Προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα

Αγαπητέ μου Πρόεδρε,
πριν από 7-8 μήνες μέσω F/B σου έστειλα ένα μήνυμα και παρακάλεσα τον κ. Σκουρλέτη να σου το δώσει. Το μήνυμα εκείνο σου έλεγε, ότι καλό είναι να βλέπεις τους εκπροσώπους της διοίκησης της Εκκλησίας (Αρχιεπίσκοπο κ.λ.π) αλλά πιο χρήσιμο θα ήταν να επικοινωνήσεις με το
πλήρωμα της Ορθοδοξίας που είναι οι απλοί χριστιανοί, και ανήκουν σ’ όλα τα κόμματα.

Πρόσφατα, επισκέφθηκες το Άγιον Όρος και προκάλεσες πολλές αντιδράσεις ακόμα και από στελέχη του κόμματός σου, όπως η κα Ελένη Πορταλιού κ.α και μου έκανε εντύπωση πόσο μπροστά είσαι και πόσο πίσω και οπισθοδρομικοί είναι μερικοί που θέλουν να σε ποδηγετήσουν.
Αγνοούν οι αφελείς, ότι το σημερινό 30-35% του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έγινε μέσα σε 2-3 χρόνια αριστερό, ούτε πρεσβεύει τις απόψεις του φίλου μου, του Παν. Λαφαζάνη ή της κας Πορταλιού. Κι αν κατορθώσεις να μεγαλώσεις τα ποσοστά και να ρθείς στην εξουσία, θα το κάνεις γιατί είσαι ανοιχτό μυαλό και δεν εμποδίζεις τον απλό πολίτη να μπει στο ναό και να προσκυνήσει! Κι όπως έλεγε ο Γ. Παπανδρέου, στο ναό μπαίνουν όλοι, στο ιερό βήμα, όμως οι εκλεκτοί! Δεν αρκούνται λοιπόν οι ακραιφνείς αριστεροί να μένουν στο ιερό που τους πρόσφερες και να μη βάζουν εμπόδια στο λαό να έρθει μέσα;

Θα ισχυρισθεί, ίσως , κάποιος τι δουλειά έχει η Αριστερά με την Εκκλησία; Όποιος αναρωτιέται, ή δεν είναι γνήσιος Αριστερός ή δεν είναι γνήσιος χριστιανός! Καλό λοιπόν είναι – μιας που εσύ έδωσες το έναυσμα από το Όρος, κάνοντας τη σύγκριση των μοναχών με τους επαναστάτες ακτιβιστές – οι σύμβουλοί σου στα εκκλησιαστικά θέματα να ενημερώνουν τους αντιφρονούντες σχετικά με τη σχέση Χριστιανισμού – Αριστεράς και ιδιαιτέρως να απαντήσουν στις αιτιάσεις τους με όσα διατύπωσε το Ινστιτούτο Ορθόδοξης Θεολογίας του Αγίου Σέργιου, στο Παρίσι, εδώ και 500 χρόνια στην άθεη «προοδευτική» διανόηση της Δύσης. Χριστιανισμός και Μαρξισμός είναι αδέλφια. Όταν ο χριστιανισμός έστρεψε την προσοχή του μόνον στον ουρανό και στο πνεύμα, ήρθε ο Μαρξισμός να του θυμίσει ότι ξέχασε τη Γη και την ύλη!

Γνωρίζεις, πιστεύω, πολύ καλά κ. Πρόεδρε, ότι σήμερα δεν είναι τουλάχιστον επίκαιρο να βυζαντινολογεί κανείς για την κεντροδεξιά – κεντροαριστερά, όταν η χώρα είναι υπό κατοχή, όταν ο λαός είναι σε κατάθλιψη, όταν γύρω μας αλλάζει ο κόσμος και διαφοροποιούνται οι γεωπολιτικές συντεταγμένες, όταν το μεγάλο παιχνίδι γίνεται με άλλους κανόνες και άλλους στόχους και όταν απρόβλεπτα γεγονότα, όπως ο τάφος της Αμφίπολης, σου θυμίζουν το βάρος της ιστορίας και της ευθύνης, που σηκώνει αυτός ο καταπιεσμένος λαός.

Σε μια εποχή, που η ηγεσία της Δεξιάς στην Ελλάδα – πλην εξαιρέσεων- ξεγυμνώθηκε και έδειξε την ανικανότητά της, γιατί αγνόησε την ιστορία, τη λαϊκή παράδοση, τους κοινωνικούς αγώνες και την Εκκλησία, γιατί κυβέρνησε αυταρχικά με μόνο όπλο την εξουσία και την επιδερμική φαρισαϊκή συμπεριφορά προς όλες τις αξίες του Γένους μας, καλό θα ήταν να συνεχίσεις την πορεία σου προς την κοινωνία λέγοντας στους αντιφρονούντες, ότι η Εκκλησία δεν είναι αποκλειστικά της Δεξιάς! Μια κυβέρνηση της αριστεράς που θα αντλεί τη δύναμή της από τις διαχρονικές αξίες της Ορθοδοξίας, της Παράδοσης, της Εθνικής Κληρονομιάς, των Ελλήνων τις κοινότητες, τη διασπορά, το πνεύμα των Αμπελακίων, με δημοκρατικό και αριστερό πρόσημο, ίσως είναι η ευκαιρία σου, ίσως είναι η ευκαιρία της Ελλάδας.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε κ. Πρόεδρε, ότι η Ελλάδα δεν είναι ούτε Δύση (και δεν ανήκουμε σ’ αυτή) ούτε Ανατολή. Είναι σταυροδρόμι του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας εδώ και 5.000 χρόνια με όλα τα καθεστώτα! Γι’ αυτό είναι δυσκολοκυβέρνητη, αφού οι ιδέες και οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι, όπως τα φιόρδ των ακτογραμμών της…

Φιλικά

Βαγγέλης Παπαδόπουλος