ομη της χρυσης αυγης: ο ανωτατος ηγετης και μετα φαλαγγιτες, λοχιτες, πυρηναρχες…

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ: Ο ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΦΑΛΑΓΓΙΤΕΣ, ΛΟΧΙΤΕΣ, ΠΥΡΗΝΑΡΧΕΣ…
Του ΝΙΚΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΗΧρυσή Αυγή πιστεύει στην «Αρχή του Αρχηγού». Η «αυστηρή ιεραρχική δομή και οργάνωση διέπει λοιπόν απαρέγκλιτα την εθνικοσοσιαλιστική μας κοινότητα, τη Χρυσή Αυγή, και θα καθορίσει αύριο το περίγραμμα της Νέας Ευρωπαϊκής εθνικοσοσιαλιστικής …
Πολιτείας» αναφέρει το πρώτο καταστατικό της.

Το περιοδικό της δημοσιεύει κείμενα του Αμερικανού ναζί Τζορτζ Ρόκγουελ, που πιστεύει ότι ο Χίτλερ ήταν ευλογία. Οι μαύροι να απελαθούν. Οι κομμουνιστές να εκτελεσθούν. Και οι εβραίοι να ευνουχισθούν.

Τα νέα «Τάγματα Εφόδου», τα «Τμήματα Αμέσης Επέμβασης» εμφανίζονται δημόσια σε διαδηλώσεις-παρελάσεις που μοιάζουν με στρατιωτικές αναφορές. Ο Ηλίας Κασιδιάρης και άλλοι «λοχαγοί» και «ταγματάρχες» δίνουν στους χρυσαυγίτες που είναι σε παράταξη παραγγέλματα, όπως «ένα-δυο», «Λόχος προσοχή».

Το καταστατικό της οργάνωσης αποκαλύπτει πως η οργάνωση είναι στρατιωτική με φαλαγγίτες, λοχίτες, πυρηνάρχες, ομαδάρχες και φαλαγγάρχες. Πάνω από την ιεραρχία είναι ο Ανώτατος Ηγέτης που δεν είναι ακριβώς θεός, αλλά… «η ενανθρωπισμένη υπόσταση αυτών των ακαταλύτων αξιών του πολιτισμού μας». Η οργάνωση έχει Τμήματα «Φυλετικών Ερευνών», «Εκπαιδεύσεως Μελών» και «Οργανώσεως Πυρήνων Αμύνης».

Σύμφωνα με τον «Κώδικα Τιμής» του συνδέσμου τα μέλη του κατά την είσοδο και έξοδο από τα γραφεία χαιρετάνε υποχρεωτικά με… σφρίγος και ζωηρότητα «όπως αρμόζει στην Εθνικοσοσιαλιστική Τάξη». Ο χαιρετισμός δεν επιτρέπεται να είναι νωθρός και χαλαρός. Η αμφίεση πρέπει να είναι «λιτή, ευπρεπής, σοβαρή και πειθαρχημένη κατά τα εθνικοσοσιαλιστικά πρότυπα». Πρέπει να φανερώνει αγωνιστικό ήθος. Χακί ή φαιό πουκάμισο, μαύρο ή χακί παντελόνι, μαύρο ή χακί χιτώνιο, αρβύλες ή μπότες, γραβάτα και μικρό εθνικοσοσιαλιστικό σύμβολο ελευθέρας επιλογής.

Φυσικά, απαγορεύεται η ελευθεριάζουσα και αναρχούμενη εμφάνιση: απεριποίητα και μακριά μαλλιά και μούσια, ακατάστατη και έξαλλη αμφίεση, κάπνισμα. Μια τέτοια αμφίεση «αποτελεί δείγμα του ανεύθυνου και ασύδοτου τρόπου ζωής που δεσπόζει σήμερα στην κοινωνία μας και τον οποίο το εθνικοσοσιαλιστικό ήθος πολεμά αμείλικτα».

Στην πρώτη συνέντευξη Τύπου μετά τη νίκη των εκλογών που θα δώσει ο ηγέτης της Χρυσής Αυγής ο «Καιάδας» θα αφήσει άναυδους τους δημοσιογράφους. Ο «Λοχαγός» όταν δει ότι όχι μόνο δεν χαιρετάνε, αλλά είναι και καθιστοί, θα τους δώσει -σε κακοποιημένα αρχαία ελληνικά- την στρατιωτική εντολή «Εγαίρθιτου!».

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ Χ.Α.

«Αχ, το Αουσβιτς, πόσο το αγαπάω»

Ο ύμνος της Χρυσής Αυγής είναι με πιο βίαιους, ελληνικούς στίχους, ο ύμνος των SA, των «Ταγμάτων Εφόδου» οχτώ ημιτόνια πιο κάτω.

Απ’ τη μεγάλη του ονείρου μας την Πόλη

Ως τη Χειμάρα που είναι ελληνική

Ορθό το λάβαρο κι η Νίκη μας προσμένει

Ψηλά μέτωπο λάβαρο και η καρδιά σκληρή.

Η επέκταση της δράσης της Χρυσής Αυγής στον πολιτισμό είναι ένα ακόμα μουσικό ολοκαύτωμα μέσα σε μια «νύχτα τρόμου, βία ρομαντική», όπου «νέοι επαναστάτες με δίψα για ζωή» «τέλος θα δώσουν σε τούτη την ντροπή». Ηρθε η ώρα για εκδίκηση σκληρή.

Πογκρόμ, πογκρόμ σ’ ολόκληρη την πόλη

όλοι κρυμμένοι στα χέρια μας οι δρόμοι.

Πογκρόμ, πογκρόμ ποτέ δεν θα ξεχάσω

τη φλόγα του μίσους ποτέ μου δε θα χάσω.

Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω

αχ, το Αουσβιτς, πόσο το αγαπάω!

«Τα ξίφη τους έκοβαν ό,τι εξείχε»

Ο Ηλίας Κασιδιάρης στο περιοδικό «Αντεπίθεση» ποζάρει με μπλουζάκι των SS. Πίσω του στη βιβλιοθήκη του φαίνεται καθαρά μια χειροβομβίδα. Αυθεντική. Το λογοτεχνικό του πόνημα «Τομέας Χ» βρίθει από τσακισμένα κρανία και αίμα. Ελάχιστοι έχουν αναγνωρίσει ακόμα το λογοτεχνικό ταλέντο του που απαιτεί «αναγνώστες μαχητές». Το βιβλίο έχει ως εξώφυλλο έναν κουκουλοφόρο με αυτόματο όπλο. Μια σκηνή περιγράφει τον ακρωτηριασμό «αόπλων και αδύναμων» Αλβανών:

«Μέσα σε λίγες στιγμές η πομπή των θηραμάτων είχε αρχίσει να σφαγιάζεται χωρίς έλεος. Αοπλοι και αδύναμοι, οι Αλβανοί δέχτηκαν αγόγγυστα τη μοίρα τους. Οσα χέρια υψώνονταν στην πρωτογενή θέση άμυνας θερίζονταν σαν στάχυα. Αμέσως μετά κόβονταν τα ακάλυπτα κεφάλια. Η μανία των επιτιθέμενων ήταν μεθοδευμένη. Τα ξίφη τους έκοβαν ό,τι εξείχε. Χέρια, πόδια, κεφάλια είχαν γεμίσει κάθε άκρο του στενού δρόμου».

http://www.enet.gr/