ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

«…και άρα, να μην υποχωρήσουμε, ομοίως ούτε σε μεγάλη ούτε σε μικρή απαίτηση κι ούτε να έχουμε με φόβο όσα μας ανήκουν (… και επί μεγάλη και επί βραχεία ομοίως προφάσει μη είξοντες μηδέ ξυν φόβω έξοντες α κεκτήμεθα)…
Διότι στην ίδια υποδούλωση σε οδηγεί η υποχώρηση και η πολύ μεγάλη και η πολύ μικρή (η τε μεγίστη και ελαχίστη)… όταν σου την επιτάσσουν οι όμοιοί σου, χωρίς προηγούμενη διαιτησία».

Από το ΘΟΥΚΥΔΙΔΕΙΟ του Κώστα Ζουράρι

“… ποιήσαντες εκκλησίαν οι Αθηναίοι” …λοιπόν έπρεπε να αποφασίσουν αν θα υποχωρήσουν στις προκλήσεις των Σπαρτιατών ή θα δεχθούν τον πόλεμο.

Ένα από τα προσχήματα των Λακεδαιμονίων ήταν πως, εάν οι Αθηναίοι ανακαλέσουν “το Μεγαρέων ψήφισμα”, εξ αιτίας του οποίου οι Μεγαρείς δεν μπορούσαν να εμπορεύονται στους τόπους και τους λιμένες της Αθηναϊκής συμμαχίας, τότε οι Σπαρτιάτες δεν θα προχωρούσαν σε πόλεμο.

Οι πλείστοι των Αθηναίων έλεγαν ότι για τέτοιο μικρό ζήτημα καλό θα ήταν να υποχωρήσουν, ώστε να αποφευχθεί ο πόλεμος.
Ιδού λοιπόν η επιχειρηματολογία του Περικλέους, εδώ στο περιώνυμο Α, 140,

«Κανείς από σας να μη νομίσει ότι θα πολεμήσουμε για μικρό πράγμα (περί βραχέος αν πολεμείν), εάν δεν ανακαλέσουμε το περί των Μεγαρέων ψήφισμά μας, για το οποίο οι Σπαρτιάτες με έμφαση διαβεβαιώνουν, πως αν το αποσύρουμε δεν θα γίνει πόλεμος.

Κι ούτε να αιτιάσθε τον εαυτό σας, ότι για μικρό πράγμα πολεμήσατε (ως δια μικρόν επολεμήσατε).

Διότι, αυτό το κάτι το μικρό έχει μέσα του όλη την επιβεβαίωση και την εμπειρική δομική της γνώμης σας (το γαρ βραχύ τι τούτο πάσαν υμών έχει την βεβαίωσιν και πείραν της γνώμης)…

Κι αν σε τέτοια υποχωρήσετε, αμέσως και άλλο μεγαλύτερο θα σας επιβάλουν, αφού εξ αιτίας του φόβου σας υπακούσατε σε τούτο, το μικρό (…ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες).

Αν λοιπόν απορρίψετε τους ισχυρισμούς τους, θα καταστήσετε σαφές σ’ αυτούς, ότι πρέπει να σας φέρονται ως προς ίσους».

Και έπεται η κατακλείς, στο εκπάλγου ευκρινείας Α 141

Διότι στην ίδια υποδούλωση σε οδηγεί η υποχώρηση και η πολύ μεγάλη και η πολύ μικρή (η τε μεγίστη και ελαχίστη)… όταν σου την επιτάσσουν οι όμοιοί σου, χωρίς προηγούμενη διαιτησία».

…………………………………….

Κώστας Ζουράρις

Για την αντιγραφή
Ευριπίδης Μπίλλης