Κάνε συχνά διαλείμματα: βρισκόμαστε τόσο βαθιά χωμένοι στην πρόοδο που πλέον μπορούμε να διεκπεραιώσουμε υποχρεώσεις και εκκρεμότητες απλώς πιέζοντας ένα κουμπί. Σαφώς και αυτό είναι ευλογία, απλώς φοβάμαι ότι κάποιες φορές μας τρώει χρόνο από άλλα ψυχοβελτιωτικά ανώτερα πράγματα όπως συζητήσεις με φίλους, ποιοτικές στιγμές με την οικογένεια ή χαλαρές βραδιές που ίσως να ήταν καλύτερο να πίναμε ένα ποτήρι κρασί και να διαβάζαμε εκείνο το βιβλίο που σκονίζεται πάνω στο κομοδίνο. Απομακρύνσου και αποσυμπιέσου για όσο χρόνο διατίθεσαι να προσφέρεις στον εαυτό σου.
Έλεγξε τα αρνητικά μοτίβο σκέψεων: όλοι έχουμε μέρες που απλά δεν γουστάρουμε. Τίποτα. Απολύτως. Από το είδωλο μας στον καθρέφτη μέχρι την άτιμη τη ζωή. Όλη αυτή η αρνητικότητα που δημιουργείται από το παραμικρό συμβάν που μπορεί να σε «ξεβολέψει» σε καθημερινό επίπεδο, δημιουργεί υποσυνείδητα μια αλυσίδα αρνητικών σκέψεων που παίζει στο παρασκήνιο του εγκεφάλου σου σα να έχεις ξεχάσει την τηλεόραση ανοιχτή στο σαλόνι. Αν καταφέρεις να ελέγξεις αυτή την «ηχορύπανση» θα έχεις κάνει ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό σου.
Αντιμετώπισε την ανθρώπινη συμπεριφορά με περιέργεια: και με κατανόηση θα προσθέσω εγώ. Ο Osho, άλλωστε, είχε πει σε μια από τις ομιλίες του πως τους ανθρώπους – κυρίως εκείνους με τους οποίους διαφωνούμε παρασάγγας – θα πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε με συμπόνια και αγάπη. Έφτασε η στιγμή να συνειδητοποιήσουμε πως η συμπεριφορά των άλλων απέναντι μας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες οι οποίοι δεν περιστρέφονται απαραίτητα γύρω από εμάς. Παράγοντες όπως καθημερινότητα, τριβές, τρόπο διαπαιδαγώγησης, εκνευριστική συνέπεια του νόμου του Murphy και η λίστα είναι μεγάλη. Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να παίρνουμε και την παραμικρή συμπεριφορά προσωπικά και ας αφήσουμε χώρο έκφρασης στους γύρω μας.
Επικοινώνησε σε ένα πιο βαθύ επίπεδο: το πράγμα είναι απλό. Αν αρχίσουμε να ακούμε περισσότερο και να μιλάμε λιγότερο θα μπούμε σε μια τόσο εποικοδομητική διαδικασία ψυχανάλυσης μέσα από το βήμα που θα έχουμε δώσει στον άλλο να ανοιχτεί, που θα νιώσουμε το βάρους του κόσμου να φεύγει από τους ώμους μας.
Το σώμα σου είναι εργαλείο: φρόντισε το, γύμνασε το και τάισε το σωστά. Το σώμα σου δημιουργεί καινούρια κύτταρα από την τροφή που το προσφέρεις. Πρακτικά είσαι ότι τρως, οπότε επίλεξε την τροφή σου με σοφία.
Διαλογισμός: το μυαλό σου χρειάζεται ένα διάλειμμα. Αν η κλασική εικόνα του διαλογισμού δε σε εκφράζει, μπορείς εναλλακτικά να επιλέξεις να είσαι συνειδητός κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων διαδικασιών μέσα στην καθημερινότητα σου. Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, αλλά όταν λούζεις τα μαλλιά σου ή όταν πλένεις τα πιάτα, το μυαλό σου είναι απασχολημένο με οτιδήποτε άλλο εκτός από την πράξη με την οποία καταπιάνεσαι τη δεδομένη στιγμή. Αν αυτό το αλλάξεις, έχεις ήδη αρχίσει να διαλογίζεσαι χωρίς να το κάνεις και πολύ μεγάλο ζήτημα.
Κάνε την ευγνωμοσύνη μόνιμο mindset: δε θυμάμαι αν σου το είπα αλλά είσαι ότι σκέφτεσαι. Πες ευχαριστώ, νιώσε το μέχρι τον πυρήνα σου και πίστεψέ με το σύμπαν θα σε βομβαρδίσει με λόγους για να συνεχίσεις να λες ευχαριστώ. Άρχισε να γράφεις σε μικρά κομμάτια χαρτί στιγμές κατά τις οποίες ένιωσες χαρούμενη μέσα στη μέρα. Τα χαρτάκια αυτά τοποθέτησε τα μέσα σε ένα βάζο. Στο τέλος της βδομάδας, του μήνα, της χρονιάς ή όποτε νιώσεις ότι ήρθε η κατάλληλη στιγμή, διάβασε τα ένα – ένα. Δεν περιγράφω άλλο.
Προκάλεσε τον εαυτό σου: κλείσε την τηλεόραση, απενεργοποίησε τον υπολογιστή, άσε στην άκρη το κινητό, ολοκλήρωσε τα πρότζεκτ σου, αναζήτησε καινούρια ενδιαφέροντα, ενημερώσου, δημιούργησε, γράψε, μάθε, νιώσε παραγωγική.
Μέτρησε μέχρι το 20: πριν απαντήσεις με νεύρα, πριν κριτικάρεις, πριν πεις μεγάλη κουβέντα, πριν δώσεις κάποια υπόσχεση που δεν είσαι σίγουρη ότι μπορείς να τηρήσεις μέτρησε μέχρι το 20. Γενικά, καθυστέρησε λίγο τις απαντήσεις σου δίνοντας χρόνο στον εαυτό σου να σκεφτεί. Θα είναι λίγο άβολο στην αρχή, αλλά θα το συνηθίσεις. Άλλωστε 64 ημέρες είναι αρκετές για να καθιερώσουμε μια νέα συνήθεια.