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το αντικείμενο δεν είναι ένας τροχός, γιατί ο τροχός εμφανίστηκε στην Αίγυπτο το 1500 π.Χ., κατά την 18η δυναστεία.
Εάν ο δίσκος σχιστόλιθου είναι στην πραγματικότητα ένας τροχός αυτό θα σήμαινε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι κατείχαν τη γνώση του τροχού περίπου από το 3000 π.Χ., κατά τη διάρκεια της πρώτης δυναστείας! Αυτό θα απαιτήσει οι Αιγυπτιολόγοι να ξαναγράψουν κάποια βιβλία ιστορίας.
Ανεξάρτητα από το ποιο είναι το αντικείμενο, που είχε χρησιμοποιηθεί ή τι αντιπροσώπευε, ο σχεδιασμός του ήταν χωρίς αμφιβολία, ένα αντίγραφο προηγούμενου, πολύ μεγαλύτερου μεταλλικού αντικείμενου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτό το ιδιότυπο αντικείμενο συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα πιο περίπλοκα Αιγυπτιακά και αρχαία μυστήρια και υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Εάν ο δίσκος σχιστόλιθου είναι στην πραγματικότητα ένας τροχός αυτό θα σήμαινε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι κατείχαν τη γνώση του τροχού περίπου από το 3000 π.Χ., κατά τη διάρκεια της πρώτης δυναστείας! Αυτό θα απαιτήσει οι Αιγυπτιολόγοι να ξαναγράψουν κάποια βιβλία ιστορίας.
Ανεξάρτητα από το ποιο είναι το αντικείμενο, που είχε χρησιμοποιηθεί ή τι αντιπροσώπευε, ο σχεδιασμός του ήταν χωρίς αμφιβολία, ένα αντίγραφο προηγούμενου, πολύ μεγαλύτερου μεταλλικού αντικείμενου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτό το ιδιότυπο αντικείμενο συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα πιο περίπλοκα Αιγυπτιακά και αρχαία μυστήρια και υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
Γραμμές της Νάσκα
Οι Γραμμές της Νάσκα είναι μία σειρά αρχαίων γεωγλυφικών στην έρημο Νάσκα του Περού. Καλύπτουν μία έκταση μεγαλύτερη των 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ανάμεσα στις πόλεις της Νάσκα και της Πάλπα και αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Παρόλο που μερικά από τα γεωγλυφικά μοιάζουν με χαρακτηριστικά σχέδια της φυλή Παράκας, οι επιστήμονες πιστεύουν πως οι Γραμμές της Νάσκα δημιουργήθηκαν από τη φυλή Νάσκα ανάμεσα στο 500 π.Χ. και το 500 μ.Χ. Οι εκατοντάδες ξεχωριστές μορφές που σχηματίζονται από τις γραμμές, ποικίλουν από τα πιο απλά γεωμετρικά σχήματα, μέχρι σχέδια λάμα, αραχνών, καρχαριών, μαϊμούδων κ.α.
Οι γραμμές δημιουργήθηκαν σκάβοντας την κοκκινωπή επιφάνεια της ερήμου, έως ότου φανεί το ασπριδερό στρώμα άμμου που βρίσκεται από κάτω. Υπάρχουν εκατοντάδες απλές γραμμές ή γεωμετρικά σχήματα, και περισσότερα από 70 σχέδια ζώων, πτηνών, ιχθύων και ανθρώπων. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων. Η σημασία των γραμμών αποτελεί αμφιλεγόμενο ζήτημα για τους επιστήμονες.
Οι γραμμές δημιουργήθηκαν σκάβοντας την κοκκινωπή επιφάνεια της ερήμου, έως ότου φανεί το ασπριδερό στρώμα άμμου που βρίσκεται από κάτω. Υπάρχουν εκατοντάδες απλές γραμμές ή γεωμετρικά σχήματα, και περισσότερα από 70 σχέδια ζώων, πτηνών, ιχθύων και ανθρώπων. Οι μεγαλύτερες φιγούρες έχουν μήκος μεγαλύτερο των 200 μέτρων. Η σημασία των γραμμών αποτελεί αμφιλεγόμενο ζήτημα για τους επιστήμονες.