ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΤΑΚΕΡMΑΤΙΣΜΟΙ

Κώστα Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

Ποιος άραγε πήρε το «καλό» κομμάτι του ΠΑΣΟΚ (Σ.Σ τώρα, αν από ένα χαλασμένο μπακλαβά φας τη…

γωνία ή τη μέση, τι τάχα αλλάζει; Δεν τρώγεται).

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο νυν Αρχηγός, ο τέως, η «Ελιά», το «Ποτάμι», η ΔΗΜΑΡ η Ν.Δ, οι Οικολόγοι, οι διάφοροι γυρολόγοι ψηφοσυλλέκτες;

Τα σκάνδαλα, οι ρεμούλες οι θηριώδεις μίζες, οι Αρχηγικές ανεπάρκειες και η δυσανάλογη (για το ποιόν, τις επιδόσεις και αποδόσεις του, ως φορέα εξουσίας/ διακυβέρνησης) εκτόξευση του στο πολιτικό στερέωμα, θυμίζει «μπαλόνι ηλίου» που ξεφούσκωσε: Τα απομεινάρια / ράκη περισυλλέγονται από άλλες παρατάξεις. Το ΠΑΣΟΚ φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για το κατάντημα , τη φτωχοποίηση, αποικιοποίηση, συρρίκνωση της Εθνικής μας κυριαρχίας.

Η ΝΔ είναι συνυπεύθυνη, διότι ανέχθηκε, συγκάλυψε, και – το σπουδαιότερο – όταν το 2004 ήρθε στην εξουσία, ούτε τιμώρησε, ούτε διόρθωσε. Αλλά και δικοί της διέπραξαν τα … δέοντα στην προσπάθειά τους να μην υστερήσουν. Το 2008 /9 έγινε φανερό, αλλά και ειδοποιήθηκε από την τράπεζα της Ελλάδας για το που βαδίζει η οικονομία. Οι διεθνείς οργανισμοί και οίκοι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά οι κυβερνώντας κέρδιζαν χρόνο εφησυχάζοντας και αποκοιμίζοντας το πόπολο. Όταν έφθασε ο κόμπος στο χτένι (των εκλογών):

Ο μέν πρωθυπουργός κάτι ψέλλισε για περικοπές αποδοχών και περιστολές δαπανών, αλλά μέχρις εκεί. Δεν είχε όμως το σθένος να προχωρήσει σε τομές. Να πάρει μέτρα. Ο δε Αρχηγός της, τότε, Αξ. Αντιπολίτευσης (επίσης ενημερωμένος) διαβεβαίωνε, ανερυθρίαστα και ανέντιμα: «Λεφτά υπάρχουν».

(Σ.Σ Τα υπόλοιπα κόμματα που δεν κυβέρνησαν, δεν είναι, όπως νομίζουν –ή θέλουν να νομίζουμε; – αθώοι του αίματος /δράματος που βιώνουμε).
Τα Συνεταιράκια της εξουσίας – ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ – κατόρθωσαν παρά τις – αναλογικά –τεράστιες ευθύνες τους, να συνεχίσουν να μας κυβερνούν (!). Μας σώζουν, εκείνοι που μας βούλιαξαν !…..

Πολιτικό, αλλά – κυρίως – λογικό οξύμωρο.
Ταυτόχρονα, αυτοαπαξίωση / αυτογελοιοποίηση εκείνων που τους έβριζαν, τόσο έντονα, που αποφάσισαν (μαζοχιστικά) να συνεχίσουν να τους ψηφίζουν!

Τελευταία – δημοσκοπικά – φαίνεται, πως αρκετοί άρχισαν να συνέρχονται.
Αμφότερα τα πάλαι ποτέ «Μεγάλα» κόμματα μικραίνουν συνεχώς.
Και οι μεν του «Κινήματος» κοιτάζουν απελπισμένα να βολευτούν όπως όπως και όπου, όπου. Η δε Ν.Δ βαδίζει-αγέρωχη και ευτυχισμένη – προς μονοψήφια νούμερα.

Ταυτόχρονα δημιουργούνται διάφορα, ποικιλώνυμα κομματίδια από στελέχη της, που αποσχίζονται.

Υ.Γ Αντί τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα να προσπαθήσουν να (περι) σώσουν ό,τι είναι δυνατόν ώστε, να βοηθήσουν και τον λαό, συνεχίζουν τον πολιτικάντικο κομματικό αγώνα αλληλοεξόντωσης (!). Τι άραγε ισχύει;
Είναι τόσο πολύ καθυστερημένοι, ανεπίδεκτοι μαθήσεως, από τα παθήματα τους, ή «Μωραίνει Κύριος … »;