Οι κόκκινοι μυώνες και η αθάνατη Ελλάδα…

Σαν «στημένο» μου φάνηκε το παιγνίδι με τη Μικρή ΔΕΗ, με τον εμπνευστή του, τελικά, να μην επιτυγχάνει καθ’ ολοκληρίαν  του σκοπού του, αλλά να κερδίζει ωστόσο στα σημεία. Με μεγάλο ηττημένο εν τέλει- ποιόν άλλον; τον  απείρως άπειρο στις πολιτικές μηχανορραφίες, παρορμητικότατο κατ’ άλλα κ. Αλέξη Τσίπρα που έσπευσε σε …………………….
προκαθορισμένο τερέν και αναμενόμενα  έχασε.    Αλλά, θα μου πείτε, και θα έχετε δίκιο, εάν είναι η πολιτική να διεξάγεται με όρους ματς και δη φτιαχτών, τότε ας τα αφήσουμε να πάνε από κει που ήρθανε και όλοι μαζί να πάμε παρά θιν’ αλός για κανένα μπανάκι. Γιατί με δαύτους που μπλέξαμε, κάτι με τις εκλογές τους, κάτι με τους φοβερούς ανασχηματισμούς τους και κάτι με τους λήρους τους (το ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό, επιστρέφουμε αν χρειαστεί στο σπαρματσέτο!) θα χάσουμε το καλοκαίρι χωρίς να το  έχουμε καταλάβει, και δεν θα αξίζει.

Απ’ ότι μπορώ να φανταστώ (μόνο με σαλεμένες οπτασίες και κουζουλάδες μπορεί να έχει κανείς τύχη να ερμηνεύσει σωστά τους σαλούς), η κυβέρνηση ντάλα-καλοκαίρι θέλησε να στήσει με τη Μικρή ΔΕΗ ένα σκηνικό οξείας αναμέτρησης, μέσω της οποίας -έχοντας εξωθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις υπερβολές και τους πολίτες στην άκρα  απόγνωση- θα προκαλούσε την ολική ρήξη με τον κομματικό της ανταγωνιστή, καλλιεργώντας το έδαφος για εκλογική αναμέτρηση το φθινόπωρο, να ξεκαθαρίσει άπαξ δια παντός το τοπίο. Γιατί κακά τα ψέματα, έτσι όπως  έχει εξελιχθεί το πολιτικό σκηνικό, η ΝΔ μόνο μέσα από μια παρατεταμένη ακραία πόλωση μπορεί να ελπίζει σε εκλογική νίκη. Και καταπώς φαίνεται, η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές καθώς το …………………………...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ