Μπορεί να ξαναγίνει το λιμάνι πολύβουη κυψέλη

Κοινός τόπος για όλους μας είναι ή επιδίωξη να αυξηθεί η εμπορική κίνηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.

Αυτό, όμως, πρέπει να…..

γίνει με σχέδιο και ευελιξία και κυρίως με παραίτηση του δημόσιου τομέα από επιχειρηματικές δραστηριότητες. Στην κατεύθυνση αυτή δε μπορεί να συζητηθεί καμία πρόταση για το θέμα, η οποία να παράγει μη αναστρέψιμα αποτελέσματα. Μία τέτοια λύση είναι η πώληση των μετοχών. Αυτή η λύση πρέπει να αποφευχθεί, ακόμη και αν είναι πιο αποδοτική οικονομικά, διότι παραχωρεί και έδαφος.

Το λιμάνι αποτελεί την ατμομηχανή διεθνοποίησης και εξωστρέφειας της οικονομίας της Θεσσαλονίκης.

Οι μεγάλες καθυστερήσεις στην επέκταση και αναβάθμιση των εγκαταστάσεων του είχαν ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση της ανταγωνιστικότητάς του.
Σημειώνεται ότι στα λιμάνια της Κωνσταντινούπολης, της Κωστάντζας και της Σμύρνης, έχουν ήδη συμμετοχή ιδιώτες, αξιοποιώντας προβλήτες και σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων με θεαματικά αποτελέσματα. Τα λιμάνια της Βάρνας, του Μπουργκάς, της Ριέκα, του Σπλίτ και του Δυρραχίου μπαίνουν σε τροχιά αναβάθμισης και αποτελούν ανταγωνιστές του λιμένα Θεσσαλονίκης.
Γι’ αυτό τον λόγο ο ΟΛΘ απαιτείται να κάνει μεγάλα βήματα στο μέλλον για να:
· καλύψει μεγάλο μέρος από τις εισαγωγικές ανάγκες της ΝΑ Ευρώπης,
· ξεπεράσει τα όρια ενός προορισμού περιορισμένης εμβέλειας,
· αναδειχθεί σε διεθνώς διακριτό ιμάντα διαμετακόμισης,
· προσδιοριστεί ως λιμένας από-επιβιβάσεως τουριστών κρουαζιερόπλοιων τα οποία μπορούν να αποπλέουν και να καταπλέουν στη Θεσσαλονίκη.

Πρέπει να είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε κάθε πρόταση, που στον πυρήνα της έχει το στόχο να ξαναγίνει το λιμάνι της Θεσσαλονίκης η παλιά πολύβουη κυψέλη, που χάθηκε.
Χαιρόμαστε πολύ που ο πρώτος προβλήτας έχει αποδοθεί στους πολίτες και στην αναψυχή τους. Το ζήτημα δεν είναι η ιδιοκτησιακή του διάσταση μονάχα, αλλά η αποτροπή της μετατροπής του σε ένα νέο χώρο καφεστίασης. Το λιμάνι μπορεί να προσφέρει χώρο για πολιτιστικές δραστηριότητες. Κι αυτό μπορεί να γίνει και στο πλαίσιο της διαχείρισης των μη εμπορικών του δραστηριοτήτων από μία διαχειριστική αρχή, που σήμερα δεν υφίσταται αλλά πρέπει να δημιουργηθεί.