Η Δεξιά και η Αριστερά συνεργούν για να αφανίσουν το Ελληνικό Έθνος ! ! !

Για πρώτη φορά στην ιστορία, όλα τα μεγάλα κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) συνεργούν ιδεολογικά για να αφανίσουν το Ελληνικό Έθνος από προσώπου της γης!!!

Τρεις Ακαδημαϊκοί Δάσκαλοι μας αναλύουν με επιστημονικό λόγο τις πολιτικές και ιδεολογικές «γραμμές» που επέδρασαν καταλυτικά τις τελευταίες δεκαετίες στο
σχεδιασμό αποδόμησης του Ελληνικού Έθνους. Σας στέλνω τρία κείμενα που αποκαλύπτουν κάθε πτυχή στη μεθοδολογία αυτής της αποελληνοποίησης και ΕΘΝΟΚΤΟΝΙΑΣ!!! Είναι πολύτιμα.

1. Ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων – Κων/νος Ρωμανός
2. Η Ελλάδα πτωχεύει – Γιάννης Παπαμιχαήλ
3. Μουσουλμανοποίηση της Ελλάδος – Θεόδωρος Κατσανέβας
Σκεφτείτε το: Πριν να ψηφίσουμε χρειάζεται λίγη ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ. Ποιοι είμαστε.
Τι εκπροσωπούμε.

Φιλικά
Ανδρέας Γαλάνης

Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Του ΚΩΝ/ΝΟΥ Π. ΡΩΜΑΝΟΥ
Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΤΟ ΠΑΡΟΝ” της Κυριακής 6 Ιουνίου 2010

Ο Σημίτης έδωσε και πάλι τη βασική φόρμουλα για την ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων όταν είπε ότι το κύριο εμπόδιο στην ανάπτυξη ήταν η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων. Να παρατηρήσουμε εδώ ότι δεν αναζήτησε την αιτία της «κακοδαιμονίας» μας σε κάποιο επιμέρους συστατικό στοιχείο της ελληνικής ταυτότητας (π.χ. την Ορθοδοξία ή τον κοραϊσμό ή τον ραγιαδισμό, τον ατομικισμό κ.λπ.) το οποίο εξοβελίζοντας θα μπορούσαμε να ελπίσουμε σ’ ένα πιο θετικό μέλλον. Όχι, ολάκερη η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων, δηλαδή ό,τι συνιστά την ελληνικότητα αυτήν καθ’ αυτήν μπήκε στο στόχαστρο του «εκσυγχρονιστικού» λόγου. Το στοίχημα ήταν οι Έλληνες να πάψουν να είναι Έλληνες προκειμένου να… προοδεύσουν. Η πρόοδος, η ανάπτυξη, ο εκσυγχρονισμός ήταν ο προβαλλόμενος στόχος. Η ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων, το μέσον για την επίτευξη του στόχου αυτού.
Από την αρχή της διακυβέρνησης Σημίτη ως σήμερα η αποελληνοποίηση της Ελλάδος έγινε στην αρχή ψιθυριστά, αργότερα φωναχτά, αλλά πάντα με συνέπεια και αμείωτη ένταση. Το μεσοδιάστημα της κυβέρνησης των συντηρητικών δεν άλλαξε τίποτα στη ροή αυτήν των πραγμάτων. Μάλιστα συνέτεινε, μπορεί να πει κανείς, στην απρόσκοπτη λειτουργία του σχεδιασμού αποδόμησης του έθνους με το να δεσμεύσει ένα πατριωτικό δυναμικό το οποίο, χωρίς τη χειραγώγηση των συντηρητικών, θα μπορούσε να είχε απειλήσει τους ανθελληνικούς σχεδιασμούς. Έτσι π.χ. η εκδηλωθείσα αντίσταση του λαού στην παραποίηση της Ιστορίας στα νέα σχολικά βιβλία των ετών 2006-2007 έσβησε πρόωρα μόλις η κυβέρνηση έκανε τον απλό ελιγμό να αποσύρει ένα και μόνο βιβλίο (από τις εκατοντάδες) από την κυκλοφορία και την αρμόδιο υπουργό από την υπηρεσία.
Η μεθοδολογία της εθνοκτονίας με επιστημονική συνέπεια επικεντρώθηκε στους δύο κεντρικούς άξονες αναπαραγωγής μιας ανθρώπινης κοινωνίας, την παιδεία και τη δημογραφία. Με άκρα μυστικότητα επετεύχθη η αλλαγή των περιεχομένων με τους της σχολικής παιδείας και η ιδεολογική μετατόπιση της κατεστημένης ακαδημαϊκής και πολιτικής νομενκλατούρας, συμπληρωματικούς στόχους να αμφισβητηθεί η ελληνικότητα αφενός και να γίνει αποδεκτός ως τετελεσμένο γεγονός ο εποικισμός της σκόπιμα αφύλακτης χώρας από εκατομμύρια λαθρομετανάστες αφετέρου. Όπως ήταν προβλεπόμενο, η εισαγωγή σε μεγάλη κλίμακα των τελευταίων στα ελληνικά σχολεία θα έκανε επιτακτική πλέον και νόμιμη τη μετάλλαξη της εθνικής παιδείας σε πολυεθνική. (Η μαζική εισαγωγή λαθρομεταναστών στα ελληνικά σχολεία ήταν βεβαίως αντισυνταγματική εφόσον το Σύνταγμα καθορίζει ότι η Παιδεία είναι δωρεάν και υποχρεωτική για όλους τους Έλληνες – αποκλείοντας έτσι τους μη Έλληνες.) Ταυτόχρονα θα παγίωνε την εθνογραφική αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού προσφέροντας «πάτημα» για την ελληνοποίηση των ξένων μόλις θα έφταναν στην ηλικία των 18 ετών. Η ελληνοποίηση με τη συνακόλουθη αλλαγή του κώδικα ιθαγένειας έγινε τον Μάρτιο του 2010 από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ολοκληρώνοντας την προηγηθείσα νομιμοποίηση της Νέας Δημοκρατίας του τέλους του 2008 (καθεστώς του «επί μακρόν διαμένοντος»).
Η νεοταξική αριστερόστροφη προπαγάνδα για την καλλιέργεια οικειοφοβίας, δηλαδή απομάκρυνσης από την ελληνικότητα με τη συνακόλουθη απαίτηση να αλλοτριωθούμε αγκαλιάζοντας τον «Άλλο» ως «διαφορετικότητα», αποτελεί δυστυχώς χρόνια τώρα μια θλιβερή σταθερά της καθημερινότητας του Έλληνα. Είναι η ίδια προπαγάνδα που απαντάται ως γκράφιτι των Εξαρχείων, ως ανάλυση των ΜΜΕ και ως διδακτικό περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων. Συνοψίζεται στις παροτρύνσεις να μην είμαστε «ξενοφοβικοί» (παραβλέποντας ότι καθόλου δεν γνωρίζουμε τις προθέσεις του ξένου που μπήκε από το παράθυρο), να μην είμαστε «ρατσιστές» (δηλαδή να αδιαφορήσουμε για τους προγόνους, το γένος και τη φυλή μας) και να μην είμαστε «εθνικιστές» (δηλαδή να παραιτηθούμε από την αξίωση να έχουμε ως έθνος δικό μας κράτος-προστάτη ή ακόμα και απλώς να υπάρχουμε ως διακριτό έθνος ανάμεσα στα άλλα έθνη). Πρόκειται για προπαγάνδα επιστημονικής αποδόμησης η οποία συν τοις άλλοις κατασκευάζει ενοχικά σύνδρομα που αφορούν το ήθος και τις συλλογικές δράσεις του «κακού Έλληνα» μέσα στην ιστορία. Οι κατηγορίες είναι δανεισμένες από το παλαιό και το νεώτερο ρεπερτόριο του ανθελληνισμού. Υποθέτω ότι η πλήρης εσωτερίκευση τους οδηγεί στην αυτοαπαξίωση του Έλληνα ως ανθρωπολογικού τύπου.
Αυτό στη γλώσσα των κομπιούτερ στο πλαίσιο μιας «κοινωνικής μηχανικής» (social engineering) θα σήμαινε ότι η φάση του «αποπρογραμματισμού» του ιστορικού υποκειμένου Έλλην περατώθηκε πλέον επιτυχώς και τώρα μπορεί να αρχίσει η αντίστροφη διαδικασία «αναπρογραμματισμού» του εκκενωθέντος από κάθε ιστορική μνήμη ανθρώπινου πλάσματος με νέα περιεχόμενα. Με άλλα λόγια, εκεί όπου ήδη επιτεύχθηκε η παραγωγή «γυμνού» ανθρώπου μπορεί να προχωρήσει η νέα εποχή στην πειραματική κατασκευή κάποιου νεοφανούς μιγαδικού πολιτισμικοφυλετικού ανθρωπολογικού τύπου στη νοτιοανατολική Ευρώπη (πρώην Ελλάδα).
Ίσως για την έναρξη του σχεδιαζόμενου αναπρογραμματισμού το υπουργείο Παιδείας μελετά επί του παρόντος (όπως ακούγεται) την εισαγωγή νέων σχολικών βιβλίων που θα αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα που στόχο είχαν τον αππρογραμματισμό. Ίσως ο αναπρογραμματισμός των -πρώην- Ελλήνων να είναι στη συνέχεια και η αποστολή των πολυάριθμων μη κυβερνητικών οργανώσεων που η νέα κυβέρνηση δεν κατήργησε παρά τα υποτιθέμενα μέτρα περιορισμού των εξόδων στη σημερινή κρίση. Αν επιμείνει κανείς στο ερώτημα ποιος θα είναι (επιτέλους) ο σχεδιαζόμενος από τα κέντρα εξουσίας ανθρωπολογικός τύπος του μετα-Έλληνα θα βρει ήδη σήμερα προτεινόμενες φαντασιακές ταυτότητες, οι οποίες ξαφνιάζουν με την αφέλεια που τις διακρίνει: «πολίτης μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής πολυπολιτιστικής κοινωνίας» ή «πολίτης της Γης» ή απλώς «Άνθρωπος»… Μια στοιχειώδης κριτική δείχνει ότι με τα ανοικονόμητα εκατομμύρια αφρικανών, ασιατών και βαλκάνιων λαθρομεταναστών και τα συνεπακόλουθα προβλήματα της γκετοποίησης, της εγκληματικότητας,της επιδημιολογικής μόλυνσης (450.000 κρούσματα ηπατίτιδας στην Ελλάδα! – «Ελευθεροτυπία» 19 Μαΐου 2010) και γενικότερης επαπειλούμενης κατάρρευσης των ελληνικών υποδομών, η Ελλάδα αντί να πλησιάζει, αντιθέτως συνεχώς απομακρύνεται από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο ομοιάζοντας όλο και περισσότερο με τριτοκοσμικό κρατικό μόρφωμα. Επίσης η κριτική δείχνει ότι δεν υπάρχουν διαβατήρια για «πολίτες της Γης» ούτε ελευθερία εγκατάστασης σε όποια μέρη του πλανήτη θα προσπαθήσουν να καταφύγουν άφρονες Έλληνες μετά την καταστροφή της πατρίδας τους. Τέλος «Άνθρωπος» χωρίς εθνοτικό, πολιτισμικό, θρησκευτικό, πολιτικό προσδιορισμό δεν υπάρχει, μόνο ο σκύλος, η γάτα και το όποιο ζώο είναι απλώς σκύλος και γάτα οπουδήποτε χωρίς περαιτέρω προσδιορισμό.
«Άνθρωπος» χωρίς ιδιαιτερότητα δεν είναι παρά ένα ζώο! Προφανώς τέτοια ζώα, τέτοια ανθρώπινα μηδενικά, βδελύγματα πάνω στο πρόσωπο της Γης, θα κατασκευάσουν στην Ελλάδα οι σκοτεινοί κύριοι προγραμματιζόμενων εθνοκτονιών.
Πραγματικά αποφάσισαν λοιπόν οι Έλληνες, θα πει κανείς, να απεμπολήσουν την ιδιαιτερότητά τους για να γίνουν πιο άνθρωποι ή πιο Ευρωπαίοι, τέλος πάντων για να εκσυγχρονισθούν και να αναπτυχθούν όπως το ήθελε ο Σημίτης; Αν πιστέψει κανείς ότι αυτοί που δέχθηκαν να μεταλλαχθούν (και δεν ήσαν προς Θεού όλοι) το έπραξαν για ιδανιστικούς αποκλειστικά λόγους, απατάται σίγουρα. Δεν ξέρει δηλαδή να διαβάζει το πραγματικό μήνυμα της εξουσίας ανάμεσα στις γραμμές των επίσημων διακηρύξεων.
Εδώ το μήνυμα ήταν ένα και μοναδικό: Ξεχάστε αυτά που πιστεύατε ως Έλληνες και εμείς σας εγγυώμεθα υψηλή κατανάλωση και ευημερία! Ως Έλληνες δεν έχετε μέλλον στην Ελλάδα, γιατί οι ανώτερες εξουσίες έχουν άλλα σχέδια για την Ελλάδα! Ως απλές βιολογικές υπάρξεις όμως, αφημένες στα δικά μας χέρια να τις μορφώσουμε όπως καλύτερα ξέρουμε εμείς, επιτρέπουμε να επιβιώσετε και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο. Όσοι τυχόν αρνηθούν και αντισταθούν θα αποκλεισθούν από όλες τις απολαβές, κοινωνικές, επαγγελματικές, πολιτικές. Θα ζουν με τον φόβο του κράτους και μαζί τού παρακράτους που χτυπάει εκεί όπου δεν φτάνει ο νόμος. Αν δε επιμείνουν ότι «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» θα βρουν απέναντί τους και τους συνασπισμένους «ελληνοποιημένους» αλλοδαπούς πραιτωριανούς.
Αυτοί ήταν οι όροι του συμβολαίου που η εξουσία πρότεινε στους Έλληνες και πολλοί δελεάσθηκαν. «Η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς τον που τη… χάνει!» σκέφτηκαν. Όμως αυτό που επέμεινε να διαχειρισθεί η εξουσία χωρίς εξαιρέσεις ήταν τα παιδιά. Τα αφελληνισμένα σχολεία περίμεναν τα ελληνόπαιδα με τον Χασάν στο ίδιο θρανίο, υλικό για μετάλλαξη. Τι θα έπρατταν άραγε οι γονείς, οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων; Θα δημιουργούσαν προβλήματα επειδή τα παιδιά τους διδάσκονταν ανθελληνικά βιβλία και θα αμφισβητούσαν τη νομιμότητα της εισαγωγής λαθρομεταναστών χωρίς τα νόμιμα δικαιολογητικά στο σχολείο που πλήρωσαν γενεές επί γενεών ελλήνων φορολογουμένων; Ή θα άφηναν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τα παιδάκια τους δηλαδή, τα μοναχοπαίδια τους μάλιστα (διότι δεν κάνουν πάνω από ένα παιδί) βορά στο αντεθνικό υπουργείο Παιδείας; Γνωρίζουμε δυστυχώς την απάντηση…
Πώς όμως να ερμηνεύσει κανείς την παρούσα πτώχευση της Ελλάδας, την περικοπή μισθών και συντάξεων, την αύξηση των φόρων στα καταναλωτικά αγαθά κ.λπ., δεδομένης της ανειλημμένης υποχρέωσης της εξουσίας να ανταμείψει πλουσιοπάροχα όσους εδέχθηκαν τον αφελληνισμό τους; Η απάντηση είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια: Ο διάβολος δεν κρατάει τον λόγο του. Γιατί να ξοδεύεται εσαεί γι’ αυτούς που τώρα πια είναι ένα τίποτα; Αφού οι Έλληνες έχασαν οικειοθελώς την τιμή τους, να χάσουν τώρα και το… αντίτιμο. Άλλωστε δεν τα έδωσαν όλα ακόμα, ποιος ξέρει αν πιεζόμενοι δεν θα δώσουν και τα υπόλοιπα!
Η ανυποληψία όσων ανθρώπων πρόδωσαν το λίκνο της Ευρώπης, τους προγόνους και το όνομά τους για τον Μαμμωνά δεν διέφυγε την προσοχή των Ευρωπαίων των οποίων ο παραδοσιακός φιλελληνισμός υπό το κράτος της ματαίωσης γύρισε τώρα στο εξίσου παραδοσιακό του αντίθετο, τον ανθελληνισμό.
Έτσι η διάθεση να μας απαξιώσουν, ηθικά και διανοητικά με κάθε τρόπο μιλάει καθημερινώς μέσα από χίλια και ένα άρθρα του ευρωπαϊκού Τύπου για τη χρεοκοπημένη, ψεύτικη, αδηφάγα, πρόστυχη Ελλάδα, η οποία τώρα πρέπει να τιμωρηθεί, να ταπεινωθεί, να ματώσει με κάθε τρόπο, στο τέλος δε και να εκδιωχθεί από την Ευρώπη! Ακόμα κι έναν Τούρκο να π….. έναν τσολιά σκιτσάρισε ευρωπαίος γελοιογράφος… Όχι: τέτοιο μένος, τέτοιο διασυρμό δεν επιφυλάσσει κανείς σε δανειολήπτη που απλώς αδυνατεί να πληρώσει. Τον επιφυλάσσει μόνο σε άνθρωπο που έχασε την τιμή του. Αν δεν θέλει να χάσει τα πάντα, ο ελλαδικός Ελληνισμός πρέπει να κινητοποιήσει τις υγιείς δυνάμεις που διαθέτει το αρχαίο του κύτταρο για να γίνει τιμωρός των πρωταιτίων της προδοσίας και παιδαγωγός των παραστρατημένων, που όμως βαθιά μέσα τους φέρουν το φως της Ελλάδος.

Ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων

Αφού οι Έλληνες έχασαν οικειοθελώς την τιμή τους, να χάσουν τώρα και το… αντίτιμο—-Η μεθοδολογία της εθνοκτονίας με επιστημονική συνέπεια επικεντρώθηκε στους δύο κεντρικούς άξονες αναπαραγωγής μιας ανθρώπινης κοινωνίας, την παιδεία και τη δημογραφία.——Με άλλα λόγια, εκεί όπου ήδη επιτεύχθηκε η παραγωγή «γυμνού» ανθρώπου μπορεί να προχωρήσει η νέα εποχή στην πειραματική κατασκευή κάποιου νεοφανούς μιγαδικού πολιτισμικοφυλετικού ανθρωπολογικού τύπου στη νοτιοανατολική Ευρώπη (πρώην Ελλάδα).

«Όλα αυτά του τύπου “η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ” είναι πραγματικοί μύθοι…
Μια χαρά πεθαίνει και μια χαρά διαλύεται!»

Δρ Γιάννης Παπαμιχαήλ

Ένας ακαδημαϊκός- επαναστάτης που δεν «μασάει τα λόγια του», μιλά στο HN για την πολιτική των…αγορών, για τη νέα πολιτική θρησκεία που καθορίζει τις εξελίξεις, για τη διαδικασία της εγχάραξης, στην οποία έχουν υποβληθεί ερήμην τους οι πολίτες, και σκιαγραφεί την κατάσταση στην Ελλάδα του 2100…

Συνέντευξη στη Μαρία Λυσάνδρου

Hellenic NEXUS: Σε ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο ηγέτης των Ευρωπαίων Πρασίνων, Daniel Con Betit, είπε ότι με τα αυστηρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλουν οι ισχυροί της Ε.Ε. στην Ελλάδα, επιδιώκουν ουσιαστικά να κερδοσκοπήσουν εις βάρος της – αναφερόμενος κυρίως στις αγορές εξοπλισμών από Γαλλία και Γερμανία. Πώς είναι δυνατόν ένας ξένος να εκθέτει τόσο ξεκάθαρα την κατάσταση (και δεν είναι ο μόνος…) και στην Ελλάδα αυτές οι απόψεις να βαφτίζονται «σενάρια συνωμοσίας»;
Γιάννης Παπαμιχαήλ: Θα έλεγα ότι, πρώτα απ’ όλα, υπάρχουν πολλές οπτικές στην Ευρώπη, δεν υπάρχει μία ενιαία ευρωπαϊκή άποψη. Αλλά, η ενοχοποίηση, εσωτερικώς, της ελληνικής κοινωνίας, όπως και η ενοχοποίηση όλων των κοινωνιών του ευρωπαϊκού Νότου, αντιστοιχεί και στις δυσκολίες δημιουργίας μιας δήθεν ενωμένης Ευρώπης που πολιτικά, βεβαίως, δεν υπήρξε ποτέ!
Το πρώτο ερώτημα για να φτάσουμε εκεί που θέλετε είναι «Τι ήταν αυτή η Ενωμένη Ευρώπη και πώς οργανώθηκε;». Οργανώθηκε λόγω της ατμομηχανής που λεγόταν Γερμανία, και αυτό είναι πασίγνωστο. Η Γερμανία (όπως η Κίνα και η Ιαπωνία) τι κάνει: Εξάγει. Είναι οι τρεις βασικές εξαγωγικές μηχανές. Το ερώτημα, πλέον, είναι αν η Γερμανία, προσπαθώντας με τους άξονες που χρησιμοποιεί, τους οποίους πολλοί αναλυτές ονομάζουν Δ’ Ράιχ, μπορεί να ενοποιήσει την Ευρώπη. Η ίδια έχει ένα ρόλο, ο οποίος είναι αμφίσημος μεταξύ των λεγόμενων αγορών που την υπερβαίνουν και που εξαρτώνται από τα διάφορα fund, κεφάλαια ή τράπεζες, και της προσπάθειας της, ως Δ’ Ράιχ, να φρενάρει αυτή τη διαδικασία.
Πίσω από τις κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης -αν και αυτή δεν είναι κυβέρνηση, αλλά διαχειριστές και υπάλληλοι περισσότερο του ΔΝΤ, παρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- η ιδέα είναι να εξαρτηθούμε άμεσα από το ΔΝΤ και, συνεπώς, να ξαναγυρίσουμε στο πλαίσιο της νατοϊκής — ατλαντικής συμμαχίας. Σε αυτή τη διαδικασία, βέβαια, θα υπάρξουν πολλά σκαμπανεβάσματα, πιθανότατα αναδιαρθρώσεις χρέους… Άλλωστε, οι Αμερικάνοι το κάνουν αυτό: «κουρεύουν» τα χρέη συχνά, για να επιβιώσουν. Εδώ το «κούρεμα» είναι δύσκολο, γιατί σκοντάφτει στη Γερμανία…
Η.Ν.: Κι όμως, πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα άρθρο στους Financial Times, το οποίο υπογράφουν ηγετικά στελέχη των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι ασκούν κριτική στη Μέρκελ και προτείνουν να γίνει «κούρεμα» μέρους των χρεών της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της «επίφοβης» Πορτογαλίας…
Γ. Π.: Είναι προφανές ότι πρόκειται για αδιέξοδο, το έχουν πει ακόμη και τραπεζίτες. Δεν υπάρχει περίπτωση να πληρωθεί όλο αυτό το χρέος… Το «κούρεμα» δεν είναι λύση γιατί, με τα επιτόκια του 6%, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα είμαστε μία από τα ίδια. Άρα. απ’ ότι φαίνεται, οικονομικώς είμαστε σε ένα απόλυτο αδιέξοδο.
Η μόνη απάντηση θα ήταν αυτή η γνωστή του Τρίτου Κόσμου, στην κρίση του ’82: απεχθές δάνειο. Αυτό, όμως, σημαίνει κάποια πράγματα, όπως μη αναγνώριση του χρέους. Αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει εισαγωγές μηδενικές -ή, τουλάχιστον, με τεράστιες δυσκολίες- και κοινωνία πειθαρχίας. Σε ποια κοινωνία, όμως; Γιατί η Αργεντινή, που βρέθηκε σε αντίστοιχη κατάσταση, έχει το 50% της παγκόσμιας παραγωγής βοδινού κρέατος, δεν ήταν διαλυμένη παραγωγικά. Εδώ, επί 20-30 χρόνια, διαλυόταν σταδιακά το σύνολο του παραγωγικού ιστού. Ακόμα και τα στοιχειώδη αγροτικά προϊόντα τα εισάγουμε!
Ενδεχομένως να είναι μια υποχρεωτική λύση το απεχθές χρέος και, άρα, η μη αναγνώριση του. Δεν ξέρω τι σημαίνει από την άποψη της κοινωνίας, δεν ξέρω σε τι καταστάσεις επιπέδου Ψωροκώσταινας θα βρεθούμε και κατά πόσον η ελληνική κοινωνία, με την υπάρχουσα δομή της, θα μπορούσε να διαχειριστεί ένα τέτοιο βαρύ πρόταγμα, όπως η μη αναγνώριση του χρέους ή η έξοδος από το ευρώ…
Η. Ν.: Σε αυτό το τεύχος υπάρχει μια ανάλυση που παρουσιάζει την Ελλάδα ως μια χώρα που παραδοσιακά χρησιμοποιούσε τη λύση της κήρυξης πτώχευσης, προκειμένου να διαχειριστεί τα εκάστοτε χρέη της. Τις τελευταίες δεκαετίες, όμως, η «πτώχευση» δαιμονοποιήθηκε μεθοδικά, με αποτέλεσμα να απορρίπτεται ως λύση. θέλω το σχόλιο σας…
Γ. Π.: Σήμερα οι αγορές, τα χρηματοπιστωτικά κεφάλαια δρουν τοκογλυφικά… Με πολύ απλούς όρους, δεν συμφέρει τον ατομικό ή συλλογικό, μεσαίο ή μικρό καπιταλιστή, να επενδύσει τα χρήματά του σε μια παραγωγική διαδικασία που παράγει κάποια προϊόντα. Τον συμφέρει περισσότερο ο λεγόμενος «τουρμπο-καπιταλισμός». Άρα έχουμε μια τεράστια φούσκα τοκογλυφικού χρήματος. Οι αγορές έχουν μια πολιτική βούληση, η οποία είναι να μην υπάρχει πολιτική βούληση! Αυτό είναι κεντρικό.
Πρέπει απαραιτήτως να δούμε ότι υπάρχει η βούληση της μη πολιτικής βούλησης από την άποψη των εθνικών κρατών, ενδεχομένως και των άλλων ιστορικών συλλογικοτήτων ταξικής φύσης, αν και αυτές έχουν λίγο-πολύ «σκουπιστεί» από τον νεοφιλελευθερισμό… Τώρα, πλέον, μιλάμε για έναν πολυπολικό κόσμο, με συνασπισμούς κρατικών δυνάμεων, με αναδυόμενες περιφερειακές δυνάμεις κ.λ.π. κ.λ.π… Συνεπώς, δεν μιλάμε για έναν κόσμο που είναι κυβερνήσιμος από το όραμα μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης – όλο αυτό ήταν ένα μεγάλο μύθευμα, μια μεγάλη «αφήγηση» (είναι δικιά τους η λέξη…).
Τώρα ήρθε μια νέα μεγάλη αφήγηση, του «ειρηνευμένου μέλλοντος». Με λίγα λόγια, τελειώνουν πλέον οι συγκρούσεις μεταξύ των ομάδων γιατί, πολύ απλά, όπως το έλεγε η Θάτσερ, «δεν υπάρχει κοινωνία, δεν υπάρχουν ομάδες!». Αυτό είναι το κεντρικό μεθοδολογικό σκεπτικό, το οποίο εφαρμόζεται στους λεγόμενους «αδύναμους κρίκους» από άποψης ιδεολογικο-πολιτισμικής. Να λοιπόν που, στο μετα-εθνικό σύμπαν, αυτή η «κατασκευή του έθνους» που έλεγαν οι μεταμοντέρνοι, σκάει σε μια κοινωνία σαν την ελληνική, την ιρλανδική κ.λ.π. – τους αδύναμους κρίκους. Και αυτό που το επιτρέπει να συμβαίνει είναι η παντελής έλλειψη κοινωνικών αντιστάσεων, ειδικά στην Ελλάδα…

Αντίσταση των πολιτών

Η.Ν.: Εφόσον, λοιπόν, αναγνωρίζουμε την όλη στρατηγική, υπάρχει κάποιος αποτελεσματικός τρόπος αντίστασης των πολιτών; Εσείς π. χ. είστε μέλος του Μετώπου για τη Σωτηρία του Λαού και της Χώρας, πρόσφατα ο Μίκης Θεοδωράκης ανακοίνωσε την ίδρυση της «Σπίθας» – και υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα αντίδρασης. Πιστεύετε ότι αυτές οι ομάδες μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά προς αυτή την κατεύθυνση;
Γ. Π.: Πρώτα απ’ όλα, εγώ δεν θεωρώ πολύ εφικτό το ιδεολόγημα τού να ιδρύσουμε εδώ και τώρα νέα «ΕΑΜ» – αυτή είναι μια πολύ ωραία ιδέα που, όμως, είναι πολύ ευκολότερο να τη λες, παρά να την κάνεις.
Έχουμε το εξής «παράξενο»: τόσο καιρό, οι μετα-νεωτερικοί διανοητές και δήθεν στοχαστές, οι οποίοι έχουν ρημάξει τα πανεπιστήμια -και, συνεπώς, τα μυαλά των νέων ανθρώπων και δη της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, έχουν λυσσάξει με την απο-εθνοποίηοη (αυτοί το λένε «αντι-εθνικισμό», παίζοντας με μια έξυπνη λεξούλα και παρουσιάζοντας, έτσι, το σύνολο των εθνικών συνειδήσεων σαν «εθνικισμό»). Τόσο καιρό, λοιπόν, είχαν φαγωθεί με την αποδόμηοη των εθνικών συνειδήσεων.
Επειδή, όμως, ήταν προοδευτικοί, δεν μπορούσαν να καταργήσουν και τις κοινωνικές τάξεις…
Έλα που τώρα έσκασε το καθαρά ταξικό – μια ταξική σύγκρουση μεταξύ του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και του συνόλου των λαϊκών στρωμάτων που θίγονται! Άρα, μιλάμε για μια καθαρά ταξική αντιπαράθεση. Πού είναι τώρα οι αντιστάσεις της εργατικής τάξης; Μήπως, αποδομώντας το εθνικό στοιχείο, αποδομήθηκε και το σύνολο της ταξικής αντίστασης από κάτω; Δεν είναι, πάντως, κάτι καινοφανές…
Ο Μαρξ, στο Μανιφέστο, το είχε δηλώσει ρητώς: «το μοντέλο της ταξικής συνείδησης δεν μπορούν να το πάρουν, παρά από το μοντέλο της εθνικής συνείδησης, επεκτείνοντας το με ταξικούς όρους.» Κάτι σημαίνει αυτό! Ο πολιτισμός, η εδαφικότητα, άρα και η διεκδίκηση της πολιτικής κυριαρχίας επί κάποιου αγαθού, το οποίο ο λαός βλέπει ως εν δυνάμει δικό του, δημιουργεί ακριβώς τη συνθήκη που θα επέτρεπε στο κοινωνικό αίτημα της αύξησης μισθού να περάσει στο πολιτικό πεδίο και να καταστεί προϊόν διεκδίκησης… Αυτό τώρα αποδομήθηκε.
Η. Ν.: Για να επιτευχθεί αυτό που λέτε, όμως. προϋποθέτει πολύ χρόνο. Δεν μπορεί να είναι σημερινό…
Γ. Π.: Επί της ουσίας, η βάση της ενοχοποίησης του ελληνικού λαού (μια καραμέλα που πιπίλιζαν όλοι οι Πάγκαλοι, λέγοντας μας ότι «τα φάγαμε μαζί»…) έχει ρίζες πολλά χρόνια πριν -αυτή η αποδόμηση του πολιτικού δυναμισμού της κοινωνικής σκέψης καλλιεργήθηκε για τρεις δεκαετίες περίπου. Και μιλάμε γενικά, όχι μόνο για την Ελλάδα…
Αυτό χτύπησε κυρίως τις ασθματικά συγκροτημένες ευρωπαϊκές κοινωνίες – είναι πολύ φανερό στη Γαλλία: υπάρχουν ονόματα της Γαλλικής Ιστορίας, όπως ο Ροβεσπιέρος, τα οποία έχουν σχεδόν εξαφανιστεί ως «πολιτικώς μη ορθά»! Ακόμα και η Μασσαλιώτιδα έχει καταγγελθεί ως «πολεμοχαρές άσμα»!
Η. Ν.: Αυτά δεν απέχουν και πολύ από τα περιστατικά που έχουν σημειωθεί και στην Ελλάδα, με τα βιβλία της Ιστορίας…
Γ. Π.: Μα δεν καταλάβατε… Υπήρχαν εκπαιδευτικοί που έλεγαν ότι ο Κολοκοτρώνης έπρεπε να φύγει από την Ελληνική Ιστορία, γιατί ήταν αληθινός σφαγέας και ότι η στάση του ήταν εθνικιστική – αν όχι φασίζουσα. Οπότε, δεν μπορούμε να αναδεικνύουμε τέτοιους ανθρώπους ως ήρωες!
Η. Ν.: Πρόσφατα, μια μάλλον απρόσμενη (από πλευράς σχετικού περιεχομένου) αθηναϊκή εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο που έκανε λόγο για αδικαιολόγητες επιθέσεις στην κα Ρεπούση, η οποία «απλώς προσπαθούσε να κάνει τη δουλειά της»…
Γ. Π.: Ναι, ξέρω… Βάσει του σκεπτικού του lifestyle, οι επιστήμονες δέχονται επιθέσεις «από τα λαϊκά και αμόρφωτα στρώματα»… Μα μέσω lifestyle «περνούν» πολλές τέτοιες ιδέες! Αρχικά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει πολλούς εκλεκτούς επιστήμονες – και όχι μόνο στους τεχνο-επιστημονικούς τομείς. Το θέμα δεν είναι να στοχοποιήσουμε ένα συγκεκριμένο τμήμα, αλλά να εστιάσουμε το πρόβλημα στο «mainstream», που έχει ένα δικό του ρεύμα όσον αφορά την ιδεολογική αναπαραγωγή των στερεοτύπων, τα οποία επιβάλλονται εντέχνως στην ελληνική κοινωνία…

Μια νέα πολιτική θρησκεία

Η. Ν.: Έχετε δεχθεί επίθεση εν ώρα μαθήματος, στο Πάντειο, από ομάδα αναρχικών, με αφορμή το γεγονός ότι υπογράψατε ένα κείμενο της ΠΕΑΕΛ (Πανελλήνια Επιτροπή Αγώνα για τον Έλεγχο της Λαθρομετανάστευσης). Πώς εξηγείται από πλευράς Ψυχολογίας το γεγονός ότι, στην Ελλάδα, όποιος εκφράσει ανοιχτά τον προβληματισμό του σχετικά με τους λαθρομετανάστες ή σχετικά με τον χειρισμό των εθνικών θεμάτων χαρακτηρίζεται αμέσως «εθνικιστής» και περιθωριοποιείται;
Γ. Π.: Αυτό, αλλά και τα παραπάνω που λέγαμε, σχετίζονται με την «εγχάραξη» – πρόκειται για μια διαδικασία, κατά την οποία ο διδασκόμενος δεν έχει συνείδηση ότι μαθαίνει, αλλά το διδάσκον περιβάλλον έχει απόλυτη συνείδηση ότι διδάσκει. Οποιαδήποτε εκ των άνω κοινωνική επιρροή χρησιμοποιεί κατά κόρον τη μηχανική της εγχάραξης.
Συγκεκριμένες αντιλήψεις και ολόκληρες κοσμοθεωρίες εγχαράκτηκαν υπό το πρόσημο του έλλογου και του ορθού λόγου. Συνιστούν, δηλαδή, μια νέα πολιτική θρησκεία, με καθαρά φρονηματιστικό σκοπό και στόχο, όπως ακριβώς φρονηματιστικός ήταν και ο ρόλος της παραδοσιακής εθνοκεντρικής διδασκαλίας της Ιστορίας. Μόνο που, εκεί, η φρονηματιστική διδασκαλία αφορούσε τη συγκρότηση μιας εθνικής κοινωνίας, με τους όρους και τις αντιφάσεις της, ενώ τώρα αφορά το όραμα ενός ιδεολογήματος που ονομάζεται «παγκόσμια κοινωνία πολιτών»…
Αυτός, λοιπόν, είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης του συνόλου των κοινωνικών και πολιτικών φαινομένων, ο οποίος ανάγει την ομοιότητα όχι στον πολιτισμό, αλλά στη Φύση. Δημιουργεί ένα ψευδεπίγραφο πλαίσιο ανθρώπινων δικαιωμάτων προ-πολιτικής φύσης: ότι, δηλαδή, είμαστε όλοι ομιλούντα δίποδα! Ένας τέτοιος λόγος συγκρότησε το σύνολο αυτού του σκεπτικού, με το οποίο γαλουχήθηκαν κυριολεκτικά οι νέες γενιές, τα τελευταία 25-30 χρόνια.
Η. Ν.: Ειδικότερα στην Παιδεία πώς λειτούργησε αυτό το σχέδιο: «Εκσυγχρονίζοντας» π. χ. τα βιβλία;
Γ. Π.: Έχουν διατεθεί εκατομμύρια εκατομμυρίων για επιμόρφωση εκπαιδευτικών, ιδίως της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης! Αυτό έγινε με προγράμματα ευρωπαϊκά, για να «επιμορφωθούν» οι εκπαιδευτικοί – ενδεχομένως και οι γονείς… Στόχευσαν κυρίως τους δασκάλους και τους νηπιαγωγούς. Στόχευσαν το παλαιό εθνοκεντρικό πρότυπο μεταβίβασης αξιών, το οποίο ήταν τόσο σκληρά δομημένο, ώστε θεωρήθηκε «ταφόπλακα της γνώσης». Αυτούς τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι προφανώς ήθελαν να αναβαθμιστούν και να αποκτήσουν κύρος σε μια σύγχρονη κοινωνία, τους πλάκωσαν με αναρίθμητα σεμινάρια και ιδεολογήματα, τα οποία εκείνοι αποστήθισαν και, στη συνέχεια, τα μεταβίβασαν. Έτσι, δόμησαν κυριολεκτικά τη σκέψη τους και την ύλη που αυτοί διδάσκουν στα σχολεία… Τους μετέτρεψαν, δηλαδή, σε ιερείς κατώτερης βαθμίδας. Όλοι αυτοί, από τα ανώτατα κλιμάκια των ΜΜΕ και των πανεπιστημίων, μέχρι τα κατώτατα των δασκάλων, αποτελούν ένα ενιαίο ιερατείο μιας συγκεκριμένης πολιτικής θρησκείας, που έχει συγκεκριμένες πολιτισμικές και ιστορικές καταβολές εντός ενός από τα ρεύματα του λεγόμενου Διαφωτισμού!
Η. Ν.: Αυτό, προφανώς, το συνδέετε και με την επίθεση που έχετε δεχθεί…

Γ. Π.: Εάν δεν γίνει αντιληπτό ότι πρόκειται για μια πολιτική θρησκεία, με φρονηματιστικό ρόλο, η οποία παράγει πρακτικά ψευδο-κοσμοπολιτισμό (για την ακρίβεια βλαχο-κοσμοπολιτι-σμό, του αρχοντοχωριάτη ημιμαθούς), τότε δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς μπορούν να παράγονται και να αναπαράγονται εντός του πανεπιστημίου τέτοιες συμμορίες. Βεβαίως, η συμμορία που μου επιτέθηκε, οι λεγόμενοι «αντιεξουσιαστές» -οι οποίοι, προφανώς, δεν έχουν καμία σχέση με κανένα αναρχικό χώρο, ενδεχομένως καθοδηγούνται και από δυνάμεις περίεργες, εκ των άνω…
Η ηγεσία τέτοιων ομάδων θα μπορούσε να καθοδηγείται από πολλούς παράγοντες – θα μπορούσε, ας πούμε, να είναι και εντός του πανεπιστημίου, το οποίο έχει ήδη καταληφθεί από μια ψευδο-προοδευτική χούντα… Θα μπορούσε, όμως, να είναι και εκτός, από εκείνους τους παράγοντες που στέλνουν κουκουλοφόρους στις διαδηλώσεις…
Η άλλη ομάδα που εξυπηρετεί αυτή την κατάσταση είναι οι «χρήσιμοι ηλίθιοι», που έλεγε ο Λένιν, οι οποίοι τους ακολουθούν. Είναι παιδάκια, γαλουχημένα με τέτοιες μπουρδολογίες από την παιδική τους ηλικία, τα οποία αναπαράγουν -ενδεχομένως με καλή διάθεση- διάφορα ψευδο-αντιεθνικιστικά ιδεολογήματα, που τους κάνουν να αισθάνονται αντι-ρατσιστές. Αλλά. στην πραγματικότητα, είναι ρατσιστές: είναι οικειόφοβοι! Μισούν, δηλαδή, τη δική τους ομάδα, τη δική τους καταγωγή. Αυτό είναι χαρακτηριστικό κάθε επαρχιώτη. Ακούγεται ελιτίστικο αυτό που λέω, λυπάμαι γι’ αυτό… Στη θέση του παλαιού εθνικο-σοσιαλισμού, αναπτύσσεται πλέον μια νέα μορφή σοσιαλ-κοσμοπολιτικού φασισμού. Αυτά. λοιπόν, είναι τα «τάγματα εφόδου» του σοσιαλ-κοσμοπολιτισμού.

Λαθρομετανάστευση και ελληνική κοινωνία

Η. Ν.: Έχετε ισχυρή άποψη και για το θέμα των λαθρομεταναστών που, για τις ομάδες που λέγαμε παραπάνω, είναι ένα θέμα-«κοκκινο πανί»…
Γ. Π.: Το θέμα εδώ είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι παραβλέπουν -και εσκεμμένα παραβλέπουν- το πώς δημιουργήθηκε η νέα αστική συνείδηση, και στον εαυτό τους ακόμα. Γιατί όλοι αυτοί εγκατέλειψαν την παραγωγική εργασία, «για να σπουδάσουν» και να γίνουν κάτι «πιο διακεκριμένο», βάσει της νέας αστικής συνείδησης, στις πλάτες των μεταναστών που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν! Αυτό, φυσικά, όσον αφορά τον μετανάστη που εργάζεται… Το θέμα της λαθρομετανάστευσης είναι άλλο…
Η. Ν.: Στο εν λόγω δισέλιδο κείμενο της ΠΕΑΕΛ αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι η λαθρομετανάστευση χρησιμοποιείται ως γεωπολιτικό όπλο…
Γ. Π.: Αυτό, πλέον, το λένε όλοι! Και αυτό, όμως, χρησιμοποιείται στην πλάτη των μεταναστών…
Η. Ν.: Όλοι το ξέρουμε, λοιπόν, στη θεωρία. Γιατί δεν γίνεται κάτι δραστικό για να αντιμετωπιστεί η όλη κατάσταση;
Γ. Π.: Δυστυχώς, υπάρχουν δύο λύσεις στο θέμα αυτό: στην πρώτη περίπτωση, η μία εθνοτική κοινωνία διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθη – γιατί, αντίθετα με τους σοοιαλ-κοσμοπολίτες και τους μετα-μοντέρνους, το Ισλάμ έχει τη δυνατότητα να συσπειρώνει, να δείχνει με το δάκτυλο τον εχθρό, να κινείται μεθοδευμένα, αλλά να μην είναι και χειρίσιμο από τις αγορές. Νομίζετε ότι συμφέρει τον ιμπεριαλισμό (ας χρησιμοποιήσω μια γενικότερη έκφραση) η ισλαμοποίηση της Ελλάδας; Αυτό θα σήμαινε ότι όλο αυτό το σοσιαλ-κοσμοπολιτικό οικοδόμημα θα φτάσει στα Τάρταρα! Το ότι αυτοί οι αφελείς και ανόητοι δεν το καταλαβαίνουν, είναι δικό τους πρόβλημα… Το Ισλάμ δεν μεταμοντερνίζεται – από αυτή την άποψη, εγώ είμαι ισλαμόφιλος! Οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα δεν μπορεί να κρατήσει τα κεκτημένα της, πεθαίνει! Αυτό λέει η Ιστορία! Και όλα αυτά του τύπου «η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ» είναι πραγματικοί μύθοι… Μια χαρά πεθαίνει και μια χαρά διαλύεται!
Αυτό που λέω δεν θα αρέσει στους σκληρούς εθνικιστικούς κύκλους. Είναι πολύ εύκολο να διαλυθεί η Ελλάδα – και δεν εννοώ μόνο δημογραφικά. Αυτό είναι το προφανές… Εννοώ να πεθάνει πολιτισμικώς. Διότι, ουσιαστικά, ο «πολυπολιτισμός» της θα ενισχύσει ένα «μονοπολιτισμό», ο οποίος ξέρει να κόβει κεφάλια! Ας το σκεφτούν αυτό, λοιπόν, όλοι οι «αντι-εθνικιστές» – οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μικροαστοί εξαθηναϊσμένοι που, με κάποιες αρπαχτές του μπαμπά και της μαμάς, έμειναν στα βόρεια προάστια και νομίζουν ότι είναι ασφαλείς. Αλλά, αφού αλωθούν οι λαϊκές συνοικίες, τα προβλήματα με τους μετανάστες θα προχωρήσουν και στις υπόλοιπες – και τότε να δούμε τι θα λένε…

Στην Ελλάδα του 2100

Η. Ν.: Ας πάρουμε, λοιπόν, το κακό σενάριο ότι η χώρα «πεθαίνει». Τι σημαίνει αυτό στην πράξη για την Ελλάδα του 2100;

Γ. Π.: θα είσαι είτε εν μέρει εξισλαμισμένος, είτε θα ζεις με κάποιες διαδικασίες παράξενης εξ-αμερικανοποίησης σε ψευδο-πολυπολιτισμικές κοινωνίες όπου, ουσιαστικά, οι κοινωνικές συγκρούσεις θα εκφέρονται μέσω πολιτισμικών ιδεολογημάτων… Θα ζεις, δηλαδή, σε μια κοινωνία διαλυμένη, ανίκανη να αντισταθεί. Αυτή τη στιγμή, φυσικά, λειτουργούμε με σενάρια – με το σενάριο του εξανδραποδισμού της Ελλάδας, με το σενάριο της υποθήκευσης του μέλλοντος της (ήδη αυτό έχει τεθεί σε εφαρμογή, με την υπογραφή του μνημονίου). Δεν μπορεί κανείς να πει με σιγουριά ότι αυτό είναι το μέλλον…
Και τώρα, ξαφνικά, έχουμε ανακαλύψει ότι αυτός ο λαός -τον οποίο έχουν κατακρεουργήσει τόσα χρόνια οι αντι-λαϊκιστές- δεν έχει αντιστάσεις. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει ένα ηλικιακό χάσμα: οι κάτω των 40 και οι άνω των 40. Και αυτό φάνηκε στα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008 – ένα κίνημα καθαρά μηδενιστικό, το οποίο τότε, με τη δολοφονία του παιδιού από τον αστυνομικό, βρήκε το έρεισμα να βγει στους δρόμους και να διαδηλώσει. Που πήγαν όλοι αυτοί; Σήμερα δεν υπάρχει κανένας…

Η. Ν.: Οι πνευματικοί άνθρωποι δεν πρωτοστατούν στην αντίσταση σε τέτοιες περιπτώσεις;

Γ. Π.: Όοον αφορά τα πανεπιστήμια και τους πανεπιστημιακούς, αυτοί υποτίθεται ότι θεωρούνται «πιο ευαίσθητοι» πολιτικά και πολιτιστικά. Είναι, όμως, πολλοί από αυτούς που έχουν πάρει κάποια εκατομμυριάκια από προγράμματα, για να μην πολυφωνάζουν. Αυτοί είναι και οι πιο απόντες.

Η. Ν.: Μου είπατε ότι για τη σημερινή κατάσταση υπάρχουν δυο λύσεις. Η μία είναι να διαλυθεί η κοινωνία. Η άλλη;

Γ. Π.: Η άλλη είναι η αντίσταση. Τι θα πει, όμως, «αντίσταση»: πρώτον είναι να ζητήσεις από το κράτος τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης. Πώς θα γίνει αυτό; Θα τους ζητήσουμε να γυρίσουν πίσω; Δεν πρόκειται να το κάνουν, γιατί και αυτοί προέρχονται από κατεστραμμένες οικονομίες. Ενδεχομένως, θα ήθελαν να πάνε στην Ευρώπη. Αλλά η Ευρώπη δεν είναι αποθήκη σωμάτων. Ακόμα και μέσα από τον μετα-μοντέρνο εκσυγχρονισμό τους, εκεί έχουν πολύ αυστηρότερους κανόνες διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού. Πού είναι, λοιπόν, η αποθήκη; Εδώ! Είμαστε και το σύνορο… και μια χαρά αποθήκη!
Εν τέλει, η αντίσταση βλέπω δυστυχώς να τείνει προς τα ακροδεξιά, προς το πραγματικά ρατσιστικό άκρο. Θα πέσει σφαγή, θα γίνει μακελειό! Αυτή είναι πάντα η ιστορία των κοινωνικών και πολιτισμικών συγκρούσεων…
Αυτό δεν είναι, προφανώς, κάτι που πρέπει να το επιθυμείς! Αφού, όμως, τόσο καιρό άφησαν αυτό το φαινόμενο να εξελίσσεται και οποιαδήποτε αντίσταση χαρακτηρίστηκε αμέσως «εθνικισμός» και «ρατσισμός», οι άνθρωποι των λαϊκών συνοικιών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα έχουν φτάσει στο σημείο να λένε «Ναι, είμαι ρατσιστής!», επαναλαμβάνοντας το στερεότυπο που τους επέβαλε η ψευδο-προοδευτική χούντα! Εγώ που αντιπαθώ σφόδρα τους ρατσιστές και τους εθνικιστές, δεν νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι εθνικιστές! Βρίσκω ότι είναι σαστισμένοι, μπερδεμένοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν ξέρουν πλέον πώς να αυτο-χαρακιηριστούν…
Ανοίγεται , λοιπόν, όπως το βλέπω εγώ. ο δρόμος για την κλασική, παραδοσιακή ακροδεξιά.
ΗΝ

http://www.nexushellas.gr/
Μηνιαίο Περιοδικό

H επικείμενη καταστροφή και μουσουλμανοποίηση της χώρας

23 Ιανουαρίου 2012

Του Θεόδωρου Κατσανέβα – Καθ. Παν/μίου Πειραιώς

Η εισβολή

Η σημερινή οικονομική καταστροφή μας έχει αποπροσανατολίσει από έναν μεγαλύτερο κίνδυνο: την ταχύτατη αλλοίωση της εθνολογικής σύνθεσης της χώρας, και τελικά τη μουσουλμανοποίησή της. Το ενδιαφέρον όλων επικεντρώνεται στις επόμενες εκλογές και όχι στις επόμενες γενιές όπως θα έπρεπε. Σύμφωνα με τη ρεαλιστική όσο και εφιαλτική αυτή πρόβλεψη, σε 10-20 χρόνια, η Ελλάδα όπως την ξέρουμε σήμερα, δε θα υπάρχει πια. Σε δέκα χρόνια, εδώ στο καλύτερο οικόπεδο της γης που έχει μπει στο μάτι πολλών, θα κατοικούν 4-5 εκατ. μουσουλμάνοι νεαροί σε ηλικία, έναντι 8-9 εκατ. γερασμένων Ελληνογενών. Τότε, θα είναι αδύνατο να σταματήσει η συνέχιση της μαζικής εισβολής και του πολλαπλασιασμού της, με δεδομένο ότι οι γυναίκες-μουσουλμάνες γεννούν πέντε παιδιά κατά μέσο όρο, έναντι λιγότερο από ένα των Ελληνίδων.
Σύμφωνα με έγκυρες και διασταυρωμένες πληροφορίες μας, σήμερα εισβάλλουν στη χώρα, κατά κύριο λόγο από τον Έβρο, 200.000-250.000 κυρίως μουσουλμάνοι από την Αφρική και την Ασία. Σε δέκα χρόνια, θα ανέρχονται σε 2-2,5 εκατ. και μαζί με τους εδώ εγκατεστημένους που υπολογίζονται σε 1,8 εκατ. (συμπεριλαμβανομένων αυτών της Δυτικής Θράκης, μαζί με γεννήσεις της τάξης των 500.000), θα ανέρχονται σε πάνω από 4 εκατ. Το δόγμα Οζάλ «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από εδώ μεριά», βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, όπως αποδείχτηκε και από τις μυστικές εκθέσεις που βγήκαν στη δημοσιότητα, ύστερα από τις αποκαλυπτικές δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού Γιλμάζ για δολιοφθορές σε βάρος της χώρας μας.
Το τραγικό είναι ότι, με την έλευση του άτεγκτου Μνημονίου και την ερημοποίηση της αγοράς εργασίας, πολλά νέα παιδιά, αλλά και νοικοκύρηδες νόμιμοι μετανάστες, φεύγουν από τη χώρα σε αναζήτηση μιας καλύτερης μοίρας στον ήλιο. Και έτσι, η χώρα μουσουλμανοποιείται με μαθηματική βεβαιότητα. Και αυτό λέγεται με όλο το σεβασμό που οφείλεται στη θρησκεία αυτή και σε κάθε ένα μουσουλμάνο ξεχωριστά.

Οι δουλέμποροι και η Αθηναϊκή ζούγκλα

Σε αντίθεση με το παρελθόν, όταν το ταξίδι των μεταναστών γινόταν με μύριες όσες δυσκολίες και κινδύνους, σήμερα τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί. Οι τουρκικές αερογραμμές έχουν καθιερώσει απ’ ευθείας τακτικές πτήσεις από όλες ή τις περισσότερες χώρες εισαγωγής τους, με διαμονή «τράνζιτ» στην Τουρκία και αμέσως μετά στην Ελλάδα. Τα αεροπλάνα της Turkish Airlines κάνουν χρυσές δουλειές μεταφέροντας καθημερινά εκατοντάδες λαθρομετανάστες από το Λάγος της Νιγηρίας, την Άκρα της Σομαλίας, την Καζαμπλάκα του Μαρόκου, το Καράτσι του Πακιστάν, την Ντάκα του Μπακλαντές, την Αλγερία, τη Σομαλία, το Σουδάν, την Αίγυπτο, το Λίβανο, το Ντουμπάι, κλπ. Οι μετανάστες εγκαθίστανται προσωρινά σε δουλεμπορικά ξενοδοχεία των περιοχών Κουμ Καπί και Γελσικόι στην Κωνσταντινούπολη, υπό την αιγίδα του βαθέως τουρκικού κράτους. Σύντομα διέρχονται τον Έβρο περίπου ανενόχλητοι και όσοι το επιθυμούν, καταφεύγουν στις ελληνικές αρχές, όπου τελικά τους χορηγείται έγγραφο που αναγράφει ότι υποχρεούνται να φύγουν από τη χώρα σε διάστημα ενός μηνός!

Από την Αλεξανδρούπολη επιβιβάζονται στα τραίνα των ελληνικών σιδηροδρόμων και καταλήγουν στο τραγικό Αθηναϊκό γκέτο, όπου τους παραλαμβάνουν οι εδώ συνεργάτες των δουλεμπόρων και τους εγκαθιστούν σε βρωμερές πολυκατοικίες. Ακολουθεί η ένταξή τους στα κυκλώματα των συμμοριών, των ναρκωτικών, της πορνείας, της παιδεραστίας, της εμπορίας οργάνων, σε όλη την απαίσια αυτή εγκληματική βιομηχανία με ετήσιο τζίρο άνω του 1,5 δισ. ευρώ που ταΐζει και πολλούς «φιλάνθρωπους» και έχει μεταβάλει το κέντρο της Αθήνας σε ζούγκλα.
Το 80% της εγκληματικότητας και ειδικότερα της βαριάς εγκληματικότητας, διενεργείται διαπιστωμένα από παράνομους μετανάστες, που ανέρχονται σήμερα στο 15%-20% του πληθυσμού. Και επειδή στις φυλακές υπάρχει το αδιαχώρητο, κάθε 1-2 χρόνια, αφήνονται ελεύθεροι για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους, Οι δουλέμποροι και οι συνεργάτες τους, αν είναι δυνατόν, κυκλοφορούν ελεύθεροι. Αφού έχει γίνει γνωστό ότι η χώρα είναι ξέφραγο αμπέλι, εδώ συρρέουν από παντού τα πλέον εγκληματικά στοιχεία που επικαλούνται πολιτικούς διωγμούς στη χώρα τους. Έτσι, αλλοιώνεται όχι μόνο η ποσοτική αλλά και η ποιοτική σύνθεση των κατοικούντων εδώ, που από χώρα μεταβάλλεται σε χώρο-αποθήκη. Την ίδια ώρα, σε μεγάλα μέσα μαζικής επικοινωνίας γίνεται αναφορά σε «φασισταριό», σε «εθνοπαρανοϊκούς καραγκιόζηδες» που αντιδρούν στο να δοθεί «συλλήβδην η ιθαγένεια σε όλους τους μετανάστες…»! (Τα Νέα, 5/1/2012).

Λεφτά υπάρχουν

Η αρμόδια για τη μετανάστευση Κοινοτική Επίτροπος Σεσίλια Μάλστρομ, επέκρινε τη χώρα μας τελευταία, γιατί δε φροντίζει να απορροφήσει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που είναι διαθέσιμα από Κοινοτικά κονδύλια για την κατασκευή του φράκτη στον Έβρο, τη δημιουργία κέντρων υποδοχής, την επαναπροώθηση μεταναστών κλπ. Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής, απάντησε «υπερηφάνως» ότι, για τους σκοπούς αυτούς θα χρησιμοποιήσουμε δικούς μας πόρους. Προφανώς του έχει μείνει ακόμα το προεκλογικό κουσούρι ότι «λεφτά υπάρχουν»! Γεγονός είναι ότι, η ελληνική κυβέρνηση, ο Δήμαρχος της Αθήνας κ. Καμίνης, με την αγαστή συμπαιγνία των «φιλάνθρωπων» με το αζημίωτο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και αρκετών μέσων μαζικής επικοινωνίας, κωφεύουν ανεπίτρεπτα ή συνηγορούν για το έγκλημα που συντελείται σε βάρος της χώρας.

Οι εταίροι μας σφυρίζουν αδιάφορα

Αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση μάς αντιλαμβάνεται ως παραπαίδι και οι εταίροι μας το παίζουν φιλάνθρωποι, όταν η εισβολή λαθρομεταναστών δεν τους αφορά. Ξεσηκώνονται όταν συλληφθούν 1-2 παράνομοι μετανάστες στη χώρα τους και με συνοπτικές διαδικασίες τον στέλνουν στη «χωματερή» της Ελλάδας. Δεν καταργούν το Δουβλίνο ΙΙ που επιβάλλει την υποχρεωτική επιστροφή παράνομων μεταναστών από Ευρωπαϊκές χώρες στην πρώτη χώρα εισαγωγής τους που είναι κυρίως η Ελλάδα, από όπου εισέρχεται το 90% των εισβολέων. Μας απειλούν με έξωσή μας από τη συνθήκη Σένγκεν γιατί δεν παίρνουμε επαρκή μέτρα για την παρεμπόδιση εισαγωγής λαθρομεταναστών και την ίδια ώρα, μας εγκαλούν για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων !
Οι εδώ «φιλάνθρωποι» εκπρόσωποι της επιλεγόμενης Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, κάνουν ό,τι μπορούν για να διευκολύνουν την εισβολή. Αλλά ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν ενδιαφέρονται για να πείσουν χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Αλγερία, η Νιγηρία, κλπ., που βρίσκονται υπό δυτική επιρροή, να υπογράψουν συμφωνία επανεισδοχής των ομοεθνών τους που εισρέουν με αλματωδώς αυξανόμενο ρυθμό στη χώρα μας μέσω της Τουρκίας, η οποία παραμένει χώρα υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή οικογένεια.

Η βιομηχανία της «φιλανθρωπίας»

Στην Ελλάδα του παράλογου και της παραλυσίας, η δουλεμπορία σήμερα αντιμετωπίζεται περίπου ως πλημμέλημα. Όταν η αστυνομία, που έχει ενεργοποιηθεί ικανοποιητικά τελευταία, συλλάβει δουλεμπόρους, τα δικαστήρια, υποχρεώνονται από την ισχύουσα νομοθεσία, να τους αφήσουν ελεύθερους με εγγύηση, με χαϊδέματα ποινών. Οι δουλέμποροι εισπράττουν 3.000-6.000 το κεφάλι για τη διακίνηση του «εμπορεύματος», οι συνεργάτες τους ιδιοκτήτες των βρωμερών πολυκατοικιών στα γκέτο της Αθήνας ενθυλακώνουν φοροδιαφεύγοντας 3-7 ευρώ την ημέρα ανά άτομο δηλ. 20.000-70.000 ευρώ το μήνα, οι έμποροι ναρκωτικών, πορνείας, παιδοφιλίας και διακίνησης ανθρώπινων οργάνων, θησαυρίζουν, όπως και μη-κυβερνητικές οργανώσεις και διάφοροι δικηγορίσκοι και παρατρεχάμενοι.
Είναι πολλά τα λεφτά και η «βιομηχανία της φιλανθρωπίας» ακμάζει την ίδια ώρα που η χώρα παρακμάζει. Τα ξενοδοχεία και οι επιχειρήσεις στο κέντρο κλείνουν και το παραεμπόριο οργιάζει. Οι περιοχές στο κέντρο και γύρω απ’ αυτό ζουν έναν καθημερινό εφιάλτη. Και οι «ιθαγενείς» που διαμαρτύρονται χαρακτηρίζονται ρατσιστές από «κορακοφιλάνθρωπους» ή αφελείς που δηλώνουν αριστεροί, αλλά αγνοούν βασικές αρχές της αριστερής αντίληψης και ειδικότερα της μαρξιστικής. Η οποία δεν αποδέχεται τη φιλανθρωπία και θεωρεί τη μετανάστευση εργαλείο του διεθνούς καπιταλισμού για την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Στο θέατρο του παράλογου της σημερινής ελληνικής πραγματικότητας, παραβλέπεται το αυτονόητο γεγονός ότι το πρόβλημα της τεράστιας παγκόσμιας φτώχειας του 1 δισ. των λιμοκτονούντων διεθνώς, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, δεν μπορεί να λυθεί μεμονωμένα από τη φιλανθρωπία και μάλιστα από την «Ψωροκώσταινα». Η οποία μεταβάλλεται από τους «κουτόφραγκους» σε χώρο εναπόθεσης ανθρώπινης δυστυχίας και χώρο υπό διάλυση. Η χώρα Λιβανοποείται, Βοσνιοποιείται και μουσουλμανοποιείται με τα συνακόλουθα της εγκληματικότητας, της μπούρκας, της σαρίας, τα τόσο συμπαθή αυτά πολιτιστικά πρότυπα για τους αριστεροδεξιόφρονες που έχουν επιβάλλει και την πολιτικοδημοσιογραφική τους ηγεμονία.

Τι κάνουμε

Η χώρα μας, οφείλει να θωρακίσει τα σύνορά της, να ενισχύσει την Αστυνομία Αλλοδαπών και να αξιοποιήσει το πλούσιο δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων που σκοπός τους είναι η προστασία των συνόρων. Να εξαρθρώσει και να θεσπίσει αποτελεσματικά εξοντωτικές ποινές για τους δουλεμπόρους και τους συνεργάτες τους. Να προωθήσει τη δημιουργία «Οργανισμού για τους Μετανάστες», ο οποίος με τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. θα στελεχωθεί από αξιόμαχα στελέχη έξω από το κύκλωμα των «κορακοφιλανθρώπων», αναλαμβάνοντας την προσωρινή μετεγκατάστασή των λαθρομεταναστών μακριά από το κέντρο της Αθήνας. Να παράσχει πολιτικό άσυλο στους πραγματικούς πολιτικούς πρόσφυγες κατανέμοντάς τους στις χώρες της Ε.Ε. ανάλογα με τον πληθυσμό τους. Να επαναπροωθήσει τους παράνομους μετανάστες με ναυλωμένα αεροπλάνα στην πατρίδα τους, συνάπτοντας άμεσα συμφωνίες επανεισδοχής με χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Σομαλία, η Νιγηρία, η Αλγερία, κλπ. που βρίσκονται υπό δυτική επιρροή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να συμμορφώσει την Τουρκία με την απειλή αναστολής των ενταξιακών διαδικασιών και άλλων κυρώσεων και να αναθεωρήσει τον κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ. Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε ευρωπαϊκό εφαλτήριο της διεθνούς τρομοκρατίας.
Το αρχηγείο της Frontex να μετεγκατασταθεί από την Πολωνία (!) στην Ελλάδα. Και το μεγαλύτερο ποσό που διατίθεται για τους ίδιους σκοπούς, να διατεθεί στη χώρα μας, αφού από εδώ εισρέει το 90% των παράνομων μεταναστών. Ταυτόχρονα, η ελληνική πολιτεία οφείλει να εντάξει τους νόμιμους μετανάστες, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις όπως ισχύει διεθνώς, στον κοινωνικό της ιστό και σταδιακά να τους παραχωρήσει την ελληνική ιθαγένεια. Να δεχτεί τους πραγματικούς και όχι τους δήθεν πολιτικούς πρόσφυγες ανάλογα με τον πληθυσμό της. Να απαγορεύσει τη λειτουργία πολλών πρακτορίστικων ψευτο-Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, αφού ελεγχθεί η οικονομική τους διαχείριση και οι επικεφαλείς τους σταλούν στον Κορυδαλλό. Να θεσπίσει πολιτική διακριτικών επιλογών εισδοχής και νομιμοποίησης μεταναστών, με κριτήρια τις χώρες καταγωγής και τις επαγγελματικές τους ειδικότητες, όπως κάνουν όλες οι χώρες παντού σε θέματα μετανάστευσης. Η ελληνική πολιτεία οφείλει να σεβαστεί τους νοικοκυραίους μετανάστες που ζουν ειρηνικά εδώ, καταβάλλουν φόρους, ασφαλιστικές εισφορές και αναγνωρίζουν την πολιτιστική μας ταυτότητα και τη γλώσσα. Γι’ αυτό, πρέπει να αρθούν οι αδιέξοδες αντιρρήσεις για τη δημιουργία μουσουλμανικού τεμένους και νεκροταφείου στην Αττική.

Παράλληλα, χρειάζεται να απλοποιηθεί και να συγκεκριμενοποιηθεί η νομοθεσία και διοικητική πρακτική για τους νόμιμους μετανάστες και να αρθούν οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που τους ταλαιπωρούν, τους καθιστούν υποχείριους σε εκμετάλλευση από κυκλώματα και οδηγούν σε απώλειες πολλών δισ. για το χειμαζόμενο κρατικό προϋπολογισμό. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν πρέπει να αφεθεί να μας υπερκεράσουν αριθμητικά. Η χώρα χρειάζεται «φράκτη» για τους παράνομους εισβολείς σε όλα τα σύνορά της και «πόρτες» απ’ όπου θα επιτρέπεται η νόμιμη είσοδος με επιλεκτικά κριτήρια. Στην πραγματικότητα, λόγω της υπογεννητικότητας του ελληνικού πληθυσμού που πρέπει να ενισχυθεί με ιδιαίτερα ισχυρά κίνητρα, χρειαζόμαστε τους νόμιμους μετανάστες και κυρίως αυτούς που μπορούν να συμβιούν ειρηνικά με τον ελληνικό πληθυσμό και να συμβάλλουν στην οικονομική της ανάπτυξη της χώρας και την πληθυσμιακή της αναγέννηση. Αλλιώς, η μουσουλμανοποίηση της ελληνικής γης με την παράδοση των 2000 χρόνων ιστορίας, αποτελεί μόνο θέμα χρόνου.

Αν δεν υπάρξει σοβαρή ισχυρή βούληση με επίκεντρο τις γραμμές αυτές, η Ελλάδα θα μεταβληθεί σε χώρο εμφύλιου σπαραγμού χωρίς μέλλον. Με το Μνημόνιο και τη μαζική εισβολή παράνομων μεταναστών, μας κλέβουν τη χώρα. Γι’ αυτό, χρειάζεται μια πολιτική ηγεσία που ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα της και για το μέλλον της. Μια ηγεσία της πατριωτικής ευθύνης, της γνώσης, της χρηστής και έντιμης διοίκησης, της αποτελεσματικότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτήν την ώρα, βρισκόμαστε σε πόλεμο. Οφείλουμε να παραμερίσουμε αυτά που μας χωρίζουν και να αναδείξουμε αυτά που μας ενώνουν. Και στη διαδρομή της ιστορίας του, ο Ελληνισμός έχει αποδείξει ότι αυτό μπορεί να το κάνει.

* Ο κ. Θεόδωρος Κατσανέβας είναι Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς

Υπογραμμίσεις Α. Γαλάνη