Η δημοσιογραφία είναι απούσα σήμερα…..

Ο γραφικός γυρολόγος των media Στέφανος Χίος που περιμένουν να τον δουν για να γελάσουν παρέα με πίτσες – σουβλάκια και άφθονη μπύρα !

Οι κρίσεις πουλάνε καλά έλεγε ο Umberto Eco. Είναι γεγονός ότι στην σημερινή Ελλάδα της κρίσης και της ύφεσης οι φελλοί, και όχι μόνον επιπλέουν , γιατί να εξαιρείται η δημοσιογραφία σε αυτό;
Υπάρχει μεγάλη μερίδα δημοσιογράφων που προωθήθηκε ευλαβικά σε όλα τα….
χρόνια την τελευταία 30ετία.
Κύριο χαρακτηριστικό τους, η μετριότητα , η λαμογιά , η «κατινιά», η δημοσιογραφία της κλειδαρότρυπας , ο Τατιανισμός , ο αυριανισμός και ανηθικότητα. Οι περισσότεροι το παίζουν παντογνώστες και ξερόλες και η δημοσιογραφία τους βασίζεται στην ουσία σε ελλιπείς γνώσεις – στην καλύτερη περίπτωση δε, σε κάτι που μας είπαν άλλοι που ξέρουν καλύτερα από μας, και εμείς απλώς το μεταφέρουμε, όπως έχουμε υποχρέωση ( μούσι δηλαδή …παραμύθι και παραπληροφόρηση).
Η Ελλάδα, σήμερα περνάει τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της (κρίση που λαμβάνει πολλαπλές διαστάσεις), και η δημοσιογραφία ΓΕΝΙΚΑ είναι απελπιστικά απούσα. Δυστυχώς τα ΜΜΕ σήμερα βρίσκονται, στη συντριπτική πλειονότητά τους, σε χέρια αδαών, προς την ενημέρωση, ατόμων ή σε άτομα που εκτελούν αποστολές ( τα γνωστά παπαγαλάκια δηλαδή…), σε άτομα που περνούν γραμμές , χαράσσουν πορείες και προστατεύουν αφεντικά.

Τα παραδείγματα πολλά ο γνωστός και μη εξαιρετέος «μαχόμενος» (γραφικός γυρολόγος των media) δημοσιογράφος Στέφανος Χίος ( πολλοί περιμένουν να τον δουν για να γελάσουν παρέα με πίτσες – σουβλάκια και άφθονη μπύρα) , ο περιβόητος διασκεδαστής ( δημοσιογράφος και αυτός) για τις τηλεσφαλιάρες από τον Χίο Γιάννης Δαραβίγκας ( με εμφανίσεις σε πολλά κουτσομπολίστικα πάνελ) ,ο Σπίνος , ο Πρετεντέρης, ο Τρέμη , ο Βερύκιος ,ο γνωστός Μπάμπης ( ναι …ναι οικονομικός σύμβουλος του Σκάι), ο άρχοντας της κιτρινίλας ο Γιώργαρος ο Κουρής, οι περίφημοι λάτρεις του Μνημονίου Χ. Κώνστας και Άρης Πορτοσάλτε, ο Παύλος Τσίμας κλπ.

Όλοι αυτοί (και δεκάδες άλλοι) δείχνουν την κοινωνία με το δάχτυλο, εδώ και χρόνια. Την εγκαλούν ως τον κύριο υπαίτιο για την οικονομική κατάρρευση της χώρας.
Κραυγάζουν για τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις. Φωνάζουν για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων προβάλλοντας την «αδέσμευτη δημοσιογραφία», τη «δημοσιογραφία της κοινής λογικής» ως επιχείρημα στην πείνα του άλλου.
Έχουν στραφεί εκατοντάδες φορές ενάντια στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ενώ δεν ξεχνούν να υπενθυμίζουν πως η πολιτική του Μνημονίου και μετέπειτα η συγκυβέρνηση είναι η μόνη διέξοδος. ( ο Χίος είναι από άλλο ανέκδοτο , είναι μια κατηγορία μόνος του).

ΓΠ