ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΟ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Σε ομιλία του στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, μεταξύ άλλων ανέφερε «Οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν υπακοή στην Εκκλησία και να μην αντιδρούν. Η αντίδραση οδηγεί στο σχίσμα και την
καταστροφή». Είναι γεγονός ότι το σχίσμα είναι κακό μεγάλο και αιτία απωλείας, όμως η υπακοή στα απαράδεκτα και ανορθόδοξα, είναι εξίσου αιτία απωλείας. Υπάρχει η οδός της ορθής ομολογίας της Πίστεως, χωρίς να περιπέσει κανείς σε σχίσμα. Αλίμονο αν εκείνοι που ομολόγησαν την Πίστη τους, ακολουθούσαν την απαράδεκτη υπόδειξη του Επισκόπου αυτού.

Ακολούθως ανέφερε ότι «Αν κάποιοι επίσκοποι συλλειτουργήσουν με αιρετικούς ή κοινωνήσουν αιρετικούς, δεν βλάπτουν την Εκκλησία αλλά μόνον τον εαυτό τους». Ενθυμούμαι παλαιότερα που άκουσα τον Επίσκοπο αυτόν, να ομιλεί περί οικουμενικότητας του ατομικού κακού. Τώρα ομιλεί άκρως αντίθετα, δηλαδή περί ατομικότητας του (οικουμενίστικου) οικουμενικού κακού. Τον σκανδαλισμό των πιστών γιατί τον αγνοεί; Συμπροσευχή για την καθ΄ημάς Ανατολήν, το «συνεύχεσθαι εν αληθεία εστί». Μία φορά μόνο να παρευρεθεί κάποιος Ορθοδόξως στην Θεία Λειτουργία, αρκεί για να καταλάβει το «αλήθεια εν αγάπη» και το «αγάπη εν αληθεία». Καταπατούν τους Ιερούς κανόνες συμπροσευχόμενοι και δη συλλετουργούντες μετά των ετεροδόξων; Ο Κανών ΛΓ΄ της εν Λαοδικεία Συνόδου λέγει «Ου δει αιρετικούς ή σχισματικούς συνεύχεσθαι», πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται περί συλλειτουργίας μετά αιρετικών.

Και συνέχισε ο Επίσκοπος, με άλλη εξίσου απαράδεκτη υπόδειξη λέγοντας ότι «Όσοι κατακρίνουν τις πράξεις των Πατριαρχών και Επισκόπων, όσοι στηλιτεύουν και καταδικάζουν τις πράξεις τους, αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία». Αν διαβάσει κανείς την επιστολή του Γέροντος Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, η οποία δημοσιεύτηκε τότε στον «Ορθόδοξο Τύπο», θα αντιληφθεί ότι ο Επίσκοπος αυτός δεν έχει δίκαιο. Εκτός φυσικά και αν συμφωνεί με Μητροπολίτη και τότε ξεκάθαρα θα θεωρήσει ότι ο Γέροντας Παΐσιος δεν αγαπούσε την Εκκλησία, στέλνοντας την ελεγκτική επιστολή για τον Πατριάρχη στον «Ορθόδοξο Τύπο». «Επόνεσα κι εγώ» έγραφε ο Γέροντας Παΐσιος «σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μοναχός), δια να χρησιμοποιηθή κι αυτό…». Ο Ομολογητής Γέροντας της Παναγούδας δεν παρέλειψε να ελέγξει τον Πατριάρχη, καταλογίζοντας μάλιστα ως αίτιο του οικουμενίστικου ολισθήματός του την κοσμική αγάπη.

Ακολούθησε η υπόδειξη Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου «Το ζητούμενο είναι να στηρίζεις τους επισκόπους, ασχέτως με το τι θα κάνουν αυτοί». Αλίμονο αν στην Ορθόδοξη Εκκλησία ακολουθούσαν οι πιστοί τους Επισκόπους στις εκπτώσεις της Αληθείας και προτιμούσαν την ένοχη σιωπή. Οι βίοι και λόγοι των Ομολογητών Αγίων μας διαψεύδουν τον Επίσκοπο αυτόν. Επιλογικώς θα παραθέσω τα λόγια του Γέροντος Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, για να καταδειχθεί η μεγάλη έγνοια του για την Αλήθεια και την Εκκλησία μας «Επίσης ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί», για να καταλήξει «Ο Κύριος όταν θα πρέπει, θα παρουσιάσει τους Μάρκους, τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν τα σκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολογήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας».