ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ ΤΟΝ ΚΟΜΜΑΤΟΑΛΛΗΘΩΡΙΣΜΟ

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)

Με κίνδυνο να θεωρηθώ ως περιττολόγος, θα επαναλάβω ότι η κατάσταση που βιώνουμε είναι εξαιρετικά κρίσιμη.

Παραταύτα ορισμένοι συνάνθρωποί μας δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμη.
Εννοούν να περάσει – αντί παντός – το “δικό τους” αδιαφορώντας για τις συνέπειες / επιπτώσεις τις οποίες, οι έκνομες πράξεις τους, έχουν στο κοινωνικό σύνολο.
Αναφέρομαι στο τσουνάμι των καταλήψεων (Σ.Σ “Ειρηνικών” – για κάποιους- ή καταστροφικών – για τους υπόλοιπους –  λόγω βανδαλισμών μελανωμάτων, αποκεφαλισμών αγαλμάτων και …. τουριστικών κουρελοπανώ) με παράλογες, απαράδεκτες απαιτήσεις / διεκδικήσεις.
Διακριτικά από απόσταση παρακολουθεί η Αστυνομία (;).
Η Εισαγγελία δεν επεμβαίνει. Όταν, με διορία – τελεσίγραφο για αποχώρηση των καταληψιών το πράττει, δεν εισακούεται (!).
Οι Υπουργοί παρακολουθούν – όπως το δικαιούνται ως πολίτες – τα τεκταινόμενα  από τις τηλεοράσεις των γραφείων τους (!….).
Ενίοτε διακόπτονται,  αγενώς, από αδιάκριτους δημοσιογράφους και αναγκάζονται να επαναλάβουν το κλασικό: “Κάτι πρέπει να γίνει”. (Από ποιούς άραγε;).
Ο αρμόδιος Υπ/γος καταφεύγει σε εφημερίδα για να εκφράσει την αγανάκτηση  προς τους συντρόφους του, οι οποίοι – προφανώς – δεν τον αφήνουν να βάλει κάποια τάξη.
Αντεπιτίθενται οι θιγόμενοι.
Και – μετά – όλοι μαζί μιλούν για … παρεξήγηση, μη ακριβή μετάδοση, ή παραποίηση των εκατέρωθεν δηλώσεών τους. Οι δε καταληψίες συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους, ωσάν να μη συμβαίνει τίποτα.
Είμαστε στο ίδιο έργο θεατές, εδώ και δεκαετίες.
Ζήσαμε την 3μηνη φρίκη του 2008 στην Αθήνα, εξαιτίας της αβελτηρίας, αδράνειας, ανικανότητας, σκοπιμότητας των τότε αρμοδίων.
Προηγήθηκαν και επακολούθησαν αποτρόπαια γεγονότα με κορυφαία αποκρουστικό , το κάψιμο υπαλλήλων της Μαρφίν.
Τώρα τι βλέπουμε;
Αντί να υπάρχει καταλαγή -λόγω κυβερνητικής αλλαγής – αρχίζουν νέες απαράδεκτες συμπεριφορές.
Ποσώς ενδιαφέρουν οι τάσεις επικράτησης ανάμεσα σε μετριοπαθείς Αριστερούς και Ακραίους Αριστεριστές, Αναρχικούς κλπ

Η (Συγ)κυβέρνηση έχει καθήκον να προστατεύσει τους πολίτες. Να διασφαλίσει την έννομη τάξη, με Αστυνόμευση. Ανεξάρτητα από ιδεολογικές συγγένειες ή διαφοροποιήσεις.
Δεν μπορεί να σταθεί και να λειτουργήσει εύρυθμα ένα Κράτος  χωρίς όργανα τάξης, εφαρμογή των νόμων, κοινωνική γαλήνη, ασφάλεια.
Πρέπει να επιλέξουμε τι θέλουμε:
Νομιμότητα ή μπάχαλο;
Με ή χωρίς Αστυνομία;
Αν με, τότε : ‘Ενοπλη ή άοπλη; Με δικαίωμα επέμβασης ή απλής παρατήρησης και καταγραφής των γεγονότων;
Είναι -επιεικώς – φαιδρός ο ΚΟΜΜΑΤΟΑΛΛΟΙΘΩΡΙΣΜΟΣ!
Οι διάφορες … “Ματιές”:  “Αριστερές”, “Ακροαριστερές / Αναρχικές”,  “Δεξιές”, “Ακροδεξιές”, “Κεντρώες”, “Ρόζ” κ.ο.κ.
Το ειδεχθέστερο, ασυγχώρητο  έγκλημα που διέπραξε το “Κομματικό Σύστημα” (“Κ.Σ”) οι ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ , είναι ο εφοδιασμός των ιθαγενών με παρωπίδες και κομματικά γυαλιά.
Τους κατέστησε απόλυτα κομματοεξαρτημένους, υποχείρια ενεργούμενα του “Κ.Σ”
Με ιδεοληψίες, ιδεολογήματα, κομματικές αγκυλώσεις και εμμονές δεν θα έχουμε ποτέ σύγχρονο, συγκροτημένο, αξιόπιστο και αξιοπρεπές / αξιοσέβαστο Κράτος.
Το οικονομικό (αδιαμφισβήτητα ζέον και μείζον) δεν είναι το μοναδικό μας πρόβλημα. Ούτε ευθύνεται αποκλειστικά για τα χάλια μας.
(Σ.Σ Όσοι με διαβάζουν γνωρίζουν ότι το θεωρώ αποτέλεσμα και όχι αίτιο).
Υπάρχουν και άλλες παράμετροι, όπως πχ η Νομιμότητα.

ΥΓ. Δεν έχουμε δικαιολογία.
     Ούτε καν το άλλοθι της Τρόικα / Θεσμών (αφού δεν επεμβαίνουν στα ζητήματα αυτά).
     Είναι δική μας, αποκλειστικά υπόθεση και ευθύνη!