“ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ”

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)

Αξιοδάκρυτοι έχουν καταντήσει οι υπόλογοι αξιωματούχοι υπολογιστές και υπολογίστριες που διαρκώς πέφτουν έξω στους υπολογισμούς τους.
Ποια (ενδημική, κομματική) κατάρα δεν επιτρέπει την τοποθέτηση υπολογίσιμων υπαλλήλων, διευθυντών, υπουργών σε
υπεύθυνες θέσεις;
Γιατί θα πρέπει οι διάφοροι υ π ο λ ο γ ι σ μ ο ί να γίνονται ερασιτεχνικά /στο πόδι;
Γιατί επιμένουν οι (εκάστοτε) κρατούντες να είναι όλα –σχεδόν – σχεδιασμένα / υπολογισμένα ώστε να εξυπηρετούνται οι εισπρακτικές σκοπιμότητες εκείνων και όχι τα συμφέροντα των πολιτών;
Προσπαθώντας να λησμονήσουμε – προσωρινά και λόγω θερινής ροστώνης – τα αλήστου μνήμης μέτρα πετρελαίου θέρμανσης, μας έρχονται νέοι φόροι, αλλά το τρισχειρότερο: νέες δηλώσεις / ομολογία αποτυχίας διενέργειας ορθών υπολογισμών από μέρους του κ. Υπ/γου οικονομικών:
«Ο φόρος, δεν υπολογίστηκε με βάση τα εισοδήματα των πολιτών» (!!!).
Τότε πως; Προδήλως ο κος – εκτός από προκλητικότητα – εμφανίζει και άλλες αρετές, όπως άγνοια . Αγνοεί :
Το Σύνταγμα (φοροδοτική ικανότητα / δυνατότητα των Ελλήνων) .
Την πολιτική διάσταση / αποστολή μιας Κυβέρνησης.
Την ειδοποιό διαφορά (εννοιολογική σημασία) των όρων: Υπολογίζω / Υπολογισμοί (ως: μαθηματική / αριθμητική πράξη) και των: Υπολογισμών (ως: υστεροβουλία, σκοπιμότητα μικροπολιτικαντισμού).
Τις προτεραιότητες: Ο,τι προέχει το ευ ζην των πολιτών και όχι των αριθμών.
Αυτή η – επιεικώς – συγχυτική εικόνα των κυβερνώντων προξενεί απογοήτευση, σύγχυση, αλλά και σύγχιση στους ιθαγενείς. (Σ.Σ Άγνωστο τι θα γίνει σε περίπτωση που θα αγριέψουν).
Υπολογίζοντας χωρίς τον ξενοδόχο, ανατίθενται οι υπολογισμοί σε ασημαντότητες με αποτέλεσμα να είναι αδύνατος ο υπολογισμός των συνεπειών. Οι εξουσιαστές μας φαίνεται πως δεν υπολογίζουν κανέναν και τίποτα προκειμένου να πιάσουν τους στόχους τους.
Θα το ξαναγράψω: βαθαίνει ανησυχητικά – διαρκώς και αυτοχειριαστικώς – το χάσμα ανάμεσα στους πολίτες και το Κράτος (… των πολιτών; ) με αυτές τις καταδικαστικές πρακτικές διαχωρισμού ανάμεσά τους.
Τι απομένει ; Όχι και πολλά. Δύο τινά:
Ή οι εξουσιαστές αλλάζουν γραμμή πλεύσης /ρότα (Σ.Σ ήμουνα νιός και γέρασα)

Ή οι εξουσιαζόμενοι αντιδρούν:
Σε πρώτη /εκλογική φάση, τους περιθωριοποιούν, τους στέλνουν σπίτι τους.
Σε δεύτερη (αν αποτύχει η πρώτη προσπάθεια) συγκρούνται μαζί τους.
Η νέα πορεία στις σχέσεις τους έχει δρομολογηθεί υποχρεωτικά. Νομοτελειακά.

Υ.Γ Ας το αντιληφθούν επιτέλους, δεν γίνεται να προχωρήσουμε είτε αγνοώντας είτε ανιπαλεύοντας ο ένας τον άλλον, ή εκδικούμενοι οι μεν τους δε.
Κράτος και πολίτες είναι (πρέπει να είναι) – εξορισμού – ένα και το αυτό. Σιαμαία αλληλοεξαρτώμενα για τη συμβίωση / επιβίωσή τους.
Ας μην επιχειρούν οι αδέξιοι, άσχετοι ΚΟΜΜΑΤΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΙ / ΚΟΜΜΑΤΟΕΓΧΕΙΡΗΤΕΣ θανατηφόρες επεμβάσεις διαχωρισμού.